Alumni stories: Er werd mij verteld dat ik te dom was om mijn dromen te verwezenlijken
Met Alumni stories laten we het verhaal zien achter onze Upstarter Alumni. We vertellen hoe hun werkdag eruit ziet, waar ze nu staan, en wat ze concreet aan hun opleiding bij ons hebben gehad. Deze week gaan we in gesprek met Kimberley van Engel, Human Centered Design alumni. In het reguliere schoolsysteem voelde Kimberley zich vaak anders en onbegrepen. Sindsdien is zij altijd op zoek gegaan naar datgene wat aansloot bij het gevoel dat van binnen brandde. Gelukkig heeft zij dat gevonden en er staat nu niks meer in de weg tussen Kimberley en haar droom.
Hi Kimberley, je hebt jezelf kwetsbaar durven op te stellen tijdens ons gesprek. Is je dat altijd zo makkelijk afgegaan? Ik heb eigenlijk altijd een uitgesproken mening gehad en zei wat ik dacht of voelde. Toen ik jonger was werd me dat niet altijd in dank afgenomen. Ik werd al gauw gezien als ‘dat meisje dat altijd haar mening heeft klaarstaan’. Er werd verschillend op mij gereageerd, want de één kon het waarderen, de ander zag het als iets negatief. Desondanks ben ik dicht bij mezelf gebleven en is deze eigenschap nu in mijn leven van grote waarde. Er zit veel kracht in kwetsbaarheid en openheid, maar als je dat niet beseft, dan bestaat het risico dat je die kant van jezelf onderdrukt, met alle gevolgen van dien.
Als jij jezelf niet goed beschermt, dan ga je geloven in wat de dreamkillers je proberen wijs te maken.
Wat was voor jou de reden om aan het Human Centered Design programma te beginnen? Tijdens mijn periode als student heb ik mij regelmatig onzeker en dom gevoeld, omdat leraren mij vertelde dat ik niet slim genoeg was om mijn dromen te verwezenlijken.
Het voelde soms alsof ik niks waard was.
Ik heb mezelf vaak de vraag gesteld: ‘Wat past er nou écht bij mij?’ Die vraag beantwoorden is niet altijd even makkelijk, maar zodra je het antwoord vindt dan weet je gelijk dat het juist is. Er klikte iets in mij toen ik een advertentie van De Upstarter zag met daarin de vraagstelling: “Wil jij écht een bijdrage leveren aan de wereld?”. Dit zorgde ervoor dat ik mij ging verdiepen in jullie organisatie en koos voor het HCD programma.
Hoe heb je die onzekerheid kunnen omzetten in iets positief? Ik voelde eigenlijk altijd wel dat ik bepaalde kwaliteiten had waarmee ik mensen kon helpen. Het probleem was echter dat ik niet wist hoe ik die krachten moest kanaliseren. Gelukkig geeft het leven je altijd hints waaruit je veel kracht kan halen. Zo werd mij bijvoorbeeld, op relatief jonge leeftijd, relatieadvies gevraagd door de moeder van een vriendin.
Op het moment dat je roeping wordt aangewakkerd, kan je niet meer terug.
Ik vroeg mezelf dan altijd af waarom zij ‘grote mensenvragen’ aan een kind stelde. Dit soort dingen gebeurde steeds vaker, waardoor ik steeds meer begon te beseffen dat ik iets te bieden had. De behoefte om mensen te helpen werd daarmee vervuld en tegelijkertijd versterkt.
Hoe gebruik je nu je skills in de praktijk? Ik geef onder andere coaching door middel van de Creative Confidence methode onder mijn eigen bedrijf, genaamd Samenmetvanengel. Hiermee wil ik hetgeen doen wat ik vroeger zelf heb gemist, namelijk mijn medemens helpen met het (her)ontdekken van hun krachten en talenten. Ik vond het in het begin lastig om een prijskaartje te hangen aan mijn diensten. Totdat ik andere coach-gesprekken zag van coaches waar ik tegenop keek. Ik dacht toen: “zij zeggen hetzelfde als ik, alleen krijgen zij daar flink voor betaalt.”
Het is essentieel om de waarde van je dienst in het begin te bepalen, want als jij het niet waardeert (in letterlijke en figuurlijke zin) zullen andere dat ook niet zo snel doen.
Nadat ik er een prijskaartje aan hing, ben ik wat cliënten verloren. Dat had ik gelukkig ingecalculeerd. Uiteindelijk wil je gewaardeerd worden voor de waarde die je levert, dus ik kon daar prima mee leven.
Wat heeft het Human Centered Design programma voor je betekent? Het klassieke schoolsysteem werkte duidelijk niet voor mij. Bij De Upstarter werden zaken vanuit verschillende perspectieven benaderd, waardoor mijn zelfvertrouwen groeide om te blijven geloven in mijn kunde. Ik heb geleerd om vanuit je creatieve spirituele basis, nieuwe perspectieven te creëren. De eerste les ging over Creative Confidence en dat is nu de fundering van mijn onderneming.
Wat is nou eigenlijk je droom? Vroeger had ik de droom om kraamverzorgster te worden, en ik voel daar nog steeds een connectie mee. Nu is het mijn droom om Samenmetvanengel volledig te laten ontplooiing en om daar fulltime mee bezig te zijn. Daar ga ik mij dit jaar op focussen. Het fijne van het behalen van één doel (het opzetten van Samenmetvanengel), is dat je gaat geloven dat het behalen van een ander doel dan ook mogelijk is. Niks staat mij nu nog in de weg.