De denkbeeldige droom van de perfecte baan

Ik hoor bij De Upstarter vaak: “De functie klinkt echt heel erg leuk en past precies bij mij, maar het bedrijf doet toch net niet helemaal waar ik achter sta. Het is niet mijn droombaan”

 

Dan zijn ze vet lang opzoek geweest naar een baan en soms al een hele tijd werkloos. Ja, ze zijn afgestudeerd en ze hebben een aantal leuke stages gedaan, maar een baan vinden lukt niet. Hoe komt het dan dat er een lijst aan wensen opgenoemd wordt zodra er wel een aanbod komt? Ik wens iedereen een baan waarin hij of zij gelukkig is. Maar wanneer zijn onze eisen realistisch en wanneer niet? Welke baan voldoet daadwerkelijk aan alle eisen? De perfecte baan, bestaat die überhaupt wel?

 

De perfecte baan, of die bestaat? Dat kan ik je direct vertellen: Nee, die bestaat niet. En daarom gaat het je ook niet lukken deze te vinden. Bovendien is de druk veel te groot voor een bedrijf of een werkgever om perfect te zijn zonder dat je echt weet wat de functie inhoudt. Niemand is perfect en zo ook een baan niet. Er zijn altijd taken die minder leuk zijn of een project waar je net iets minder achter staat dan een andere. Er zijn collega’s die leuk zijn en collega’s die minder leuk zijn. That’s how the world works. Dat wist je natuurlijk al, maar op de een of andere manier lijken we dat te vergeten zodra we opzoek gaan naar die perfecte baan.

 

Een hele waslijst aan wensen voor een baan is dan ook niet realistisch. Net zoals jij vaak niet aan alle eisen kan voldoen die ze bij een vacature vragen, kan een baan dat ook niet. Je moet ook niet aan alle eisen wìllen voldoen, want vaak zoeken bedrijven naar een robot. Maar ze maken toch een mooi wensenlijstje, want je weet het maar nooit natuurlijk!

 

Misschien zoek je wel die perfecte baan omdat de baan van mensen om je heen fantastisch klinkt. Vergeet dan niet dat ook zij een aantal dagen hebben die echt niet leuk zijn. Of in ieder geval taken moeten doen die niet leuk zijn. Bovendien moet je eerst zelf een aantal banen (of baantjes) gehad hebben om erachter te komen wat het precies is dat je leuk vindt om te doen. Eigenlijk lijkt de zoektocht naar de perfecte baan wel een beetje op de zoektocht naar de ideale partner. Hoe kun je weten wat je wilt als nog nooit een relatie gehad hebt? Je moet dingen uitproberen voordat je weet of iets wel of niet werkt of wel of niet past.

 

Zo werkt het ook met een baan en al helemaal bij je eerste baan. Je moet ergens beginnen. Ga ergens aan de slag en zie wat het je brengt. Als een baan dan tegenvalt, dan wéét je in ieder geval dat je dat niet leuk vindt. Je hebt daarna iets geleerd en je bent weer een stap dichterbij het ontdekken van wat je echt leuk vindt.

 

Besef je tijdens de zoektocht naar de ware, de perfecte baan, dat de druk om die perfecte baan te zijn te groot is voor iets wat je nog niet kent. Net zoals dat de druk voor jou te hoog is alles al te kunnen wanneer je begint. Je wilt de tijd en ruimte krijgen om alles te leren en om jezelf te ontwikkelen. Geef je zelf dan ook de kans om te ontdekken wát het precies is dat je zo leuk vindt.

 

Zodra dit steeds helderder wordt, wordt ook die droom van de perfecte baan realistischer. En daarnaast waarom zou je nu al de perfecte baan willen vinden? Dan heb je ook niks meer om over te dromen.

 

Vorige week ging het al over jezelf te veel druk opleggen en dat je daarmee moet stoppen. Je moet ook stoppen met jezelf te vertellen dat je direct de perfecte baan moet vinden. Waarom? Omdat het dan niet gaat lukken.

 

Lees het hier.

Het ‘stop-met-jezef-druk-opleggen’ stappenplan

Het meest kritisch ben je vaak naar jezelf. Je wilt enorm veel en hebt daardoor allerlei dingen te doen. En iets afzeggen, ho maar. Je denkt er niet aan om iets af te raffelen en legt de lat dan ook lekker hoog. Beetje veel gevraagd, vind je niet? Hierdoor heb je constant enorme verwachtingen van jezelf, maar ben je tegelijkertijd zelden tevreden aan het einde van de dag. Herkenbaar?

 

I want it all and I want it now
Veel starters leggen zichzelf enorme druk op. Er moet van alles bereikt worden, to-do-lijsten moeten worden afgevinkt en de carrière mag niet te langzaam op gang komen. Je wilt het allemaal en het liefst nu. Hoe moet je jezelf anders kunnen meten aan succesvolle leeftijdsgenoten? Of het aantal dat zelfs nog jonger is dan jij en soms tijdens de studie al de ene na de andere mijlpaal weet te bereiken?

 

Gemotiveerd of uitgeput?
Kortom: no time to waste, er moeten dingen gebeuren. Je bent gemotiveerd, je gaat er helemaal voor. Maar tegelijkertijd merk je steeds vaker dat je een constant uitgeput gevoel hebt. Het lijkt ook wel alsof je to-do-lijst nooit korter wordt en je successen vooral worden overschaduwd door alles wat er fout gaat. Maar het gevoel dat je tijd mag maken om stil te staan bij wat er goed gaat? Dat ken je niet. Je moet door! Succes wacht op niemand.

 

Verwachtingen
Jezelf druk opleggen wordt vooral veroorzaakt door twee factoren: de verwachtingen die anderen van je hebben en de verwachtingen die je van jezelf hebt. Verwachtingen van anderen zijn bijvoorbeeld de verwachtingen van je ouders, je familie, je vrienden of je collega’s. En om aan al die vele verwachtingen te kunnen voldoen, ‘moet’ je vooral een hele hoop. Als je dat allemaal niet doet, zal de ander (of jijzelf) nooit tevreden zijn. Je moet jezelf dus constant bewijzen.

 

Pfff. Hoe houdt een mens dat vol? Het antwoord is: niet. Of in ieder geval niet lang. Wanneer je van jezelf constant van alles moet, niet kunt genieten van je successen en nooit tevreden mag zijn, geeft je dat een enorm demotiverend gevoel. Op de lange termijn schiet je daar niets mee op.

 

Hoe zorg je ervoor dat je stopt met jezelf die constante druk op te leggen en in plaats daarvan weer productief aan de slag gaat?

 

Stap 1: word je bewust van de druk die je jezelf oplegt

 

Een voortdurend gevoel van onrust en ontevredenheid is vaak een onbewust proces. Je bent je er niet van bewust dat het gebeurt, maar het slokt ondertussen wel al je tijd en energie op. De eerste stap is daarom je hiervan bewust te worden. Merk op als je aan het einde van de dag weer eens baalt dat je je to-do-lijst niet af hebt en leer begrijpen waar dat ontevreden gevoel vandaan komt.

 

Stap 2: van ‘moeten’ naar willen

Denk je vaak in termen van ‘ik moet nog…’? Let er eens op hoe vaak je het woord ‘moeten’ eigenlijk gebruikt. Probeer hier het woord ‘moeten’ te vervangen voor ‘willen’. Ga bij jezelf na of je alles wat je zogenaamd van jezelf moet, ook echt wilt. In plaats van de vraag te stellen ‘Wat moet ik nog doen?’, vraag je jezelf af: ‘Wat wil ik doen?’ Wat wil je nu echt? Waar sta jij achter? Waar krijg je energie van?

 

Stap 3: leer prioriteiten stellen

 

Nu je van moeten naar willen bent gegaan, is het tijd om hier de prioriteiten uit te filteren. Wat is het meest belangrijk? Als je een bepaald iets wilt bereiken, wat zou er dan echt bovenaan dat to-do-lijstje moeten staan? Waar begin je mee? Schrijf je to-do’s op in volgorde van belangrijkheid en probeer je hier echt aan te houden. Niet alleen zal je merken dat dit effectiever werkt, je krijgt er ook een gelukkiger gevoel van. Je besteedt immers geen tijd meer aan alle kleine dingen waar je voorheen in verzeild raakte omdat dit ‘moest’.

 

Stap 4: blijf realistisch en vergelijk jezelf niet met anderen

 

Belangrijk hierbij is om realistisch te blijven. Wat is echt haalbaar in de tijd die je hebt? Cruciaal hierbij is om je niet te vergelijken met anderen. Dit kan je beeld van wat realistisch is namelijk enorm verkleuren. Heeft je oud-klasgenootje van de middelbare school al drie jaar een succesvolle onderneming? Dan is het niet realistisch om over een half jaar precies hetzelfde te ambiëren. Stel realistische doelen. En mocht je jezelf toch met een ander willen vergelijken, kijk dan in hoeverre je je door de ander kunt laten inspireren.

 

Stap 5: durf vaker ‘nee’ te zeggen

 

Wanneer je jezelf druk oplegt, moet je een hele hoop. Niet alleen op werkvlak, maar ook in je sociale leven en je vrije tijd. Etentjes, afspraken, hobby’s. Je moet er naast je werk wel een rete-interessant leven op nahouden! Toch? Mis. Tijd voor jezelf inplannen en even op adem komen zijn ook heel belangrijk. Wees vooral niet bang om een keer een afspraak af te zeggen of bij voorbaat ‘nee’ te zeggen. Een avond ‘even helemaal niks’ (ook als dat heel niet-ambitieus op de bank met een dekentje en Netflix betekent) doet wonderen.

 

Stap 6: kijk naar wat er wel goed gaat

 

Je leest het vaak in artikelen die gaan over dingen die succesvolle mensen doen: bijhouden wat er allemaal wel op rolletjes loopt. De focus richten op het positieve, in plaats van je fouten uitvergroten en daar een hele nacht over piekeren. Je kunt jezelf dit heel eenvoudig aanleren door bijvoorbeeld elke avond voor je gaat slapen drie dingen op te schrijven die er die dag goed gingen.

 

Stap 7: wees een beetje lief voor jezelf

Last but not least: vergeet je strenge zelf en probeer jezelf in plaats daarvan aan te spreken op een wat mildere toon. Er is niks mis met jezelf nu en dan toespreken, maar wanneer je jezelf constant afkraakt werkt dit averechts. Wees een beetje lief voor jezelf. Het is fijn als je het makkelijk met anderen kunt vinden, maar bedenk dat je vooral met jezelf door één deur moet kunnen. Van al dat gevit en gevloek in je gedachten word je bepaald niet vrolijk. Mocht je jezelf weer betrappen op strenge of demotiverende mantra’s, vraag jezelf dan af: zou ik dit ook zo tegen een vriend/vriendin/familielid zeggen?

7 tips om een succesvolle startende freelancer te zijn

 

#1 – Zet jezelf in de markt

Oké, je hebt de stap genomen om te gaan freelancen. Maar voor welke klus moet jij eigenlijk worden ingehuurd? Hoe gaan mensen jou vinden? Kies, niche en communiceer.

 

Zorg ervoor dat mensen je zien en weten waarvoor ze jou moeten bellen. Zet jezelf neer als een sterk merk en schrijf over wat jij doet. Creëer content, doe mee met inhoudelijke discussies en vul je portfolio met projecten die passen in jouw specialisatie richting.  Op deze manier word je echt een expert in jouw gebied en vertrouwen mensen de klus aan jou toe.

 

#2 – Ga online

Puur door online aanwezig te zijn, weten mensen je te bereiken en weten ze dat je er bent. Maak een website, volg belangrijke mensen op twitter, twitter zelf mee over onderwerpen binnen jouw specialisatie gebied en schrijf artikelen of blogs die interessant zijn voor je doelgroep. Zorg ervoor dat mensen weten waarvoor en hoe ze jou moeten bereiken.

 

#3 – Ga koffie drinken

Een goed netwerk is het allerbelangrijkste voor een freelancer. Thuis achter de laptop, vind je geen opdrachtgevers. Ga opzoek naar inspirerende mensen en nodig ze uit om koffie te drinken. Vraag ze hoe zij op de plek zijn gekomen waar ze nu zitten. Hoe ziet hun werkdag eruit? Kunnen jullie iets voor elkaar betekenen in de toekomst? Of hebben zij iemand in hun netwerk met wie jij echt moet gaan praten?
Door te koffie-daten met professionals uit je vakgebied breid je op een leuke en inspirerende manier je netwerk uit. Sleep je er niet nu een opdracht uit dan kun je -door een warme relatie te onderhouden- in de toekomst wel succes hebben.

 

#4 – Zeg nee

Denk bij elke klus na of het je verder gaat brengen en of je er echt genoeg tijd voor hebt. Wanneer je elke opdracht die op je pad komt aanneemt, dan bestaat de kans dat je mensen gaat teleurstellen, omdat je simpelweg niet genoeg tijd hebt om aan alle opdrachten te werken. Je wilt niet het risico lopen dat je bestaande klanten niet tevreden zijn, omdat je niet genoeg tijd hebt besteed aan hun opdracht. Daarnaast is het belangrijk dat de opdrachten passen bij jouw niche, hetgeen waarin jij je wilt gaan specialiseren. Wees niet bang dat je iets misloopt. Wanneer je ‘nee’ zegt tegen de ene klus, zeg je ‘ja’ tegen een ander!

 

#5 – Investeer in een goede werkplek

Zorg ervoor dat je een fijne werkplek voor jezelf creëert. Als het jou lukt om thuis heel hard te werken dan is dat top, maar als dit niet het geval is: ga naar buiten! Het is sowieso aan te raden om ergens een werkplek te huren. Op deze manier kun je werk en privé gescheiden houden, oftewel: geen was draaien tijdens werktijd en geen e-mails beantwoorden wanneer je een film kijkt. Natuurlijk is het belangrijk dat je je werk goed doet, maar ontspanning is net zo belangrijk.

 

Daarnaast kan jouw werkplek ook tot veel nieuwe opdrachten leiden, wanneer je een bureau huurt in bijvoorbeeld een co-workingspace. Zo kun je als PR-bureau bijvoorbeeld de bedrijven in het gebouw helpen. Wanneer je één goede opdracht hebt afgerond, zul je zien dat meer bedrijven jou zullen benaderen.

 

#6 – Team up

Zorg voor een buddy, met wie je de dingen waar je tegenaan loopt kunt bespreken. Je kunt niet altijd alles in je eentje oplossen. Daarom is het fijn om met iemand te kunnen sparren. Het freelance-bestaan kan namelijk best eenzaam zijn. Om toch het gevoel te hebben dat je collega’s hebt, is het aan te raden om af en toe met andere freelancers af te spreken. Daarnaast kun je ook gebruik maken van elkaars netwerk en talenten.

 

#7 – Administratie

Het is misschien het allerlaatste waar je zin in hebt: maar zorg dat je je administratie bijhoudt. Dit voorkomt een hele hoop stress aan het eind van elk kwartaal. Daarnaast kun je een hele hoop geld besparen door te weten wat je wel (en niet!) kan aftrekken van de belasting. Wist jij bijvoorbeeld dat je de uren die je aan je administratie besteed kunt aftrekken van de belasting? Goed bijhouden hoeveel uren je hiermee bezig bent dus! Meer tips over je administratie lees je in deze blog.

 

Wil jij jezelf beter in de markt leren zetten, een team vinden of nee leren zeggen? Ga dan met ons mee op trainingsweek naar Novanta van 30 juni tot 7 juli! Jouw kans om zowel de vakantie van je leven te hebben én in september met een stevig plan de arbeidsmarkt te trotseren.  Check hier voor meer info.

Alumni Story #4: Luca Goossens

De Upstarter Alumni groep groeit! Maanden geleden kwamen ze misschien onzeker binnen, niet zeker welk pad te bewandelen; nu staan ze vol zelfvertrouwen te vlammen in hun baan. Waar zijn de Upstarters belandt en wat zijn de belangrijkste lessen die ze hebben meegenomen uit het traject? We gaan bij ze op bezoek! Waar staan ze nu, wat hebben ze bereikt en wat zijn hun doelen? Lees het in de Alumni Stories. 

 

Deze week: Luca Goossens – Upstarter traject #3

 

Had je me een jaar geleden gevraagd wat ik nu aan het doen zou zijn, dan had je een nogal ander antwoord gekregen dan ik nu kan geven. Ik was sinds december klaar met mijn bachelor psychologie en de logische vervolgstap was om daarin ook een master te volgen. Die logische stap voelde voor mij alleen helemaal niet zo logisch. Mijn bachelor had me bepaalde skills en kennis niet bijgebracht waar ik wel op had gehoopt. Een jaar met ‘meer van hetzelfde’ zag ik eigenlijk niet zitten.

 

Een project in Zuid-Afrika, waar ik met een groep onderzoek deed naar de vrijwilligersindustrie daar, had me er in de tussentijd aan herinnerd dat er veel meer mogelijkheden waren dan die master in de psychologie. Zoveel mogelijkheden echter, dat ik amper wist wat ik ermee moest. Als niet de psychologie, wat dan wel?

 

Binnen een week na mijn terugkomst uit Zuid-Afrika vond ik mezelf terug achter de bar bij de kroeg waar ik tijdens mijn bachelor had gewerkt. Het werd voorjaar, het terras ging weer open en ik was terug bij mijn collega’s en vaste gasten. Fijn en vertrouwd. Maar juist dat vertrouwde, dat knaagde.

 

Dat is waar de Upstarter mijn verhaal in wandelt. Ik besloot naar een trainingsdag te gaan. Gewoon, om eens te kijken of het wat voor me was. Een week later zat ik midden in het traject. Ik kreeg huiswerk, ging op sollicitatie bij B. Amsterdam en bleek daar direct te kunnen beginnen.

 

Ondertussen werk ik al bijna een jaar parttime bij B. Amsterdam als content-schrijver. Eerst in mijn eentje: nieuwsbrieven maken, persberichten schrijven en blogs voor op de website. Ondertussen is ons team verdrievoudigd, dus hou ik me ook steeds meer bezig met andere dingen, zoals het maken van een content kalender.

 

Waarom ik dan toch maar parttime werk? Dat ligt ook weer aan de Upstarter. Tijdens een pitch over mezelf, op de laatste dag van ons traject hoorde ik mezelf plotseling zeggen: “Ja, eigenlijk wil ik gewoon Joris Luyendijk worden.”. Een vreemd doel misschien, maar het deed me wel besluiten dat ik eens iets moest gaan doen met die ambitie. Ik besloot me aan te melden voor een pre-master journalistiek. Dat bleek een goede beslissing. In september begin ik met mijn master!

 

Mijn tip? Wil je vast blijven zitten in je routines, je niet afvragen of je echt bezig bent met wat je wilt doen? Kijk dan uit met het Upstarter-traject, want je loopt het risico om hele andere wegen te gaan bewandelen dan je van plan was. Ben je daar niet bang voor? Dan kan ik het je alleen maar aanraden. Mij heeft het ontzettend veel gebracht!

Eerste hulp bij keuzestress: 5 tips om je pad te durven volgen

Twijfel je vaak over dingen? Wil je keuzes maken, maar ben je bang dat je de verkeerde maakt? Verstijf je doordat je de opties niet goed denkt te overzien? Zou je het liefst alles een keer uitproberen (want tja, je weet maar nooit)?

 

Voel je je aangesproken? Je bent niet de enige. De hele generatie Y lijkt met dit probleem te kampen. Maar wat is dat eigenlijk, keuzestress? Keuzestress is het moeilijk vinden om een keuze te maken of een nieuwe kleine of grote stap te maken. Iedereen heeft hier wel eens mee te maken, maar vooral onze generatie lijkt hier megaveel last van te hebben. We kunnen (en willen) namelijk álles. ;-) Of zo lijkt het in ieder geval. Er is eindeloos veel online te vinden en het ‘je kunt alles bereiken, als je het maar wilt’ vliegt je om de oren.

 

Where in the sky is the limit?
The sky is the limit, wat op het eerste gezicht fantastisch lijkt. Maar het betekent ook dat er een enorm aantal keuzes is, of eigenlijk: het legt enorm veel druk op je, wat juist erg beperkend kan zijn. Het zorgt voor veel onrust. Als alles mogelijk is, wanneer weet je dan zeker dat je de juiste keuze hebt gemaakt? Wanneer is het genoeg en wanneer zijn we eindelijk tevreden?

 

Herken je ook dat je zelfs moeite hebt met het kiezen van een gerecht in een restaurant, dat je door de supermarktschappen blijft dwalen of niet weet welke appel je moet kiezen? Dan hebben we het nog niet eens over het uitkiezen van een leuk café voor een biertje, of het bulkswipen op Tinder. Dagelijks moeten we al duizenden simpele keuzes maken. Het is niet gek dat we daar stress van krijgen.

 

Maak altijd een keuze
Hoe meer keuze er is, hoe groter de angst wordt de verkeerde te maken. Bang dat je iets misloopt. Dat áls je al een keuze maakt, je de deur dichtdoet voor een betere of grotere kans. Bang om achteraf spijt te hebben dat je niet voor een andere optie bent gegaan. Dus, lekker makkelijk, dan kies je maar helemaal niet. Maar door niet te kiezen, kies je eigenlijk ook! Namelijk: voor NIKS. Vergeet niet dat wanneer je geen keuze maakt, je stil blijft staan. En volgens mij is dat zeker niet wat je wilt.

 

Als ik later groot ben
Ook op werkgebied kan een keuze maken enorm moeilijk zijn. Vooral voor starters. Een voorbeeld van een situatie in mijn hoofd: ‘als je die ene baan nu neemt, zit je daar voorlopig aan vast. Toch? Dan blijf ik maar eerst nog werken bij mijn bijbaan, om even goed de tijd te nemen om te bedenken wat ik écht wil. Maar daar heb ik toch niet voor gestudeerd? Of misschien toch maar ondernemen? Dat is gaaf! Maar… Waar ga ik dan in ondernemen? Hoe begin ik daaraan?’ *Zucht*

 

In eerste instantie is er niets mis met een weloverwogen keuze, maar uiteindelijk kun je jezelf maar al te gemakkelijk verliezen in het eindeloos overanalyseren en uitstippelen van de keuzes die je (wilt maar) niet maakt. Dodelijk vermoeiend! En je komt er geen steek mee verder. Wat kun je daartegen doen? Hoe ga je om met keuzestress en hoe leer je jezelf aan om wél de sprong in het diepe te wagen?

 

#1 Niet alles is voorspelbaar

Het is goed om van te voren te bedenken wat je kunt verwachten wanneer je een keuze maakt. Maar uiteindelijk zal je nooit echt precies weten hoe iets uit gaat pakken. Even een mindset change. Niks is definitief en niets staat vast. Hoe goed je je ook voorbereidt. Dingen kunnen altijd anders lopen dan je verwacht. Daarom is het prima dat je na wilt denken over een keuze die je gaat maken, maar bedenk dat dit niet betekent dat je daarmee de risico’s uitsluit. Pas zodra je een keuze hebt gemaakt en een stap vooruit zet, weet je pas echt wat er gaat gebeuren.

 

#2 Zie je toekomst niet als één rechtlijnig pad

Het helpt om je keuze in een breder perspectief te plaatsen. Is het echt zo dat de keuze die je nu maakt je hele leven in één definitieve richting duwt? Nee, natuurlijk niet! Alle keuzes die je maakt, zijn onderdeel van een veel groter proces. Eigenlijk neem je steeds kleine stapjes. Heb je een verkeerde keuze gemaakt? Dan maak je de volgende keer een andere. Misschien is deze baan niet perfect, maar helpt het je wel verder naar een baan die wél heel leuk is. Vertrouw erop dat je op het juiste pad loopt en zie de route niet als één rechtlijnig pad, maar eentje met hobbels en bobbels. En wees niet bang af en toe een zijpaadje te kiezen.

 

#3 Luister naar je onderbuik

Soms kun je even niet rationeel bedenken of een keuze de juiste is of niet. Luister dan eens naar je onderbuik. Jegut feeling. Krijg je alleen al bij het idee van die ene keuze een knoop in je maag? Voel je dat je er bijna misselijk van wordt? Of zorgt het juist voor een gevoel van opluchting? En krijg je kriebels in je buik van het idee om er gewoon voor te gaan? Wanneer voor – en nadelen met elkaar vergelijken even niet meer helpt, probeer dan te voelen wat je lichaam je vertelt. Het kan je een hoop vertellen over welke keuze je moet maken!

 

#4 Iets is beter dan niets

Met andere woorden: doe in ieder geval iets! Maak een keuze, begin gewoon ergens en kijk wat er gebeurt. Van helemaal geen keuze maken word je sowieso ongelukkig. Dan blijf je twijfelen, aarzelen en piekeren. Dat is supervermoeiend en niet leuk. Kies daarom in ieder geval iets. Alleen al door een keuze te maken, zal je je beter voelen. Go for it.

 

#5 Wees trots op jezelf

Je hebt eindelijk een keuze gemaakt, top! Toch blijkt het allemaal minder mooi te zijn dan je had verwacht. Heel, vervelend. En nu? Wees in ieder geval niet te streng voor jezelf. Wanneer de keuze tegenvalt, vind je wel weer een oplossing. Je hebt jezelf in het diepe durven gooien en daar mag je trots op zijn. Je hebt iets geleerd van je keuze én je kunt in ieder geval weer iets van je lijst afstrepen.

Alumni Story #3: Esther de Ruijter

De Upstarter Alumni groep groeit! Maanden geleden kwamen ze misschien onzeker binnen, niet zeker welk pad te bewandelen; nu staan ze vol zelfvertrouwen te vlammen in hun baan. Waar zijn de Upstarters belandt en wat zijn de belangrijkste lessen die ze hebben meegenomen uit het traject? We gaan bij ze op bezoek! Waar staan ze nu, wat hebben ze bereikt en wat zijn hun doelen? Lees het in de Alumni Stories. 

 

Deze week: Esther de Ruijter – Upstarter traject #4

 

Ik werk nu als junior brandmanager bij Madaga – great little foods. Via de Upstarter ben ik hier als stagiair binnen gekomen en na 3 leerzame en leuke maanden werd me een contract aangeboden. Als projectmanager van een nieuw product binnen het bedrijf kreeg ik de kans alle aspecten en processen van het bedrijf te zien. Momenteel is de (succesvolle!) lancering net achter de rug en ben ik onder andere druk bezig met sales en staan er veel mooie nieuwe projecten te wachten.

 

De belangrijkste les die ik uit het traject mee heb genomen is: “Je zit op je passie! Het gaat er niet om jezelf te vinden, maar jezelf te creëren”

 

Doelen die ik mezelf heb gesteld tijdens het traject:

     

  • Weten welke baan en taken ik wil doen. Waar krijg ik de meeste energie van?
  • Weten welke waarde ik concreet toe te voegen heb aan een bedrijf.

 

Beiden zijn niet alleen uitgekomen, ik ben er ook echt in gaan geloven.

Alumni Story #2: Tessa van den Broek

De Upstarter Alumni groep groeit! Maanden geleden kwamen ze misschien onzeker binnen, niet zeker welk pad te bewandelen; nu staan ze vol zelfvertrouwen te vlammen in hun baan. Waar zijn de Upstarters belandt en wat zijn de belangrijkste lessen die ze hebben meegenomen uit het traject? We gaan bij ze op bezoek! Waar staan ze nu, wat hebben ze bereikt en wat zijn hun doelen? Lees het in de Alumni Stories. 

 

Deze week: Tessa van den Broek – Upstarter traject #2

 
Ik ben nu eventmanager bij B. Amsterdam. Wanneer mensen in B. een meeting of event willen organiseren dan faciliteer ik de locatie, regel ik de catering, techniek, schoonmaak, personeel etc.. Daarnaast ben ik verantwoordelijk voor een aantal overkoepelende operationele taken zoals het bewaken van de agenda.

 

De les die ik mee heb genomen uit het Upstarter traject is: “Don’t give up!” Er is een zomer overheen gegaan voordat ik concreet te horen kreeg dat ik echt aan de slag kon gaan bij B. Amsterdam. Via de Upstarter begon ik voor de zomer met een stage. Hierna heb ik actief gemaild of B. versterking nodig had. Uiteindelijk kon ik in september op gesprek komen en ben toen vrijwel direct aan de slag gegaan.

 

Ik hield altijd meerdere balletjes in de lucht en werkte aan minimaal 3 projecten tegelijkertijd. Mijn doel tijdens het Upstarter traject was om me deze keer ergens volledig in te storten en dat is gelukt. Het resultaat: een fulltime baan bij B.!. Ik zie B. echt als een nieuwe start en ik ga proberen om hier zoveel mogelijk uit te halen.

Alumni Story #1: Lars Verkroost

De Upstarter Alumni groep groeit! Maanden geleden kwamen ze misschien onzeker binnen, niet zeker welk pad te bewandelen; nu staan ze vol zelfvertrouwen te vlammen in hun baan. Waar zijn de Upstarters belandt en wat zijn de belangrijkste lessen die ze hebben meegenomen uit het traject? We gaan bij ze op bezoek! Waar staan ze nu, wat hebben ze bereikt en wat zijn hun doelen? Lees het in de Alumni Stories.

 

Deze week: Lars Verkroost – Upstarter traject #1

 

Ik werk nu als store-manager bij Square Streetwear & Quadrat Menswear en zit echt op mijn plek. Mijn dagen zijn gevarieerd en ik kan kan mijn creativiteit kwijt. Zo combineer ik mijn passie voor fotografie met marketing skills, daarnaast zorg ik dat de winkel goed draait.

 

Vanuit de Upstarter training heb ik meegenomen dat ik meer handel vanuit mijn gevoel en niet altijd vanuit m’n verstand. Je kansen creëer je zelf. Ga voor hetgeen wat je het liefst doet, en denk daar niet al te lang over na.

 

Mijn plan voor de toekomst? Ik doe nu wat ik leuk vind en ik blijf doelen stellen voor mezelf. Ik wil blijven groeien, mezelf ontwikkelen en mezelf blijven uitdagen. Ik wil mijzelf verder ontwikkelen binnen de retailbranche. Ik kan hier nog heel veel leren en ga elke dag blij naar mijn werk.

MSC Koffie Schenken: Wanneer gaat de universiteit ons wel opleiden voor de arbeidsmarkt?

“De universiteit is er om academici op te leiden. Werkervaring of  beroepsgerichte vaardigheden opdoen hoort daar niet bij; we zijn geen HBO opleiding. We verwachten dat studenten na de universiteit zichzelf redden.”

 

Tegenover me zit een professor met inmiddels grijzend haar. Mijn mond valt open. Heeft hij dit zojuist echt gezegd? Ziet de universiteit het niet als haar verantwoordelijkheid om studenten op te leiden het werkende leven in te stappen? Ik sta met mijn mond vol tanden.

 

In mijn omgeving zijn er veel mensen opzoek naar een baan. Er is genoeg werk, toch stijgt de jeugdwerkloosheid nog steeds. Kijk maar eens op Monsterboard; er staan voldoende vacatures online maar voor starters voelt het als zoeken naar een speld in de hooiberg. Ze zijn enthousiast en klaar om aan de slag te gaan. Dit grenzeloze enthousiasme slaat al snel om in frustratie en demotivatie als zij meerdere malen te horen krijgen dat zij ‘niet genoeg ervaring’ of ‘geen geschikt profiel’ hebben.

 

Bedrijven zijn opzoek naar mensen met specifieke praktisch toepasbare kennis en vaardigheden daar waar de universiteit studenten breed opleidt. Vaardigheden en werkervaring zijn op de universiteit ondergeschikt aan vakkennis. Terwijl bedrijven juist opzoek zijn naar mensen die waarde kunnen toevoegen aan hun bedrijf. Het is daarom belangrijk dat mensen weten wat ze kunnen en wat ze willen. De enige manier om hier achter te komen is door dingen te gaan doen.

 

Het is niet gek dat in vacatures voor starters standaard gevraagd wordt om 2 à 3 jaar relevante ervaring, maar wanneer krijg ik als starter de kans om deze ervaring op te doen?

 

Ik zie dat  er een grote kloof is tussen het ‘product’ dat de universiteit aflevert en de vraag vanuit het bedrijfsleven. Maar wat als bedrijven en universiteiten met elkaar gaan samenwerken om een arbeidsmarkt te creëren die toekomstbestendig is  en de werkloosheid zal verkleinen?

 

Zo missen starters zoals ikzelf de juiste skills. Vaardigheden waar bedrijven behoefte aan hebben en waarmee starters waarde kunnen toevoegen aan een bedrijf. De ‘World Innovation Summit of Education’ (WISE) heeft dit jaar onderzoek gedaan naar deze skills gap. Uit dit onderzoek is gebleken dat 96% van de universiteiten denkt dat ze hun studenten goed tot erg goed voorbereiden op de arbeidsmarkt. Dit staat echter lijnrecht tegenover het beeld dat bedrijven hebben van voorbereide studenten.

 

Slechts 11% van de werkgevers is van mening dat studenten goed voorbereid zijn.

 

Uit de aanmeldingen voor De Upstarter zien we dat vooral studenten van brede opleidingen als psychologie, sociologie, media en cultuur, Europese studies, geschiedenis en communicatie deze vaardigheden missen. Sociale studies waarbij specifieke  vaardigheden en praktijk ervaring goed van pas zouden komen, maar die niet verkregen wordt op de universiteit.

 

Bij mensen om mij heen die een studie hebben gedaan die veel praktischer is, zoals geneeskunde of bouwkunde zie ik een veel betere aansluiting tussen de studie en bedrijven. Ik vind dat sociale studies hier een voorbeeld aan zouden moeten nemen. Wanneer ik het heb over de Universiteit, heb ik het over een instituut dat gefinancierd wordt vanuit de overheid om mensen voor te bereiden en op te leiden voor de toekomst. Universiteiten voelen het niet in hun portemonnee wanneer hun lesprogramma voor zowel studenten als het bedrijfsleven niet de gewenste resultaten oplevert. Toch is het gevolg een stijgende jeugdwerkloosheid.

 

Een supermarkt blijft ook geen roze koeken in de schappen leggen wanneer ze merken dat dit niet meer verkoopt. Wordt het niet hoog tijd om te kijken naar de werkelijke vraag vanuit het bedrijfsleven om de schappen van de universiteit hierop aan te passen?

 

Gemiddeld investeert de overheid €28.000 per student aan het hoger onderwijs wanneer deze zijn of haar studie binnen 4 jaar afrondt. Het duurt vervolgens 12 jaar voordat een student dit bedrag heeft terug betaald door middel van inkomstenbelasting als de student direct aan de slag gaat na het afstuderen. Daarover zegt Tom McDonald van de universiteit van Wisconsin-La Crosse heel mooi:

 

“Het is de plicht van de universiteit om met de tijd mee te gaan en de student de waarde te terug te geven voor hetgeen waarin zij investeren.”

 

Daar sluit ik me helemaal op aan. Studenten investeren geen duizenden euro’s om vervolgens met hun slimme hoofd koffie te blijven schenken of om in de bijstand terecht te komen. De focus van de universiteit ligt te erg op het behouden van het instituut en dit gaat ten koste van hun eigen studenten.

 

Het is tijd dat de universiteit en bedrijven met elkaar om tafel gaan en moeten kijken hoe het onderwijssysteem en de praktijk  aan elkaar gekoppeld kunnen worden. Zo zouden studenten al tijdens de studie 2 à 3 jaar werkervaring op kunnen doen.

 

Laten we daarnaast onszelf als starter proactief opstellen. Kijk buiten de gebaande paden, wees nieuwsgierig en ga ontdekken. Er zijn echt bedrijven die op jou zitten te wachten en je willen helpen. Maar je vindt ze niet op Monsterboard. Begin bij je eigen netwerk en vraag om hulp.