Leeg en een beetje onteerd. Zo voelde ik mij na de sekspartij met het tweede meisje waar ik het bed mee deelde. Jarenlang heeft dat gevoel indruk op mij gemaakt en jarenlang wist ik niet waarom. Ze was het mooiste meisje van de school en vanaf de dag dat ik haar zag dacht ik; hoe zal het zijn met haar? En toch bekroop het gevoel van spijt mij na de daad. Gelukkig weet ik inmiddels waar dat gevoel vandaan kwam…

 

De Herman Brood lifehack

In het laatste jaar van mijn basisschoolperiode, bezochten wij één keer per maand een museum. Als 11 jarig jongetje kon ik soms verwonderd naar een kunststuk kijken, maar een andere keer mijzelf afvragen waarom dit überhaupt een plekje in het museum verdiende. Van de kunststukken die ik vroeger niet altijd begreep, kan ik nu veel helderder de schoonheid en diepere boodschap inzien. Datzelfde gold toen Herman Brood onze klas bezocht om ons uit te leggen wat kunst voor hem betekende. Herman, toen al een functionerende verslaafde, vertelde dat hij “eigenijk troep maakt”, maar sommige mensen hem daar veel geld voor gaven. Maar zijn meest bijzondere en memorabele uitspraak kwam nadat hij de juf vroeg of hij alle jongens even apart mocht spreken. Dat mocht.

Jongens zijn jullie verliefd geweest? Vast wel! Mocht je ooit willen weten of jij een meisje écht leuk vindt, dan heb ik daar een truc voor.

“Jongens zijn jullie verliefd geweest? Vast wel! Mocht je ooit willen weten of jij een meisje écht leuk vindt, dan heb ik daar een truc voor. Kijk haar aan en ga dan bij jezelf na wat voor gevoel er bij je opkomt. Ga naar het toilet en masturbeer jezelf. Loop vervolgens weer naar haar toe en kijk haar aan. Nu weet je of je haar écht leuk vindt” Alle jongens schoten uiteraard vol in de lach, ten eerste omdat er over seks werd gesproken en ten tweede omdat Herman het zo expliciet verwoordde. Ik had toen nog nooit een orgasme gehad, dus had geen idee waar hij het over had. Wat Herman misschien niet doorhad, was dat onze secundaire geslachtskenmerken zich net kenbaar begonnen te maken. Ik zat in de fase dat elke nieuwe schaamhaar trots werd tentoongesteld aan mijn ‘mannelijke’ klasgenootjes.

 

Verliefd of verward

Naar mate ik ouder werd en meer seksuele ervaringen opdeed, begon ik die gekke Herman steeds beter te begrijpen. Het gebeurde namelijk nog een aantal keer dat ik met een ‘verzadigd, maar toch onverzadigd’ gevoel achterbleef na de seks. “Waarom ziet zij er ineens anders uit en waarom vind ik haar niet meer zo leuk als een paar minuten geleden”, vroeg ik mezelf af. Ik begon in te zien dat seksuele aantrekkingskracht voor verwarring kon zorgen. Het heeft er zelfs voor gezorgd dat ik soms liever niet tot een climax kwam, omdat ik bang was voor het gevoel daarna. Ik moest mijzelf beter leren kennen, om in te kunnen schatten wat ik echt van een vrouw vond voordat ik seks met haar had.

 

Je seksuele energie is een onuitputtelijke bron van energie van levenslust, en een vallei-orgasme geeft je makkelijker toegang tot die bron.

Vallei-orgasme

Ik heb eigenlijk altijd een bitterzoete verhouding met een orgasme gehouden, want aan de ene kant zou ik niks liever willen, maar aan de andere kant mis ik dat bruisende en energieke gevoel voordat je een orgasme hebt gehad. Bij ons aan de lunchtafel van De Upstarter, wordt er over alles gesproken, dus ook dit onderwerp kwam een keer ter tafel. En toen werd het fenomeen ‘vallei-orgasme’ genoemd en dat er cursussen zijn waarbij je de technieken aangeleerd krijgt (zoals bij onze relatie coach opleiding). Als je een vallei-orgasme hebt in plaats van het klassieke piek-orgasme, blijf je in een orgastische staat. Je verliest dat bruisende en energieke gevoel dus niet. Je seksuele energie is een onuitputtelijke bron van levenslust, en een vallei-orgasme geeft je makkelijker toegang tot die bron.

Bijwerkingen van dit medicijn: een golf van geluk, vervulling en vitaliteit.

De technieken om tot een vallei-orgasme te komen, worden al duizenden jaren gehanteerd in het Chinese taoïsme. Zij noemen het vallei-orgasme ook wel ‘het medicijn’. En de bijwerkingen van dit medicijn zijn: een golf van geluk, vervulling en vitaliteit. Dat is even wat anders dan de bijwerkingen van de meeste reguliere medicijnen. Het schijnt ook te helpen om je zin in seks te verhogen en heel fijn te zijn voor mensen die moeilijk een orgasme krijgen. Er zijn nog een tal van andere voordelen, dus mocht je nieuwsgierig zijn geworden, ga dan net zoals ik opzoek naar de vallei der orgasmes.

 

---

 

Ps. Ben je nieuwsgierig geworden en zou jij dit ook willen leren? Neem dan een kijkje op onze relatie en systeem coach opleiding. We duiken daar diep in de topics liefde, relaties en seksualiteit. Je leert meer over Tantra en de technieken om tot een vallei-orgasme te komen (wij noemen dit transformatie seksualiteit). Als je specifiek geïnteresseerd bent in het vallei orgasme kijk dan ook eens op: https://vallei.online/

Ik weet niet of het mijn leeftijd is of dat er iets in de lucht hangt, maar er verandert iets in mij. In mijn jongere jaren moest ik om alles huilen, en daar schaamde ik mij voor. Bij ons in het gezin was ik van de drie kinderen de usual suspect op het moment dat er kattenkwaad was uitgehaald. Vaak als mijn vader dan aan mij vroeg waarom ik hét had gedaan, begon ik al te huilen voordat hij überhaupt disciplinaire maatregelen had getroffen. Mijn wens om nooit meer te huilen was écht.

 

Grote jongens huilen wel

Ik zag huilen als een zwakte en niet iets dat mannen horen te doen. Ik heb aan den lijve ondervonden dat je moet weten wat je wenst, want er is een lange periode geweest dat ik niet kon huilen. Hoe graag ik dat ook op sommige momenten wilde. Dit jaar lijkt die ‘vloek’ doorbroken te zijn, want de tranen stromen te pas en te onpas. Alleen is het grote verschil tussen vroeger en nu, dat ik de tranen vroeger nog voelde aankomen. Nu word ik er meestal door overvallen. De eerste keer dat ik schrok van mijn eigen tranen, was toen ik afgelopen januari een gesprek met mijn moeder had over vroeger. Onze band was namelijk niet altijd even makkelijk, want we begrepen elkaar vaak niet. We wilde allebei het beste voor mij, alleen was de invulling daarvan anders. Tijdens het gesprek zei m’n moeder iets wat mij weer terug slingerde naar hetzelfde gevoel als in mijn tienerjaren. Ik brak in tranen uit. Daarna hebben mijn moeder en ik het beste gesprek ooit gehad.

Na 20 jaar was ik weer trots dat hij mijn vader was.

Met mijn vader had ik een paar weken daarna een heel bijzonder gesprek. Een gesprek waarvan ik totaal niet had verwacht dat het de mate van kwetsbaarheid zou bezitten als dat het had. Ik zag mijn vader voor het eerst in mijn leven als een échte man! Krachtig en zacht tegelijk. Ik kende alleen de kille en harde kant van hem. En aangezien hij vroeger altijd mijn held was, zag ik mijn emotionele kant als zwakte. Een zwakte die vooral hij niet mocht zien. Mijn vader gaf aan waarin hij tekort was geschoten en vroeg wat hij anders kon doen zodat de communicatie beter zou verlopen. Dit was wel het laatste wat ik uit zijn mond had verwacht. Na 20 jaar was ik weer trots dat hij mijn vader was. De mooie en vooral vruchtbare gesprekken die ik met mijn ouders had, leken een grote rol te hebben gespeeld om mijn nooit-meer-huilen-vloek op te heffen. Sindsdien krijg ik die huilkraan niet meer dicht. Gelukkig

Die muur die eigenlijk voor mijn ouders bedoeld was, bleek voor nagenoeg iedereen ondoordringbaar.

 

Sloopkogel gezocht

In mijn relaties met vrouwen hoorde ik vaak hetzelfde. ‘Het lijkt alsof ik niet dichtbij je kan komen’ of ‘je laat me niet toe’. Zelf begreep ik niet helemaal wat ze bedoelde, want ik voelde de liefde, sprak het uit en liet het ook merken. Toch was er blijkbaar een barrière. Die muur die eigenlijk voor mijn ouders bedoeld was, bleek voor nagenoeg iedereen ondoordringbaar. Vorige week viel het kwartje en kon ik duidelijk een patroon zien in mijn gedrag. In elke situatie creëerde ik obstakels waarom het niet kan werken tussen mij en de ander. De redenen die ik gebruik zijn zo rationeel, waardoor ik mijn eigen geest en hart voor de gek houd. Ik ging erin geloven. Meestal weet ik precies hoe ik mijn problemen moet oplossen, maar voor het eerst liep ik vast. De angst om mij helemaal open te stellen was duidelijk aanwezig, maar hoe ik die angst kon wegnemen was/is een groot mysterie. Ik wil zonder die muur leven, hoe eng ik het ook vind. Maar ergens weet ik dat de beloning zoet zal zijn. Alhoewel ik die muur laag voor laag zelf heb opgebouwd, weet ik niet hoe ik hem moet afbreken. En toen wist ik dat ik therapie nodig had.

Sociale distantie lijkt de nieuwe norm te worden. Dit betekent echter niet dat alles – inclusief ons werk of bedrijf – moet stoppen. Hier zijn 10 dingen die je kunt doen om samen met je team productief te blijven.

 

1. Als het gaat om agile of op afstand werken, praten we vaak over de oude versus nieuwe manieren van werken. Sommige mensen kunnen moeilijk vertrouwen dat ‘het werk’ zal worden gedaan. Ze denken misschien dat een teamlid een analyse zal inruilen voor een paar afleveringen op Netflix. Dat is niet het geval wanneer je focust op het einddoel en de output. Dus zorg voor, of nog beter, co-creëer een duidelijke visie en teamdoel binnen een bepaald tijdsbestek of horizon.

2. Introduceer de dagelijkse stand-up. De dagelijkse stand-up wordt gebruikt in agile organisaties om transparantie te bieden over wat iedereen aan het doen is. Iedereen die meedoet, kan vragen beantwoorden die vergelijkbaar zijn met:

– Waar heb ik gisteren aan gewerkt? (reflectie)

– Wat ga ik doen / eindigen vandaag? (visie)

– Welke obstakels om mijn werk succesvol te doen, heb ik me voorgedaan? (analyse)

– Ik heb hulp nodig met X (ondersteuning)

Het beste is om één persoon verantwoordelijk te maken voor het bewaken van de tijd. Afhankelijk van de teamgrootte mogen deze vergaderingen niet langer dan 20 minuten duren.

3. Investeer in tools voor videoconferenties zoals Zoom of Skype voor bedrijven. Veel communicatie (laat staan ​​focus) kan verloren gaan via berichten, of het nu gaat om e-mail, chatten of appen. Bellen is veel efficiënter dan berichten heen en weer sturen. Bovendien zorgt het vermogen om elkaar te zien ervoor dat communicatie bijna net zo goed is als in het echte leven: lichaamstaal is echt belangrijk! Bovendien voel je je meteen minder ‘in quarantaine’.

4. Maak – als je dat nog niet hebt gedaan – een online prikbord of een online omgeving om het werk bij te houden. Net als bij een Backlog of Scrumboard, kun je een overzicht maken van alle taken ‘to be done’, ‘in progress’ en ‘done’. Op deze manier wordt betrokkenheid bij het gedeelde (project) doel levend gehouden. *Als je nog geen gedeeld doel hebt gemaakt, dan is dit hét moment om dit te doen!

5. Ritme! Nee, we hebben het hier niet over dansen. Eerder over structuur. Regelmatig vergaderen is gezond voor het team, en dat dan weer voor het bedrijf. Nu er geen korte en informele gesprekjes meer zijn tijdens de koffiepauzes, is het belangrijk om het tempo bij te houden om alle eenden op een rij te krijgen. Nogmaals, transparantie … we kunnen dit niet genoeg benadrukken.

6. Ben je nog steeds bang voor een gebrek aan toewijding of betrokkenheid? Praat erover! Vooral als je een leidende rol of positie hebt; benadruk het vitale belang van iemands rol en taken een-op-een en in teamverband. Als je de voordelen van positieve feedback over ontwikkeling en prestatie nog niet hebt ontdekt, is dit misschien het moment om je experiment te starten.

7. Over feedback gesproken. Communicatie is van het grootste belang. Als team kun je omgangsregels opstellen: hoe willen we met elkaar communiceren? Veel van ons worden niet goed van constant zoemende WhatsApp-groepen of inboxen die overlopen van nieuwe berichten. Stel dus samen vast wanneer:

– je elkaar belt

– je een bericht stuurt

– je e-mailt

En maak gebruik van een transparante online omgeving zoals Slack, Twist of Mattermost.

8. Alleen omdat je team (of een deel ervan) nu op afstand werkt en zichzelf organiseert, is het niet nodig om beleefdheid los te laten. Ja, sommige mensen kiezen ervoor om ’s avonds (ook) met plezier te werken, wat ok is. Maar het is veilig om te zeggen dat je voor ieders gezondheid zou kunnen bespreken dat het niet nodig is om onmiddellijk te reageren op een e-mail die rond 23:00 uur is verzonden.

9. Niets werkt zonder het magische ingrediënt ‘vertrouwen’. Vertrouw erop dat je dit kunt doen, vertrouw erop dat je team het kan en vertrouw erop dat mensen zichzelf verantwoordelijk kunnen houden. Uiteindelijk zitten we hier samen in, en we moeten er ook samen beter uitkomen.

10. Zelfmotivatie kan een uitdaging zijn. Vooral als het je team en collega’s zijn die je werk de moeite waard of leuk maken. Zelfmotivatie is zo belangrijk omdat het progressie stimuleert. Vier daarom ook kleine overwinningen en erken je eigen vooruitgang. Om een ​​ripple effect te creëren: steun, assisteer (waar mogelijk) en motiveer anderen.

Transparantie, communicatie en vertrouwen zijn essentieel bij succesvolle samenwerkingen, of het nu op afstand is of niet. Volgens de wijze woorden van Khalil Gibran kunnen we niet genoeg het belang benadrukken van open communicatie en constructieve feedback in het proces: “Tussen wat wel en niet wordt bedoeld, en wat wel en niet wordt gezegd, is de meeste liefde verloren.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Medium en is geschreven door Maryama Marong, founder van innovatie en strategiebureau Bend & Stretch.

Met Alumni stories laten we het verhaal zien achter onze Upstarter Alumni. We vertellen hoe hun werkdag eruit ziet, waar ze nu staan, en wat ze concreet aan hun opleiding bij ons hebben gehad. Deze week gaan we in gesprek met Kimberley van Engel, Human Centered Design alumni. In het reguliere schoolsysteem voelde Kimberley zich vaak anders en onbegrepen. Sindsdien is zij altijd op zoek gegaan naar datgene wat aansloot bij het gevoel dat van binnen brandde. Gelukkig heeft zij dat gevonden en er staat nu niks meer in de weg tussen Kimberley en haar droom.

Hi Kimberley, je hebt jezelf kwetsbaar durven op te stellen tijdens ons gesprek. Is je dat altijd zo makkelijk afgegaan? Ik heb eigenlijk altijd een uitgesproken mening gehad en zei wat ik dacht of voelde. Toen ik jonger was werd me dat niet altijd in dank afgenomen. Ik werd al gauw gezien als ‘dat meisje dat altijd haar mening heeft klaarstaan’. Er werd verschillend op mij gereageerd, want de één kon het waarderen, de ander zag het als iets negatief. Desondanks ben ik dicht bij mezelf gebleven en is deze eigenschap nu in mijn leven van grote waarde. Er zit veel kracht in kwetsbaarheid en openheid, maar als je dat niet beseft, dan bestaat het risico dat je die kant van jezelf onderdrukt, met alle gevolgen van dien.

Als jij jezelf niet goed beschermt, dan ga je geloven in wat de dreamkillers je proberen wijs te maken.

Wat was voor jou de reden om aan het Human Centered Design programma te beginnen? Tijdens mijn periode als student heb ik mij regelmatig onzeker en dom gevoeld, omdat leraren mij vertelde dat ik niet slim genoeg was om mijn dromen te verwezenlijken.

Het voelde soms alsof ik niks waard was.

Ik heb mezelf vaak de vraag gesteld: ‘Wat past er nou écht bij mij?’ Die vraag beantwoorden is niet altijd even makkelijk, maar zodra je het antwoord vindt dan weet je gelijk dat het juist is. Er klikte iets in mij toen ik een advertentie van De Upstarter zag met daarin de vraagstelling: “Wil jij écht een bijdrage leveren aan de wereld?”. Dit zorgde ervoor dat ik mij ging verdiepen in jullie organisatie en koos voor het HCD programma.

Hoe heb je die onzekerheid kunnen omzetten in iets positief? Ik voelde eigenlijk altijd wel dat ik bepaalde kwaliteiten had waarmee ik mensen kon helpen. Het probleem was echter dat ik niet wist hoe ik die krachten moest kanaliseren. Gelukkig geeft het leven je altijd hints waaruit je veel kracht kan halen. Zo werd mij bijvoorbeeld, op relatief jonge leeftijd, relatieadvies gevraagd door  de moeder van een vriendin.

Op het moment dat je roeping wordt aangewakkerd, kan je niet meer terug.

Ik vroeg mezelf dan altijd af waarom zij ‘grote mensenvragen’ aan een kind stelde. Dit soort dingen gebeurde steeds vaker, waardoor ik steeds meer begon te beseffen dat ik iets te bieden had. De behoefte om mensen te helpen werd daarmee vervuld en tegelijkertijd versterkt.

Hoe gebruik je nu je skills in de praktijk? Ik geef onder andere coaching door middel van de Creative Confidence methode onder mijn eigen bedrijf, genaamd Samenmetvanengel. Hiermee wil ik hetgeen doen wat ik vroeger zelf heb gemist, namelijk mijn medemens helpen met het (her)ontdekken van hun krachten en talenten. Ik vond het in het begin lastig om een prijskaartje te hangen aan mijn diensten. Totdat ik andere coach-gesprekken zag van coaches waar ik tegenop keek. Ik dacht toen: “zij zeggen hetzelfde als ik, alleen krijgen zij daar flink voor betaalt.”

Het is essentieel om de waarde van je dienst in het begin te bepalen, want als jij het niet waardeert (in letterlijke en figuurlijke zin) zullen andere dat ook niet zo snel doen.

Nadat ik er een prijskaartje aan hing, ben ik wat cliënten verloren. Dat had ik gelukkig ingecalculeerd. Uiteindelijk wil je gewaardeerd worden voor de waarde die je levert, dus ik kon daar prima mee leven.

Wat heeft het Human Centered Design programma voor je betekent? Het klassieke schoolsysteem werkte duidelijk niet voor mij. Bij De Upstarter werden zaken vanuit verschillende perspectieven benaderd, waardoor mijn zelfvertrouwen groeide om te blijven geloven in mijn kunde. Ik heb geleerd om vanuit je creatieve spirituele basis, nieuwe perspectieven te creëren. De eerste les ging over Creative Confidence en dat is nu de fundering van mijn onderneming.

Wat is nou eigenlijk je droom? Vroeger had ik de droom om kraamverzorgster te worden, en ik voel daar nog steeds een connectie mee. Nu is het mijn droom om Samenmetvanengel volledig te laten ontplooiing en om daar fulltime mee bezig te zijn. Daar ga ik mij dit jaar op focussen. Het fijne van het behalen van één doel (het opzetten van Samenmetvanengel), is dat je gaat geloven dat het behalen van een ander doel dan ook mogelijk is. Niks staat mij nu nog in de weg.

 

Hoe hou jij je energie op pijl? Het was een vraag die ik moeilijk vond om te beantwoorden. Tot ik hoorde over de drie ‘guna’s’ uit de yogafilosofie. Sindsdien kan ik beter onderscheiden wanneer ik een schop onder mijn kont nodig heb of juist met een dekentje op de bank mag gaan liggen. Soms is het lastig om te voelen waar je goed aan doet. Je wil jezelf niet overwerken, maar je wil ook niet verschuilen in ‘slachtofferschap’ of vermijdingsgedrag door de dingen die je écht belangrijk vindt niet aan te gaan. Dus waar ligt de balans?

 

De drie guna’s

Misschien weet je al dat alles wat jij kan waarnemen bestaat uit energie. Een baksteen bestaat uit dichtere energie dan water, en geluid is weer een andere vorm van energie. In de yogafilosofie spreken ze in dit verband over de drie ‘gunas’: drie verschillende vormen van energie. Door inzicht te hebben in de drie guna’s wordt het makkelijker om jouw energie op peil houden. Maar wat houden die guna’s nu precies in?

Bepaalde mensen, muziek of plekken kan je ervaren als zwaar, andere zijn prikkelend en weer andere voelen kalm en licht.

 

Tamas

Tamas is de guna van zwaarte, donkerte en destructie. Deze energie herken je in destructieve gedachten, uitstelgedrag, luiheid en lethargie, maar ook in ‘levenloos’ voedsel zoals bewerkt of bedorven producten. Tamas is ook onwetendheid. Maar tamas energie heeft een zware, trekkende kracht. Hierdoor lijkt het veel aantrekkelijker om te Netflixen dan om je faalangst onder ogen te komen en tóch dat belletje te plegen. Maar dat doe je niet. En dan baal je ook nog eens van jezelf als je blijft uitstellen: it’s all tamas!

Om als mens te groeien en meer van onze shine de wereld in te brengen is het nodig om uit onze onwetendheid te groeien.

 

Rajas

Gelukkig heeft de natuur daar een oplossing voor gevonden, namelijk de rajas energie. Rajas is de guna van passie, van activiteit en aanpakken. Rajas brengt de boel in beweging, maar kan ook manipulerend zijn. Typerend voedsel is dan ook vet, pittig en stimulerend, zoals patat of koffie. Als ik merk dat ik mijn dag niet heb en het liefst lekker wil verdrinken in mijn eigen gevoel van zwaarte, dan weet ik dat ik mezelf uit die tamas staat kan halen met een beetje rajas. Dan trek ik mezelf van de bank en ga ik tóch even naar een zachte yogales, sporten, of duik ik naar binnen om mijn gevoel te onderzoeken. Bij rajas is het belangrijk dat je weet wanneer je moet stoppen.

Rajas is als een bal die de heuvel afrolt: het heeft de neiging om steeds harder te gaan rollen totdat je jezelf opbrandt en weer in tamas verzandt.

 

Sattva

Om te voorkomen dat je opbrandt, kun je overschakelen naar de Sattva staat van zijn. Sattva representeert een zachte en positieve energie. Die herken je in harmonie, in vrolijkheid, tevredenheid, vergeving en liefde. Sattva gaat eigenlijk over ‘non-doing’. Denk aan ontspannen op een bankje zitten en je hart voelen openen door de mooie natuur om je heen. Je kan er natuurlijk wél voor zorgen dat je met rajas de mogelijkheden schept om vaker in deze staat te zijn. Dit kan bijvoorbeeld door positieve mensen om je heen te verzamelen, gezond te eten, te mediteren en te oefenen in tevredenheid & dankbaarheid. En vergeet natuurlijk niet om de tijd voor jezelf te creëren om op dat bankje te gaan zitten!

Je kan jezelf niet op een actieve manier naar een sattvic staat ‘manipuleren’, dat zou dan weer rajas zijn

 

De éne staat van zijn is niet beter dan de andere

Alles in de wereld bestaat uit een combinatie van deze drie energieën. Jij dus ook. Sattva lijkt misschien de ultieme staat van zijn, maar vergeet niet dat de zware, destructieve energie van Tamas betekent dat je ruimte kan maken voor iets nieuws. Het doel is dus niet om zo vaak mogelijk in een staat van liefde en harmonie te verkeren, het doel is om de kracht en kwaliteit van de energieën te (h)erkennen en op het juiste moment te gebruiken in je leven. Zo ontstaat er meer ruimte voor wat jij echt belangrijk vindt. Hier hoef je niet heel hard voor aan het werk, de gunas werken op een hele natuurlijke manier in en om ons heen. Je zal waarschijnlijk merken dat je na een avondje tamas wel zin hebt om van de bank af te komen, en dat het na een dag hard werken goed voelt om een kwartiertje te mediteren. Door te weten welke energie er in jou of om je heen aan het werk is, kan je jezelf ondersteunen in een balans die voor jou werkt.