Een gelukkigere nieuwe werk-generatie
Veel jongvolwassen starten hun carrière met grote dromen een hoge energie. Ze zijn geïnspireerd, willen werk doen dat een positieve impact heeft en zijn bereid hun schouders eronder te zetten. Helaas verliezen velen van hen deze motivatie gaandeweg door de druk die zij ervaren vanuit de huidige werkcultuur. Hoe komt het dat het aantal burn-outs onder jongeren blijft stijgen? En wat kunnen we voor en met deze generatie doen op een nieuwe -meer gezonde en betekenisvolle- manier met elkaar te werken?
De huidige werkcultuur
Als je aan iemand -van elke generatie- vraagt hoe het gaat is het antwoord vaak ‘druk’. Het lijkt alsof het idee leeft dat als je het druk hebt je wel belangrijk zal zijn. Hieruit ontstaat de drang om onszelf te bewijzen, om te presteren en anderen te laten zien wat wij tot nu toe hebben bereikt. Uiteindelijk zijn we allemaal op zoek naar waardering. Werk in onze cultuur is naast een manier om te voorzien in je basisonderhoud een belangrijk statussymbool.
Als we echt met elkaar op een nieuwe manier willen werken, zullen we nieuw gedrag moeten vertonen, verder bouwen aan de wereld waar onze ouders die hebben achtergelaten.
Het dilemma waar de Millennial voor staat
Kenmerkend voor de Millennial-generatie is dat zij in de zoektocht naar werk niet altijd kiezen voor een baan met veel status of geld, maar vooral graag werk willen vinden waardoor zij zich van betekenis voelen voor de maatschappij. Je zou kunnen zeggen dat de nieuwe werkgeneratie een meer humanistische benadering op werk heeft waarbij de menselijke beleving het hoogste goed is.
Dit plaatst hen voor het volgende dilemma:
Dus: wat blijft er over? Het lijkt een onoplosbaar probleem. Toch is er een manier om als generatie een nieuwe werksfeer te maken: door wél mee te doen, maar met behoud van onze eigen doelen en dromen. Als we echt met elkaar op een nieuwe manier willen werken, zullen we nieuw gedrag moeten vertonen, verder bouwen aan de wereld waar onze ouders die hebben achtergelaten. Met andere woorden: we mogen zelf de volwassenen worden.
Met elkaar bouwen aan een betekeniseconomie
Millennials voelen enerzijds de verwachtingen vanuit het kapitalistische gedachtegoed waarbij er een hoge druk is om te presteren op financieel vlak, lange uren te draaien, terwijl zij anderzijds van zichzelf verwachten dat zij bezig zijn met betekenisvol werk en daarnaast een inspirerend of instagram waardig bestaan leiden.
Het is alsof ze een wedstrijd moeten winnen bij een voetbalclub én als performer op een podium hun publiek moeten entertainen, inspireren en prikkelen.
Enerzijds is er de neiging om onszelf te bewijzen, om onze plek en status veilig te stellen. Anderzijds hebben we de behoefte om van betekenis te zijn, om een doel te hebben dat groter is dan wijzelf. De sleutel ligt in mijn ogen in het goed luisteren naar onszelf en elkaar. Om niet teveel van onszelf te vragen en te voorkomen dat we opbranden. Het samenbrengen van twee tegengestelde krachten (kapitalisme v.s. humanisme en zelfbehoud v.s. altruïsme) kost tijd en is een subtiel proces. Laat het organisch groeien.
De grote dromen waarmee we starten als we onze carrière beginnen zijn niet naïef. Het zijn dromen die ons werk en ons leven betekenisvol maken. Het realiseren van deze dromen kost simpelweg tijd en practice van zowel onze commerciële als idealistische kant. We hoeven onze dromen niet op te geven maar we mogen onszelf als ambitieuze generatie de tijd gunnen om hier stapje voor stapje naartoe te groeien.
PS. In januari 2018 start onze coaching en trainer opleiding waarbij je mensen leert helpen om nieuwe, gezondere werk en leefgewoonten te ontwikkelen. Lijkt jou het gaaf om dit werk te doen? Leid jezelf in vijf maanden op tot gecertificeerd coach en ontwikkel je persoonlijke visie op coaching. Schrijf je snel in voor meer info!