Een gezonde money mindset…. het heeft bij mij zeker 3 tot 4 jaar geduurd om die te ontwikkelen. Om genoeg (en goed) geld te vragen voor wat ik doe. In 2017 ging er bij mij een knop op. Het was een heftig jaar waarin de veilige basis die ik altijd had gevoeld, ineens begon af te brokkelen. Mijn co-founder verhuisde naar Berlijn dus nam ik de volledige verantwoordelijkheid voor het bedrijf. Dat vond ik spannend, maar ook heel leuk. De echte klap dat jaar was het beëindigen van mijn liefdesrelatie. Het leventje dat ik had opgebouwd (met koophuis, plannen voor kinderen en onze bruiloft) stortte ineens in. Alles glipte dat jaar gevoelsmatig uit mijn handen… zo ook mijn bedrijf. Bijzonder genoeg bleek die breuk met het oude precies te zijn wat ik nodig had.

 

Het (geld) stroomde niet meer

Ik doe mijn werk met mijn hart en dat hart had in ‘dat beruchte jaar’ pijn.

Ik stroomde niet, dus het geld stroomde ook niet meer.

Terwijl ik tegelijkertijd een nieuw leven moest opbouwen waarbij alle kosten die ik voorheen deelde nu op mijn eigen rekening kwamen te staan. Ik verhuisde terug naar Amsterdam, naar een huisje van 60m2 dat ik deelde met een fijne vriendin/huisgenoot. Toch kon ik daar niet aarden. De ruimte was te klein en de ruis van de stad te groot. In mijn zoektocht naar een plekje voor mijzelf bleek alles te duur.

 

Een nieuwe stip aan de horizon

Mijn bedrijf staat ten dienste van mijn levensstijl. Het geld dat ik met mijn purpose work verdiende was tot dan toe toereikend geweest. Maar nu stootte ik tegen een plafond aan. 

Als ik dan toch meer geld moet gaan verdienen, bedacht ik me, hoe zou mijn droomleven er dan uit zien? 

Tot dusver had ik het leven van mijn dromen geleid. Licht, speels, duurzaam, minimalistisch, vrij en vol van liefde. Maar het leven had me heel duidelijk en resoluut een andere richting opgestuurd. Ik mocht opnieuw kiezen, opnieuw visualiseren hoe ik mijn leven wilde inrichten. Wat was mijn nieuwe stip aan de horizon?

 

Take a the leap of faith 

En dat deed ik. Ik koos mijn droomplek uit om te wonen. In Amsterdam Noord, aan het water, bos en op 15 minuten fietsen van het centrum van de stad. Er bleek nog 1 appartement vrij te staan die ik mocht inrichten als woon-werkpand. Ik rekende uit met hoeveel ik de prijzen van mijn trainingen moest verhogen, als ik net zo goed zou draaien als het jaar daarvoor. Ik tekende het huurcontract, deed een schietgebedje en took the leap of faith.

 

Met de hakken over de sloot

Het was met de hakken over de sloot, maar ik heb toen het beste jaar ooit gedraaid terwijl ik aan het begin van dat jaar dacht failliet te gaan.

Ik realiseerde me, door onder andere de sage te lezen van ‘Het meisje met de zwavelstokjes’ (een sage die ik ook behandel in mijn boek ‘Liefde als Medicijn’) dat ik ‘mijn licht’ voor te weinig geld had verkocht. En ik denk dat dit herkenbaar is voor veel mensen/lichtwerkers die hun werk doen uit passie en purpose. 

Mijn werk zelf geeft me zoveel vervulling dat ik me bijna bezwaard voel om daar geld voor te vragen. Terwijl ‘ons licht’ het meest waardevolle is waarover we beschikken. 

Dit doorgeven is iets waar we zeker een mooie prijs voor mogen rekenen. Alleen al om onszelf een levensstijl te gunnen waarin we floreren, waardoor dat licht alleen maar sterker gaat branden en schijnen. Want hoe meer liefde we onszelf geven, hoe meer liefde we kunnen doorgeven.

 

—————————–

Wil jij ook stappen zetten in je money-mindset? En meer geld verdienen met jouw purpose work? Meld je dan aan voor de course ‘Ondernemen uit purpose’. In dit programma geef ik mijn meest belangrijke lessen door. Ik leg o.a. uit hoe ik van €0,00 omzet naar meer dan €250.000 per jaar ben gegroeid. Je leert hoe je een (licht) bedrijf kan runnen dat is opgebouwd rondom jouw kracht. Een bedrijf waarin je samenwerkt met mensen die jou energie geven. Een bedrijf waarmee je genoeg geld verdient om te voorzien in een levensstijl waardoor jij gaat stralen. 

Excentriek, creatief en eigenwijs zijn een aantal associaties die bij mij opkomen als ik kijk naar het werk van Joy Chiquita. Joy en ik – Dwight- komen uit dezelfde Content Creation lichting van De Upstarter. Nu, Twee jaar later, zitten we in het restaurant Heilig Boontjes in Rotterdam, zodat ik kan achterhalen hoe het sindsdien met haar is verlopen. Joy werkt tegenwoordig als creatief social-media strateeg bij de Universiteit Leiden en één dag in de week heeft zij haar zzp-dagje. Ik ben benieuwd welke stappen zij heeft genomen om te komen tot waar ze nu is en wat haar inspireert tijdens het creëren.

 

Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet.

Je hebt de kunstacademie gedaan, hoe zag je werkwereld er daarna uit?

Ik ben afgestudeerd als grafisch ontwerper en ben daarna mijn eigen bedrijfje begonnen. Wat ik alleen vrij snel merkte, was dat ik nagenoeg nooit alleen aan het grafisch ontwerpen was. Ik maakte customized photo booths voor evenementen, begeleide brainstormsessies en deed eigenlijk alles waar creativiteit voor nodig was. Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet. Het liefst ontwikkel ik creatieve concepten voor campagnes. Het lastige is echter dat bedrijven huiverig zijn om grote campagnes te laten ontwikkelen door een zzp-er. Ze kiezen dan toch eerder voor een groter bureau.

 

Je koos op een gegeven moment voor het Content Creation programma, waarom maakte je die keus?

Ik heb getwijfeld om voor een creatief bureau te werken, alleen wist ik niet zeker of mijn portfolio daar goed op aansloot. Bij Content Creation zag ik de kans om mij verder te ontwikkelen als creatief conceptontwikkelaar, gericht op sociale media en dus ook voor kleinere ondernemers. Daarbij hebben mensen sneller vertrouwen als je een opleiding hebt gedaan op dat gebied. Met een content creation opleiding op zak kom je toch anders binnen bij een klant of bureau.

Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd.

Wat ik tijdens de opleiding merkte en heel fijn vond, was dat ik over veel dingen een bevestiging kreeg dat ik qua werk op het juiste niveau zat. Als eindopdracht schreef Awesome Utrecht een pitch uit voor een campagne. Tijdens het ontwikkelen van het concept moest ik na lange tijd weer in een groep werken. Het fijne daarvan was, was dat ik snel kon achterhalen waar mijn kracht lag en waar andere beter in waren dan ikzelf. Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd. De waaromvraag creëert zoveel meerwaarde tijdens het ontwikkelen van een product en dat merk ik elke keer weer.

Na de opleiding heb ik contact opgenomen met Awesome Utrecht om de campagne ook daadwerkelijk uit te voeren. De campagne was wijd verspreid in Utrecht, van bierfiltjes in de kroeg, fietstoeters en posters op straat tot aan filmpjes op Utrecht Centraal en sociale media. Dat geeft je zelfvertrouwen natuurlijk een boost! En ik kon weer iets moois toevoegen aan mijn portfolio.

 

Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt.

Je werkt nu in bij de Universiteit Leiden. Voel jij je als creatief nomade niet beperkt om in loondienst te zijn?

Nee eigenlijk niet, want ik heb hier bewust voor gekozen. De vacature kwam via via op m’n pad terecht en eerst leek het mij een saaie baan. Ik had stiekem ook wel een vooroordeel bij het idee van werken bij een Universiteit. Maar nadat ik meer informatie kreeg over de vacature heb ik toch gesolliciteerd. Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt. Ik dacht, als ze mij aannemen moeten ze wel echt weten wie ik ben en wat ik graag maak. Ik had nooit gedacht dat een universiteit met iemand zoals ik in zee zou gaan, dus toen zij mij opbelde om te vertellen dat ik het was geworden, was mijn eerste reactie dan ook: “echt?”.

In het verleden heb ik weleens voor een pitch of sollicitatie mijn werk teveel aangepast aan de klant en dat heeft nooit geresulteerd in succes. Vaak werd het gedeelte dat echt Joy was, het meest gewaardeerd. Sindsdien blijf ik veel dichter bij mezelf in het werk dan ik maak en dat wordt door mijn collega’s gelukkig nog steeds gewaardeerd.

Ik vond het soms heel moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

In de fase waar ik nu in zit, vind ik het ook wel fijn om in loondienst te zijn. Ik heb elke woensdag nog steeds mijn zzp-dagje en die koester én ik ben niet afhankelijk van losse opdrachten. Ik doe alleen opdrachten die bij mij passen. In mijn fulltime zzp-tijd had ik ook het gevoel dat ik altijd aan het werk was. Daar heb ik nu beter een balans in gevonden. Ik vond het toen ook moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. En eerlijk, de huur moest natuurlijk ook gewoon betaald worden. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

Vervolgens gebeurde het ook weleens dat die klant mij dan voorstelt aan een andere klant want “ze is goed en lekker goedkoop”. Je graaft een beetje je eigen financiële graf op die manier. Dikke tip dus voor de beginnende zzp-ers, sta achter wat je waard bent!

 

Ik streef naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openlucht museum.

Waarom is jouw zzp-dagje zo belangrijk voor je?

Dan kan ik de wereld van reclame uitingen een stukje mooier maken. Ik bedenk namelijk Instagram strategieën en campagnes voor ondernemers die gedurfde visuele content willen neerzetten om hun klanten aan te spreken. Veel reclames vind ik lelijk, schreeuwerig en niet inspirerend en dat is zonde want reclame is overal! Reclames zouden moeten inspireren, je moeten laten lachen of iets met je doen zoals kunst dat ook kan doen. Ik vind dat een veel sympathiekere manier van verkopen. Ik streef dus naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openluchtmuseum. Daarom werk ik graag met mensen die er net zo tegenaan kijken.

 

Welk advies zou je andere willen geven?

Ik heb ooit een onderzoek gelezen waarin stond dat als mensen een keus maken die onomkeerbaar is, wij als mens zo geprogrammeerd zijn om die keus te beschouwen als de beste die ze hadden kunnen maken. En uiteindelijk zal je de keuze beschouwen als de keuze die je exact heeft gebracht waar je moet zijn. Je kan dus nooit echt een verkeerde keuze maken. Dus loop je vast… kies een pad om in te slaan en blijf niet te lang twijfelen. Het zal toch de goede keuze zijn en je bent in ieder geval in beweging!

Dit beeld… elke keer als ik het zie krijg ik kippenvel en gaat er een golf van bewondering en ontzag door me heen. De foto is genomen door Nathan Howard tijdens de Black Lives Matter-demonstraties in Portland op 18 juli. Trump had in die periode federale troepen gestuurd om de orde te bewaken. Een situatie, waarin ik mijzelf als vrouw alles behalve beschermd zou hebben gevoeld. Omringd met gewapende mannen die door de straten patrouilleren. Mannen die hun agressie de vrije loop kunnen laten, doen wat hen goeddunkt, zonder zich te hoeven verantwoorden. Althans… zo zou ik de situatie hebben ervaren. 

 

Er is blijkbaar slechts één vrouw voor nodig om de muur van agressie en machtsvertoon tot stilstand te brengen. Er werd nog een vermeende poging gedaan om de vrouw te verdrijven, door op haar voet te schieten met traangas kogels. Kort daarna sloeg de verlamming toe. Een vrouw beschieten die zich letterlijk, naakt en open toont, dat gaat de grens van menselijkheid over. Ook bij deze mannen.

Haar kwetsbare pose is een onvermijdelijke spiegel waarin zij de ridiculiteit terug zien van hun eigen agressie tegen ‘het gevaar’ (welk gevaar?).

Meestal associeer je een naakte vrouw met seks, maar in deze context denk ik dat weinig van de omstanders haar houding hebben beschouwd als erotisch. Ik kan niets anders dan een diepe buiging maken voor haar moed. 

 

Waarom haal ik deze gebeurtenis bijna twee maanden na dato aan? De mensen die mij goed kennen weten dat ik het actuele nieuws niet op de voet volg. De berichten die echt essentieel zijn bereiken me uiteindelijk altijd. Zo legde mijn collega Aafke vorige week deze foto voor mij neer met de woorden ‘Oh my God… I wish I was her’. En dat gevoel borrelt ook in mij naar boven als ik de foto zie. ‘Wow… wat een kracht!’. Deze vrouw, Naked Athena genoemd, kan zich onmogelijk nog kwetsbaarder tonen dan dit.  

Naakt, midden in de nacht, haar benen gespreid, een openlijk getoonde vulva en drie enorme spotlights op haar gericht.

Wat dit beeld oproept en betekent is voor iedereen uiteraard anders. Voor mij is het alsof ze met deze houding zegt: ‘Ik kom tot jullie in liefde, naakt en open. Ik toon jullie het meest heilige dat ik bezit. Ik geef me over. In de hoop dat jullie mij met liefde en respect behandelen. In de hoop dat jullie mijn kwetsbaarheid niet misbruiken. In het vertrouwen dat ik de klappen, die er mogelijk nog komen, kan dragen.’ Naked Athena zit daar in het meest donkere uur van de nacht. Zoals ieder van ons, die op een bepaald punt in zijn of haar leven ‘bij het meest donkere uur’ is aanbeland. Een moment waarop je jezelf diep kwetsbaar voelt: onzeker, beschaamd, vernederd, onbegrepen, eenzaam, onjuist bejegend, in woede of intens verdriet. 

In dat meest donkere uur wordt de vrouwelijke kracht wakker: het vermogen om in het duister aanwezig te zijn. Om je te verbinden met de pijn die aanwezig is. 

 

Het gaat om overgave aan het ‘niet weten’ en het ‘niet doen’. Wetende dat pijn een onvermijdelijk onderdeel is van deze realiteit en dat je vanuit kracht ervoor kiest om jezelf daar niet langer tegen te verzetten. Het is de kracht die ik ook wakker zag worden bij een vriendin van mij, waarvan haar relatie net is verbroken. Toen ze sprak over haar verloren geliefde en haar kinderwens die mogelijk niet meer gerealiseerd kan worden, zag ik haar breken. Openbreken. Waaruit een kracht tevoorschijn kwam die me kippenvel gaf. Het deed me denken aan de uitspraak van Rumi.

It’s through the cracks, through our wounds, that the light enters.

 

Zoals de spotlights die op Naked Athena gericht waren. Ze toont mij wat er gebeurt wanneer we (vrouwen én mannen) diep in onze vrouwenkracht zakken. De kracht waarmee we in staat zijn om het pijnlijkste leed te aanschouwen en aan het licht te brengen. Het is alsof ze me toefluistert dat de tijd voorbij is waarin we machteloos aan de zijlijn staan en zien welk onrecht onze verwanten wordt aangedaan. En met onze verwanten bedoel ik ál onze verwanten: onze broeders en zusters, vrienden, familie, planeet en dieren. Vanaf nu tonen wij de wereld dat wat heilig is, gerespecteerd en geëerd mag worden. We zwijgen niet langer als een geliefde onrecht wordt aangedaan, vanaf vandaag beschermen wij dat wat ons lief is. 

 

---

Voel jij dat het voor jou ook tijd is om jezelf meer uit te spreken? Om te gaan staan voor waar jij in gelooft? We geven op 16 oktober (met Make Love Work, ‘de zus’ van De Upstarter) een event in De Duif in Amsterdam dat gaat over de moed hebben om vanuit meer overgave aan je eigen missie te leven. Je krijgt deze dag adem-werk, yin yang yoga, een business/life strategie sessie en cacao ceremonie. We openen en sluiten het event samen. Waarbij we als community gezamenlijk een intentie zetten voor (ons nieuwe) spoor. Via deze link krijg je 10% korting op je kaartje.

Daar ben ik dan, bijna klaar met mijn opleiding Business Innovation en ik heb nog geen idee wat er daarna op mij te wachten staat. Waar word ik op professioneel vlak écht gelukkig van, en hoe ziet die droom er over vijf jaar uit? Ik ben er zeker van dat ik nog niet ben uitgeleerd, maar ik weet nog niet welke stap ik nu het beste kan zetten. Een master vind ik te lang duren, te theoretisch en daarbij vind ik er geen die echt past bij wat ik wil ontwikkelen. Ik ben nieuwsgierig naar het beroep ‘content creator’ en besluit mijn zoektocht in deze richting voort te zetten.

Dit was ik een maand geleden en wow, wat is er in de tussentijd veel veranderd! Inmiddels ben ik afgestudeerd aan de opleiding Business Innovation, mijn diploma heb ik op zak. De Upstarter is op mijn pad gekomen en vanaf september ga ik vol positieve energie starten met de opleiding Content Creation. Ben jij ook zoekende na je afstuderen? Ik vertel je graag waarom ik voor De Upstarter heb gekozen.

 

Met hetgeen wat ik nog wil bereiken zie ik een master niet zo zitten dus ben ik op zoek gegaan naar een andere manier om mijzelf te ontwikkelen

Ik weet zeker dat ik me nog verder wil ontwikkelen en dan vooral op het gebied van Marketing, PR en het creëren van content. De skills die ik tijdens mijn opleiding heb geleerd zijn: vooruitstrevend denken, probleemoplossend te werk gaan, creatief denken én een portie lef in mijn werk tonen. Ik mis marketing en copywriting skills en een stukje praktijkervaring. Met hetgeen wat ik nog wil bereiken zie ik een master niet zo zitten dus ben ik op zoek gegaan naar een andere manier om mijzelf te ontwikkelen. Het liefst werk ik op een interactieve manier, met een combinatie van theorie en praktijk. Ik dacht aan een traineeship of stage en zo kwam ik uit bij De Upstarter. Bij hen is ‘learning by doing’ heel gewoon. Zeg nou zelf, het opdoen van werkervaring en het aanvullen van je CV kan alleen door het te doen, toch?

 

Ik leer het liefst van mensen die up-to-date zijn in hun veld

Er zijn twee dingen die mij erg aanspreken tot De Upstarter. Ten eerste ligt de nadruk tijdens de trainingen op het leren van professionals, die tijdens hun lessen veel ervaring uit het werkleven met zich meebrengen. Ik leer het liefst van mensen die up-to-date zijn in hun veld, dus dit spreekt me erg aan. Ten tweede legt De Upstarter de nadruk op praktisch leren. Daar ben ik voor gemaakt: ik voer geleerde dingen graag meteen uit. Lessen in combinatie met een stage zijn voor mij de perfecte combinatie.

 

Nu ik dat gezegd heb, wat is dan mijn droom? Wat wil ik bereiken met De Upstarter? Aan het einde van de opleiding Content Creation wil ik mijn passie kwijt kunnen in Marketing, PR, het maken van content maar ook genoeg ervaring hebben opgedaan. Mijn droom is een te gekke baan waar ik me thuis voel en mijn energie in kwijt kan met leuke collega’s. In welke branche dat zich afspeelt laat ik een beetje op me afkomen. Gaandeweg zal ik daar achter komen, ik heb het vertrouwen dat ik droom kan waarmaken.

 

Ik hoop me niet alleen te specialiseren, maar ook een geweldige tijd te hebben tijdens de lessen en de stage. Met zestien gelijkgestemde, nieuwsgierige creatievelingen in de klas denk ik dat dat wel goed gaat komen.

Ik heb er zin in! Jij ondertussen ook? Vraag dan snel de brochure aan van de Content Creation opleiding van De Upstarter.

Liefs, Naomi

Toen ik zes jaar geleden met mijn bedrijf begon geloofde ik heilig dat je van je passie je werk kan maken’. Sterker nog. Ik geloofde dat je meer zou verdienen, in levensgeluk én geld als je de moed hebt om je hart te volgen. Om te kiezen voor een baan die je energie geeft. Dat geloof is niet elke dag even sterk geweest. Er waren meerdere momenten dat ik mijzelf afvroeg ‘is mijn manier van denken naïef?’ ‘Ga ik dit wel volhouden?’. En precies op dat soort momenten komt er een verleidelijk aanbod op je pad…

 

Mijn grootste struggle

De grootste struggle in mijn begintijd was de vraag: ‘streef ik een kleine meisjes droom na en mag ik volwassen worden?’ ‘Of klopt dit stemmetje in mijn hart? En mag ik het pad dat voor mij juist voelt volgen?’. Ik hinkte dan van het ene been op het andere. Om toch maar steeds opnieuw te concluderen dat het spenderen van 80.000 uur van je leven aan een job die je geen energie of vervulling geeft in mijn ogen ‘dommer’ is dan kiezen voor de route die ik was ingeslagen. Ik wist dan misschien nog niet precies hoe het me zou lukken om een bloeiend bedrijf neer te zetten op basis van passie en liefde. Maar ik wist wel dat ik het wilde proberen. En dat ik alles zou doen wat in mijn macht lag.

 

‘Ik voelde me trots dat iemand mijn bedrijf wilde kopen. Trots dat ik blijkbaar zoveel waarde had opgebouwd. Tegelijkertijd voelde ik enorm veel onzekerheid’.

De eerste uitdagingen op mijn pad

Steeds als ik twijfelde aan mezelf of De Upstarters kernboodschap, kwamen er uitdagingen op mijn pad. Zo was een duidelijke verleiding het aanbod van een groot concern om De Upstarter met winst over te kopen. Als je onderneemt, zo is mijn ervaring, dan is de energie die je uitzendt de energie die je terug krijgt. Innerlijke twijfels manifesteren in externe twijfels. Elke situatie is een spiegel. In dat gesprek voelde ik me heel trots. Trots dat iemand mijn bedrijf wilde kopen. Trots dat ik blijkbaar zoveel waarde had opgebouwd. Tegelijkertijd voelde ik enorm veel onzekerheid. Kan ik een goede leider zijn en blijven van De Upstarter? Of kan ik mijn bedrijf beter in handen leggen van degenen die al tientallen jaren verstand hebben van business? Ik keek mijn gesprekspartner aan. En voor ik het wist floepte mijn antwoord eruit. Zijn reactie was een verwonderde blik:

‘Jullie generatie is me er toch wel eentje.’ Zegt hij lachend. En tegelijkertijd klinkt zijn stem zacht en gemeend.

 ‘Je wilt je bedrijf dus niet met winst verkopen?’

‘Nee’ zeg ik beslist, dat is niet mijn doel.

‘Maar wat dan wel?’

Ik glimlach ‘zoveel mogelijk mensen bereiken en activeren om hun werk en leven vanuit liefde en passie vorm te geven.

 

Organische groei

Ik hoor het mezelf zeggen. Tegelijkertijd is het een feit dat ik via dit grote concern een netwerk en platform ter beschikking zou krijgen, waarmee ik tienduizenden levens kon beïnvloeden. Terwijl ik nu -letterlijk en figuurlijk- steentje voor steentje bouw aan een platform voor een nieuwe manier van werken en leven. Een platform dat gestaag maar organisch groeit; een groei van honderden in plaats van tienduizenden mensen per jaar. Met name in de beginjaren van mijn bedrijf baalde ik daarvan. Ik hoopte dat we sneller zouden groeien. Inmiddels ben ik trots dat we met De Upstarter al bijna 1000 mensen via onze opleidingen de tools, het netwerk en de ondersteunde community hebben geboden om een (creatieve) carrière te bouwen waar zij voldoening uit halen. En dat we via Make Love Work binnen anderhalve maand zijn uitgegroeid tot een community van 700 leden. 

 

De belangrijkste les is dat ik nu weet dat de mensen die ik met mijn energie aantrek, de mensen zijn die bij mijn energie en de missie van De Upstarter/Make Love Work passen. Daarmee is mijn impact dieper en authentieker dan wanneer ik mij ga richten op de aantallen via grotere bestaande platforms. Organische groei is duurzame groei omdat de ziel van mijn bedrijf behouden blijft, ik blijf verbonden met mijn initiële doel. En daarmee blijf ik dus ook verbonden met een gevoel van trots, liefde en passie voor wat ik doe.

Ze heeft de hele wereld rondgereisd en de mooiste plekken gezien. Maar nu is ze ook graag thuis bij haar kind Dario, man Oscar en hond Kiro. Vele jonge meiden dromen vaak van een carrière als model, maar volgens Viviane Marmelstein heeft die wereld ook een keerzijde. Viviane staat op een kruispunt in haar leven en voelt dat ze toe is aan iets nieuws. Daarom heeft zij zich aangemeld voor onze Coaching opleiding. In dit interview vertelt ze openhartig over haar werk, moederschap en de nieuwe weg die zij is ingeslagen.

 

Voor de leeuwen gegooid in Zuid-Afrika

Op mijn 16e werd ik gescout door een modellenbureau in Amsterdam. Dit leek de droom voor elk meisje, maar niets was minder waar. Ik had mijn eerste fotoshoots en het keuren was begonnen. Ik moest de juiste maten hebben en het liefst onder het gewenste gewicht zitten, pas dan zouden ze mij naar het buitenland sturen om te werken. Dit alles was zonder echte begeleiding en dat voelde voor mij totaal niet goed.

Ik stopte met modellenwerk en besloot door te gaan met de studie Biologie en Medisch Laboratoriumonderzoek in Amsterdam. Ik zat in mijn derde jaar en had onwijs veel twijfels over de studie. De studie paste niet bij mij want in plaats van de oorzaak van een probleem aanpakken, werd er voornamelijk gekeken naar het bestrijden van symptomen. Het voelde als dweilen met de kraan open. Toen ik de aanvraag kreeg om voor modellenwerk naar Zuid-Afrika te gaan voor een paar maanden was mijn keuze dan ook snel gemaakt. Daar stond ik dan, in Kaapstad. Weg van alles wat voor mij als thuis voelde, weg van m’n vrienden en familie en ik had überhaupt geen idee hoe ik écht voor mezelf moest zorgen. Ik leefde de eerste periode op pasta pesto, brood en Nutella, maar ik heb me nog nooit zo vrij gevoeld.

Mijn ex-vriendje vertelde mij dat ik te dik was

 

Liefde, haat, vriendschap en verlies

Ik ontmoette daar een mannelijk model waar ik een relatie mee kreeg, maar na een paar maanden vertelde hij mij ijskoud dat we nooit samen zouden kunnen reizen en werken als modellen, omdat ik in zijn optiek te dik was. Nou je kan je voorstellen hoe zoiets binnenkomt. Zeker als je het van je eigen vriend te horen krijgt. Dit tegendeel wou ik maar al te graag bewijzen en ben toen veel gaan reizen voor mijn werk. Met het leven in modellen-appartementen over de wereld, maakte ik ook de modellen-gewoontes eigen. Van roken tot ongezonde eetgewoontes, wat uiteindelijk resulteerde in een daadwerkelijk eetprobleem. Desalniettemin ging het werk super goed, maar had ik niet door hoe ver ik van mijzelf verwijderd stond.

Mijn moeder heeft nooit de ernst van haar ziekte met mij gedeeld.

Toen er borstkanker bij mijn moeder geconstateerd werd, wist ik niet hoe ziek ze daadwerkelijk was. Dit heeft ze bewust voor mij achtergehouden, want zij wilde niet dat haar ziekte mij zou weerhouden om van het leven te genieten. Mijn carrière ging super goed, ik woonde in New York en zij wou niet dat ik door haar ziekte zou stoppen met reizen. Toen mijn vriend (inmiddels echtgenoot) mij kwam opzoeken, had hij de intens zware taak om mij te vertellen over mijn moeders ziekte. Die 10 dagen daar met Oscar waren de mooiste emotional rollercoaster die ik ooit heb meegemaakt. Nadat ik hem op het vliegveld had afgezet realiseerde ik mij dat alles was veranderd. Ik wou geen dag langer blijven en vloog twee dagen later terug naar Amsterdam.

Ik was in de ban van mijn werk en mijn modellenbureaus

Mijn moeder heeft op jonge leeftijd heel veel meegemaakt. Ze moest snel volwassen worden en nam weinig tijd voor haarzelf. Zij wilde voor mij een zorgeloos bestaan creëren met de wereld aan mijn voeten. Nadat zij kwam te overlijden ben ik gewoon doorgegaan met hard werken en reizen, omdat dat hetgeen was wat zij voor mij wenste. Gelukkig ging ik wel beter voor mezelf zorgen. Ik stopte met roken, kreeg een betere relatie met eten en werd steeds gelukkiger met wie ik was als model en vrouw.

 

(Weder)geboorte

Ondanks alle positieve veranderingen die ik had doorgevoerd had ik geen ruimte voor het verdriet. Alles ging goed, ik heb een topbaan, een geweldig huwelijk, fijne vrienden en familie, dus waarom zou ik er zo doorheen zitten? Ik bleef door gaan tot ik letterlijk niet meer kon. Na een aantal intense essence & source trainingen en heel veel zelfreflectie en acceptatie ben ik onwijs gegroeid als persoon. Klaar om een nieuwe richting op te gaan, alleen had ik nog geen idee welke richting. Toen ik in die periode zwanger werd, kwam dat voor mijn gevoel totaal niet handig uit. Ik wou net een nieuw hoofdstuk beginnen in mijn boek des levens en een baby krijgen stond nog niet op mijn planning.

Nu realiseer ik mij dat die transformatie van meisje naar vrouw precies de les was die ik nog moest leren over mijzelf. Het heeft mijn leven compleet veranderd en daar ben ik super dankbaar voor. Mijn vuurtje is weer gaan branden.

Het stemmetje in mijn hoofd veranderde steeds meer van gefluister naar geschreeuw.

Ik heb veel positieve veranderingen doorgevoerd in mijn leven, ik heb heel hard aan mezelf gewerkt en ik heb een mooi kindje gekregen. Maar ik wilde meer doen en dat stemmetje in mijn hoofd die mij dat influisterde verdween maar niet. Na een tijd veranderde het van gefluister naar geschreeuw. Het probleem was alleen dat ik niet zo goed wist wat ik wilde doen en daardoor automatisch ook niet hoe ik het moest doen. Door vele goede gesprekken kwam ik tot de realisatie dat de diepte ingaan, hetgeen is waar mijn passie ligt.

 

Voelen

Ik heb mijzelf ingeschreven voor de Coaching opleiding en het voelt fijn om deze stap te nemen. Ik ben klaar voor dit avontuur en ik zie wel waar het mij brengt. Ik heb veel geleerd uit mijn eigen ervaringen, maar ik wil nu graag mijn kennis verbreden om dit ook in de praktijk toe te passen, mezelf te ontplooien en daarmee ook andere te helpen. Leven vanuit mijn authentieke zelf en ruimte nemen voor alles wat er is, zijn nu mijn kernwaarden. Daarmee hoop ik mensen te kunnen inspireren en motiveren om het leven aan te gaan.

 

 

Op vijf mei, bevrijdingsdag, was de lancering van het ‘zusje’ van De Upstarter: ‘Make Love Work’. Een business & lifestyle community voor bewuste pioniers. Dit was voor mij (Mariette) een spannende dag. Ik wist dat ik een community van bewuste pioniers wilde oprichten. Dat wil ik al járen. Ik wist nog niet wie hier op af zouden komen en hoe de tribe het best kan worden ingericht voor haar leden. Mijn grootste angst, en vraag die steeds in mijn hoofd op popte was ‘is de wereld al klaar voor dit geluid?’ of zullen we worden weggezet als ‘spiritueel-zweef-clubje? Heb ik het juist gevoeld en is dit hét moment voor transformatie of niet’?

 

Divine timing

Wat blijkt: de timing van deze tribe is spot on. Divine timing dus. Inmiddels 2 maanden later zijn we met een groep van meer dan 700 mensen. Ik ben blij en dankbaar om zoveel krachtige, bewuste en fijne mensen op één plek te zien! 

Waar sommigen van ons misschien niet werden begrepen door hun omgeving, of zich anders hebben gevoeld, mogen we nu een innovatie bijdrage leveren aan het huidige gedachtegoed.

Ik krijg kippenvel van het idee wat er gebeurt wanneer wij als tribe onze krachten bundelen. En gezamenlijk een meer liefdevolle maatschappij vormgeven door zelf het voorbeeld te leven. Door liefdevolle rituelen in ons leven te integreren. Door te geloven in de waarde die wij als bewuste pioniers hebben én door onszelf meer zichtbaar te maken in de wereld.

We are ready to Rise.

 

We zitten in een transitieperiode

Ik ervaar 2020 als een transitieperiode die confronterend, rauw, moeilijk, magisch en mooi aanvoelt. Onze schaduwkanten komen boven. Er wordt zichtbaar wat er al die tijd onderhuids speelde. Corona spiegelt onze eenzaamheid, en laat zien dat we uit verbinding zijn geraakt met onszelf, elkaar en de natuur. Dat we in een te hoge snelheid zijn gaan leven. Via de ‘Black lives matter’ protesten wordt pijnlijk duidelijk hoeveel ongelijkheid er nog is in de wereld. En hoeveel behoefte er is om gehoord te worden door elkaar.

Het voelt alsof er een appèl op ons wordt gedaan. We worden uitgenodigd om terug te gaan naar de essentie. Om onze gezondheid, levensgeluk en relaties centraal te stellen. Om de verslavende afleiding van onze consumptiemaatschappij te minderen. We krijgen gespiegeld dat we een verschil kunnen maken in deze wereld. We hoeven niet als superheld alles zelf op te lossen, en de scheve verhoudingen in onze wereld recht te trekken. Wel kunnen we empathie tonen, begrip voor elkaars pijn, ons verplaatsen in de wereld van de ander, elkaar helpen naar elkaar luisteren. Dat is liefde die haar werk doet. Liefde is de grootste kracht die we hebben. En daarover beschikken we allemaal.

De Make Love Work Tribe is er om ons te herinneren aan die kracht. Om als persoon, professional én maatschappij de volgende stap te zetten.

 

Samen bouwen aan een meer bewuste maatschappij

Het klinkt misschien gek maar we hoeven geen ingewikkelde dingen te doen om een meer bewuste en liefdevolle maatschappij mogelijk te maken. Elke grote verandering begint klein. Het begint met het bewust richten van je intentie. De intentie van de Make Love Work Tribe is glashelder en zit in de naam verpakt: Make Love Work. Als je één consistent signaal uitzendt kan het universum met je mee creëren. Dan creëer je overvloed. Als we dat samen, doelbewust doen vormen we een front waar geen weerstand tegen te bieden is. We voelen intuïtief aan dat dit waar is. Daarnaast is via quantum fysica bewezen dan het intentioneel richten van onze energie de werkelijkheid verandert. Dus stel je voor wat er gebeurt als we dit collectief doen?!

 

——————————–

Ps. Ben je nieuwsgierig naar de Make Love Work Tribe? Neem dan een kijkje op www.makelovework.nl. Op dit moment bouwen we aan een online omgeving, zodat we offline ontmoetingen kunnen faciliteren. Vanaf 1 juli gaat deze online tribe live. Tot die tijd verzamelen we op de besloten instagram pagina @make.love.work. Als je op volgen klikt kan je de eerste members al ontmoeten!

Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag het boek ‘Humans of Amsterdam’ van Debra Barraud. Een boek vol sprekende, intieme portretten van mensen uit de stad, met daarbij een grijpende quote, of een scherpe anekdote. Deze portretten laten de verscheidenheid van mensen uit Amsterdam zien, van een chique dame in het Vondelpark tot een vuilnisman die de Dam schoonveegt. Van de koetsier die met paard en wagen toeristen rondrijdt door de stad, tot de meneer die curry-worst verkoopt op de Albert Cuyp.  

 

Dit zijn allemaal karakters die mij een glimlach op het gezicht toveren, maar waarbij ik me kan blijven afvragen wie die mensen zijn. Wat houdt hen bezig, wat gaat er in ze om? Debra beantwoordt deze vragen. Ze spreekt iedereen namelijk gewoon aan op straat, legt het vast in de vorm van een portret en schrijft daarbij een anekdote die deze mensen met haar delen. Hiermee creëert ze niet alleen spraakmakende content, maar bezorgt ze iedereen die ze aanspreekt ook nog eens een mooi moment. Want wees eerlijk, hoe vaak word je door een wildvreemde op straat aangesproken om te vragen wie jij bent? 

Mijn taak was om mensen samen te brengen door verhalen met elkaar te delen.

 

Wie is Debra?

Debra is een freelance content creator met duizend poten. ‘Als je mijn verdienmodel opsplitst kom je uit op zo’n tien verschillende projecten. Ze hebben wel allemaal één thema gemeen: het vertellen van verhalen. Mijn passie hiervoor is begonnen tijdens mijn stage in Tel Aviv. Ik werkte daar als gespreksleider tussen Israëliërs en Arabieren. Mijn taak was om mensen samen te brengen door verhalen met elkaar te delen. Toen ontdekte ik de kracht van het vertellen van een verhaal. Ik vind het mooi om te zien hoe je je hierdoor verbonden kan voelen met mensen die je niet kent.’

Nadat ze terugkwam in Amsterdam besloot Debra, geïnspireerd door Humans of New York en Humans of Tel Aviv, om Humans of Amsterdam op te richten. Als oprichtster, fotograaf en auteur van Humans of Amsterdam vertelt ze de verhalen van mensen uit de stad. Daarnaast geeft ze lezingen over haar werk en gaat ze samenwerkingen aan met organisaties zoals o.a. de VN-Vluchtelingenorganisatie, Het ministerie van Buitenlandse Zaken en Warchild.

Ik heb uiteindelijk de eerste twee jaar aan dit platform gewerkt zonder er iets aan te verdienen en heel m’n ziel in gestoken.

 

Hoe is Debra begonnen met Humans of Amsterdam?

‘Toen ik begon met Humans of Amsterdam had ik nog geen ervaring met het creëren van dit soort content. Ik vond het ook best ongemakkelijk om random mensen op straat aan te spreken. Terwijl ik content bleef maken voor mijn Facebookpagina kwamen er steeds meer volgers bij. Ik heb uiteindelijk de eerste twee jaar aan dit platform gewerkt zonder er iets aan te verdienen en heel m’n ziel in gestoken.’

‘Ondertussen draaide ik nacht shifts in een kledingwinkel waar ik kleding vouwde en werkte ik parttime in weer een andere winkel. Op een gegeven moment begonnen opdrachtgevers mij te herkennen van Humans of Amsterdam en kreeg ik klussen waarmee ik verhalen kon gaan vertellen. Ik zei mijn bijbaantjes op, en nu is dit mijn baan geworden.’

Het is veel om overal je hart en ziel in te steken, en dan is het prettig als je eens met een strakke briefing werkt.

 

Hoe ziet het financiële plaatje van een creative eruit?  

‘Mijn drijfveer is om verhalen te vertellen die normaal niet aan bod komen. Maar dit alleen is niet altijd genoeg om rond te komen. Als fotograaf doe ik soms ook klussen waar ik me in eerste instantie minder mee verbonden voel. Dit werk hoort er ook bij, en daar ben ik juist blij mee. Het is veel om overal je hart en ziel in te steken, en dan is het prettig als je eens met een strakke briefing werkt.’

‘Bij mijn eigen project kijk ik aan de ene kant naar het creëren van authentieke content, en aan de andere kant naar het financiële plaatje. Het financiële gedeelte is belangrijk omdat het de ruimte biedt om te kunnen creëren, maar tegelijkertijd mag het financiële gedeelte geen invloed hebben op de authenticiteit van de verhalen. Dat is een balans dat je moet houden.’

Het is niet alsof ik een bepaald charisma heb. Wat ik wel heb, is oprechte interesse.

 

Hoe creëert Debra haar content?

‘Ik begin met het spotten van mensen op straat. Dat moet je ook een beetje snel doen want als je te lang naar iemand gaat staren gaan ze denken dat je een creep bent. Op wie ik afstap is gebaseerd op een gevoel, maar de mensen aanspreken is soms best een ongemakkelijk proces. Niet de interviews zelf, maar het proces waarbij je ze aanspreekt en je camera tevoorschijn haalt. Je weet nooit wat er gaat gebeuren en dat maakt het erg belonend als het lukt.’

‘Iedereen heeft het in zich om iemand op straat aan te spreken. Je moet jezelf er gewoon overheen zetten en durven te vragen. Het is niet alsof ik een bepaald charisma heb. Wat ik wel heb, is oprechte interesse. Ik vraag me echt af wie deze mensen zijn. Zo lang je geïnteresseerd bent wie er tegenover je zit, kan je niet echt de mist in gaan. Het is voor velen vaak een uitzonderlijke situatie als een wildvreemde oprecht benieuwd is naar je leven. Wees nooit bang om de randjes op te zoeken, en om je nieuwsgierigheid het gesprek te laten leiden. Zo kom je uit op pure en originele verhalen. Bij de vragen die ik stel moeten mensen soms even goed nadenken over hun leven. Dit leidt tot het soort gesprekken die mensen vaak niet gewend zijn om te voeren met hun eigen omgeving.’

 

Hoe gaat ze om met haar online platform tijdens corona?

‘Het is nooit verkeerd om aanwezig te zijn op social media en om met mensen in gesprek te gaan. Veel van mijn opdrachtgevers kennen mij ook van social media. Maar wat je nooit moet vergeten is dat je je moet blijven focussen op de kwaliteit van wat je op het internet plaatst, en niet puur content plaatsen om aanwezig te zijn.’

‘Op dit moment zitten we als land in een crisis. Dat betekent dat het heel duidelijk wordt welke mensen echt impact hebben op de maatschappij. Tenzij je campagnes doet voor ‘blijf thuis’ zijn verhalen over bekende Nederlanders bijvoorbeeld nu niet zo relevant. Op dit moment zijn de artsen belangrijk, de buschauffeurs en de scheikundigen. Daar probeer ik me ook naar te schikken. Ik wil dat wat ik in de wereld breng een meerwaarde is, anders houd ik liever mijn mond.’

 

De magie van mijn werk zit in het persoonlijke contact en in de straat opgaan. Nu zitten de meeste mensen thuis en mis ik de ontmoetingen.

 

Wat heb ik van Debra geleerd?

Debra bevestigt dat je het gelukkigst wordt als je werk maakt van waar je in gelooft. Je moet durven kiezen voor wat voor jou het meest belangrijk is, en niet schikken voor iets anders. Natuurlijk horen minder leuke aspecten van een baan ook bij een gezond werkleven, maar je moet het grotere plaatje in het oog houden. Voor Debra zit dat in verhalen vertellen, voor mij zit dat in betekenisvolle, waardevolle communicatie. Ik wil ook voor een bedrijf werken met een purpose, waar geld verdienen een gevolg is van het leveren van betekenisvol werk. 

Toen Debra begon met Humans of Amsterdam had ze nog geen ervaring met het creëren van dit soort content. Ze laat me hiermee inzien dat je inderdaad ergens mee kan beginnen voordat je er klaar voor denkt te zijn. Wat is mogelijk met wat ik nu kan? Werk met wat je hebt en leg niet te veel focus op wat je nog moet leren. Dat komt vanzelf wel. Start before you’re ready ;)

Inspelen op de toekomst, hoe doe je dat? Een vraag die altijd geldt, maar vooral in tijden van grote onzekerheid. Want..hoe ziet die toekomst eruit? En is deze maakbaar? Onze maatschappij heeft de afgelopen jaren een enorm aantal versnellingen doormaakt, waarmee mensen en organisaties zich continu moeten aanpassen aan de technologie, economie en nieuwe behoeftes die ontstaan.

Tijden van uitdaging zorgen voor grote sprongen in innovatie en ook nu staat het tij daarnaar. Is een crisis of een tijd van grote onzekerheid per se een red flag voor succes? We kunnen veel leren van het verleden. Zo heeft de laatste recessie, die startte in 2008 bewezen een vruchtbare bodem te zijn voor bedrijven die nu ongelofelijk succesvol zijn. Denk aan Airbnb, Uber, WhatsApp, Pinterest en Slack. Ook iconische bedrijven als Microsoft en General Motors zijn opgestaan in barre tijden.

Is een crisis of een tijd van grote onzekerheid per se een red flag voor succes?

Zo leidde een oliecrisis in combinatie met een beurscrash tot een recessie van 16 maanden in 1973 in de VS. Desondanks lanceerden Bill Gates en Paul Allen Microsoft begin 1975, enkele dagen nadat de recessie officieel voorbij was. Binnen een decennium groeide het bedrijf aanzienlijk en lanceerde het in 1986 een IPO, de rest is geschiedenis. Ook Google (1998), Salesforce (1999) en Facebook (2004) startten net voor grote economische inzinkingen. Na de stormen te hebben doorstaan, boekten deze drie bedrijven alleen al in 2019 een gezamenlijke omzet van meer dan 70 miljard Dollar. Wat kunnen we van hun leren?

Een langzame economie biedt dus een kans om naar de horizon te kijken en toekomstige trends te spotten.

De gemene deler van deze bedrijven is de ontwikkeling van nieuwe en innovatieve bedrijfsmodellen of producten in hun branches. Daarmee winnen ze een voorsprong op de rest en krijgen ze grip op de gevestigde orde, die vaak te log zijn om snel mee te kunnen bewegen. Een langzame economie biedt dus een kans om naar de horizon te kijken en toekomstige trends te spotten. Zo had Gates een vooruitziende blik om de kracht en mogelijkheden van computers te zien. En hoewel de komende markt misschien niet voor iedereen ideaal is, kan dit zelfs het perfecte moment zijn om te handelen.

In de E-course Innoveren met Impact leer je in vier dagen hoe je kan inspelen op de toekomst en een strategie kunt ontwikkelen om jouw innovatie met impact neer te zetten.

Wat gebeurt er wanneer Mariëtte, Maryama en Lieke Dols hun krachten bundelen? Dan ontstaat er een nieuwe opleiding genaamd: ‘Innoveren met impact’. Mariëtte en Maryama zijn uiteraard bekend bij jullie, dus daarom gaan wij Lieke aan jullie voorstellen. Lieke Dols is een trend forecaster en toekomststrateeg. Ik -Dwight- belde Lieke op om uit te vogelen wie zij is en wat een trend forecaster/toekomststrateeg eigenlijk precies doet?

 

“Mijn werk is enigszins tweeledig want naast dat ik lange innovatie- en strategietrajecten begeleid, geef ik ook trend talks, trend tours en korte masterclasses. Wat ik voor bedrijven doe is dat ik ze inzicht geef in hoe de markt zich waarschijnlijk gaat ontwikkelen. Bedrijven komen om verschillende redenen naar mij toe. Het ene bedrijf heeft nog geen product ontwikkeld en wil weten hoe hun markt eruit ziet en hoe het zich zal ontwikkelen. Terwijl het ander bedrijf van koers wil veranderen, hun huidige strategie wil herzien en soms zelfs het product wil aanpassen. De bedrijven die al een product hebben en toch willen veranderen, doen dat (gelukkig) meestal preventief. Naar mijn mening is dat de beste manier om mee te bewegen met de markt, omdat je dan echt iets kan creëren i.p.v. dat het ontstaat vanuit financiële onrust.”

 

Hoe ben je in dit vakgebied beland?

“Dat is eigenlijk ontstaan door mijn natuurlijke nieuwsgierigheid naar alles wat de mens beweegt. Via mijn opleiding International Lifestyle Studies op Fontys Tilburg ben ik in aanraking gekomen met trendwatching. Vanaf het eerste moment wist ik dat trendwatching voor mij een perfecte samensmelting was tussen twee aspecten die ik heel leuk vind, het analytische en creatieve.”

 

Hoe voorspel je een trend?

“Je hebt heel veel factoren die een rol spelen om een trend te voorspellen, maar er zijn een aantal zaken die een grote rol spelen. Kijken naar patronen uit het verleden zijn belangrijke indicatoren voor de toekomst. Maar wat misschien nog wel belangrijker is, is dat er gekeken wordt naar wat er gebeurt op microniveau. Er is namelijk eerst een kleine groep (innovators) die het voortouw neemt en als dat door een grotere groep wordt opgepakt, zal het zich als een olievlek over de rest van de maatschappij spreiden. Hoe vroeger je een verandering op microniveau waarneemt, des te makkelijker je de trend kan voorspellen.”

 

De toekomst staat nooit vast. Dat maakt dat trendwatching om een 24/7 mindset vraagt. Je bent continu aan het signaleren en ontrafelen wat er speelt en wat er verandert. Er is niet één toekomst. Er zijn meerdere toekomsten mogelijk. Daarom verken je altijd meerdere ‘wegen’ naar de toekomst.

 

Heb je weleens een misser gehad?

“Nou ik heb weleens iets waargenomen op microniveau en gedacht dat het zich binnen de kortste keren zou uiten op macro- en/of meganiveau, maar dat ging dan aanzienlijk trager dan ik had verwacht.”

 

Trends zijn in de kern veranderende verwachtingen van ons als mens

 

Ontstaat een trend doordat een latente behoefte wordt aangewakkerd of wordt een behoefte gecreëerd door externe factoren?

Beide kunnen het geval zijn. Het kan zijn dat de innovators die latente behoefte aanwakkeren bij een grotere groep, maar behoeftes kunnen ook ontstaan doordat er rigoureuze veranderingen plaatsvindt, zoals de huidige Coronacrisis.

 

Welke trend gaat zich de komende tijd ontwikkelen?

Aan de ene kant zie je dat bepaalde digitaliseringsprocessen in een stroomversnelling zijn gekomen. Zo komen we er nu achter dat locatie onafhankelijk samenwerken via virtuele platforms effectiever is dan gedacht. Robots worden ingezet als gastvrouw (of man) in een ziekenhuis of zorghotels en ook kunnen we virtueel naar een museum. De digitale wereld zal steeds meer vervlochten raken met ons dagelijks leven. Parallel aan deze ontwikkeling is de toename aan een ‘less is more’ samenleving als tegenreactie van de jarenlange welvaart, groei en consumeren. Minder verspilling, minder bezit, minder vliegen, minder prikkels. We hechten steeds meer waarde aan immateriële zaken zoals zingeving, betekenisgeving en persoonlijke groei.. Wat dat betreft gaan we meer terug naar de kern. Los van dat ik die trend zie ontstaan, geeft mij dat ook positieve hoop voor de toekomst.