Koffiedate met Lisenka van Teunenbroek en Myscha Oréo: Als je je overgeeft ontstaat er magie.

Bij de Upstarter kreeg ik, Lisenka van Teunenbroek, als opdracht mensen te benaderen die mij inspireren op persoonlijk, creatief en ondernemend vlak. Naast mijn passie voor schrijven, hou ik van fotografie en één van mijn favoriete Instagram pagina’s is die van Myscha Oreo. Heel vereerd voelde ik me dan ook dat zij de tijd wilde nemen om mijn vragen te beantwoorden. Myscha is een fotografe en kunstenares met een heel eigen stijl waar het vrouwelijk lichaam veel in voorkomt. Naast het feit dat ik haar werk prachtig vind, spreekt ook haar persoonlijke reis en het verhaal achter haar beelden mij aan. 

Ik ontmoet Myscha in een café in Amsterdam West. We bestellen beiden thee en Myscha verteld dat ze verrast was dat ik haar benaderde. ‘Ik ben niet het typische voorbeeld van een succesvolle fotografe dus ik was verbaasd dat je mij aanschreef.’ Ik leg uit dat ik al wat achtergrond informatie van haar heb opgezocht en me ergens herken in haar. Tijd om meer te weten te komen.

Wanneer besloot je fotografe te worden?
‘Ik ben eigenlijk altijd al bezig geweest met fotografie, alleen had ik nooit het idee dat ik hier mijn beroep van zou maken. Na diverse baantjes op kantoor en in de horeca kwam ik in een periode van bewustwording. Ik wist dat ik iets anders wilde, dat ik mijn passie moest volgen. In eerste instantie dacht ik eraan om masseuse te worden. Een reis en cursus naar Thailand volgde, en tijdens die reis bleek dat ik constant aan het fotograferen was. Ik weet nog dat ik in Bangkok een foto maakte van een oude man met een baby en ik een magisch gevoel van vlinders in mijn buik voelde.’ Myscha’s ogen stralen terwijl ze het vertelt. ‘Maar goed, vervolgens stop je de camera weer weg. Zo gaat dat.’ vervolgt ze.

Ineens was ik elke dag aan het fotograferen en in 2010 besloot ik hier vol voor te gaan. Niet wetende waar ik aan begon..

Je hebt nooit een opleiding gevolgd, hoe heb je jezelf ontwikkeld? Ik ben eigenzinnig. Ik leer graag van anderen maar niet volgens strikte lijnen van: zo moet het. Ik heb hierdoor mijn eigen fotografiestijl ontwikkeld. Ik hou ervan om te spelen met licht, schaduw, en beweging. Als ik iets niet weet vraag ik hulp aan iemand die ik vertrouw. Ik blijf constant leren.

Hoe hou je je staande in een wereld waar iedereen tegenwoordig foto’s maakt? Myscha lacht. ‘En zichzelf fotograaf kan noemen..? Vroeger kon niet iedereen foto’s maken. Ik werk vooral met analoge camera’s omdat ik ervan hou dingen vast te leggen zoals ze echt zijn. Een eigen stijl creëren heeft geduld, veel doen en tijd nodig. Tegenwoordig zijn veel foto’s zo glad en perfect gemaakt, het voelt bijna steriel aan. Ik heb daar zelf weinig mee. De klanten die mij boeken voelen zich aangesproken door mijn stijl en juist daardoor kiezen ze ervoor om met mij te werken.

Jouw stijl is heel puur, bewerk je zelf je eigen werk niet? ‘Nee, heel soms retoucheer ik een blauwe plek. Maar soms laat ik hem ook zitten. Op dat moment was hij er. Waarom moet ik dat verbergen. Ik fotografeer graag het vrouwelijk lichaam. Billen met putjes zoals ze zijn. Ik vind het dan ook onbegrijpelijk dat ik voor deze foto een dreigende waarschuwing van Instagram krijg.. Dat een tepel gecensureerd moet worden maar de meest absurde houdingen wel getoond mogen worden.’

We praten een tijdje verder over Myscha’s fascinatie voor het fotograferen van het vrouwelijk lichaam. Puur, echt en vrij zoals het is. Myscha brengt dit onderwerp op verschillende manieren onder de aandacht, zo schreef ze onlangs een stukje over het vrouwbeeld in de media.

‘De beelden die we in de media zien van vrouwen zijn meestal gemaakt vanuit mannelijk oogpunt. Die visie is gebaseerd op een seksuele fantasie wat het beeld zeer onrealistisch maakt. In mijn kunst en fotografie streef ik naar een beeld van het vrouwelijke, dat echt is.

Mijn werk is vaak sensueel en bevat veel naakt maar, mijn bedoeling is niet een mannelijke fantasie te behagen

Ik kies ervoor niet te schikken aan wat volgens de norm een sexy imago lijkt te zijn. Dat zien we overal, vooral in lingeriefotografie. Door middel van mijn kunst onderzoek ik wat de vrouwelijke seksualiteit is. Ik probeer de sensuele vrouw neer te zetten precies zoals ze is.’

Myscha fotografeert onder andere voor het lingeriemerk Tisja Damen. Bij Tisja Damen laat je totaal je eigen stijl zien. Toch is het ook commercieel werk. Hoe combineer je dat en hoe vrij ben je hierin? ‘Ik ben totaal vrij, Tisja vindt het geweldig. Zij heeft mij uitgekozen vanwege mijn visie. Hier laat ik de beelden ook voor zichzelf spreken. Ik zoek een model nooit uit om haar maten. Ze moet gezond zijn en een goede huid hebben. Verder kijk ik naar iemands uitstraling en het gevoel dat ik erbij heb. Wat voor persoon is het? Ik kijk naar de mens. Voordat ik begin heb ik een idee, een beeld, een visie, vanuit daar ga ik werken. De helft van de foto is er al voordat je hem voor de camera hebt staan. De technische kant voor een foto onderzoek ik dan eerst. Kan ik het nog niet dan leer ik het. Het creatieve proces is onzichtbaar wat zich manifesteert en daaraan moet je je overgeven. Als je je overgeeft ontstaat er magie.’

Deze woorden laat ik even op me inwerken. Ik voel me geïnspireerd door haar verhaal maar ben ook erg benieuwd wie haar inspireert. Met wie zou jij graag op koffie date gaan Myscha?Daar moet ik even over nadenken… Picasso, Carl Jung of David Lynch. Qua creativiteit en Carl Jung ook vanwege zijn kijk op vrouwen. De man was zijn tijd ver vooruit.

Myscha is een vrouw die haar gevoel heeft gevolgd. Ze heeft de keus gemaakt om van haar passie haar werk te maken en creëert prachtige dingen. Daarnaast heeft ze een missie en een visie en kan ze die heel goed uitleggen. We kletsen nog even verder en onderweg naar huis besluit ik een handleiding van mijn oude sovjet camera op te zoeken om de wereld door mijn eigen lens vast te gaan leggen.