Founder fuck-up: Mijn wens om iedereen gelukkig te maken deed mijn bedrijf bijna de das om

Het is makkelijk je succesverhaal te delen. Social media staat er niet voor niets bol van. Wat moeilijker is: met trots en humor vertellen over een enorme fuck-up of misser waar je je nog steeds een beetje voor schaamt. Een gemiste kans, want faalverhalen kunnen voor mooie inzichten zorgen en anderen inspireren. Daarom lanceren wij een artikelreeks over Founder fuck-ups, om als ondernemers en freelancers elkaars fouten te vieren.

“Kom anders volgende week langs, ik heb dit weekend namelijk een ayahuasca ceremonie en dan kan ik je gelijk vertellen hoe dat was” is Eline’s antwoord op de vraag wanneer ik haar zou mogen interviewen. Eline Uittenbosch is founder van Karma Beauty in Amstelveen. Karma Beauty is een gespecialiseerde schoonheidssalon in alle beauty voor vrouwen én mannen. Dat Eline geen stereotype ondernemer is, kan je gerust een understatement noemen. Vijf jaar geleden is zij haar bedrijf begonnen vol liefde, gedrevenheid en een fijne vorm van naïviteit. De eigenschappen hebben gezorgd voor een aantal flinke fuck-ups. Tegelijkertijd behoren ze ook tot haar grootste krachten.

 

Alles op gevoel

Op het moment dat ik de zaak binnenloop, ontstaat er al gauw een gevoel van thuiskomen. Een van de meest opzienbarende objecten uit de zaak, is een lange tafel (die zij liefkozend haar stamkroeg tafel noemt) waar de nagelstylisten en klanten aan zitten. “Ik wilde niet van die eilandjes hebben waarop iedereen z’n klant aan het helpen is. Aan de stamkroeg tafel wordt er altijd eerlijk en open met elkaar gesproken.  Datzelfde probeer ik ook hier te creëren.” Als ondernemer balanceer je constant tussen het rationele en je onderbuikgevoel. Eline is een gevoelsmens pur sang en dat zie je terug in alles wat zij doet. Zo is haar gezin bijvoorbeeld in de loop der jaren uitgebreid met ongeveer tien honden, drie kanaries en twee varkens die in volledige harmonie met elkaar leven.

De cultuur in het bedrijf is voor mij extreem waardevol. Om die reden neem ik in eerste instantie mensen aan op basis van het gevoel dat ik bij ze krijg. Hoe goed ze zijn in hun werk komt bij mij op een tweede plek.

 

Fuck up

“Als ik een zaak kom binnenlopen word ik altijd netjes gegroet en geholpen, maar ik mis soms de persoonlijke benadering. Het lijkt bijna alsof ze een script aanhouden. Ik vind het fijn als ik karakter en authenticiteit zie zodra ik ergens binnenkom. Ik heb jarenlang een horecazaak gerund en de gasten worden uiteindelijk vaste gasten, omdat zij zich er thuis voelden. Die elementen uit de horeca wilde ik meenemen naar Karma Beauty.

Mijn eerste werknemer stond voor de zaak terwijl ik nog niet officieel geopend was. Ze vroeg of ze er mocht werken zodra de zaak open ging. Puur op basis van mijn gevoel nam ik haar aan. Het bleek een van mijn belangrijkste beslissingen te zijn geweest, want zij heeft mij enorm geholpen in de moeilijke beginfase.

Het eerste jaar was ronduit een ramp! Ik had natuurlijk wel ervaring als ondernemer, dus ik wist dat ik er rekening mee moest houden dat het geld niet gelijk zou binnenstromen. Alleen had ik de duur van de droogte enigszins onderschat. Ik had de wens om nooit nee te hoeven verkopen aan m’n klanten als zij een bepaalde behandeling wilde hebben. Dat maakte dat ik teveel personeel aannam in het begin, terwijl de klantenaanwas nog niet zodanig was dat ik de kosten kon dekken. Bijna twee jaar lang heb ik vanuit mijn reservepotje de boel draaiend gehouden. Ik was veel te hard van stapel gelopen en nam teveel hooi op mijn vork. Mijn reservepotje raakte langzaam maar zeker op en de twijfel of we het zouden redden werd steeds groter.”

 

Authenticiteit

“Een van de redenen waarom we het hebben gered, is omdat ik altijd dichtbij mezelf ben gebleven. We hebben een paar uitgesproken karakters in ons team zitten, maar juist dat maakt dat we succesvol zijn. Ik heb ook moeten leren dat de klant absoluut koning is, maar niet ten koste van alles. Er was zelfs een periode dat ik zes dagen in de week in de zaak stond. Dat vergde teveel van me. Nu heb ik een betere balans gevonden tussen werk en privé. En ik geloof ook dat dat mij een betere leider maakt. Aan onze stamkroeg tafel wordt er gelachen, gehuild en soms lijkt het wel echt op een kroeg. Die gezelligheid in combinatie met kwaliteit maakt mij het meest gelukkig.