“Wat wil hij hiermee zeggen denk je?” vraagt ze aan mij. Net als een echte spion speel ik informatie door aan het vrouwenkamp. Ik help ze om mannentaal te ontcijferen. Het is niet de eerste en zeker ook niet de laatste keer dat ik als superspion te werk ga. En in tegenstelling tot de meeste spionnen, geef ik geen gevoelige informatie weg. Ik probeer vooral een brug te slaan tussen Vrouwen- en Mannenland. Gelukkig doe ik dit niet alleen, want in Vrouwenland wordt er fantastisch spionagewerk geleverd die mij weer voorziet van waardevolle informatie. De CIA kan er nog een puntje aan zuigen. De vrouwen- en mannenspionnen zijn afgelopen week bij elkaar gekomen om een aantal van hun bevindingen met elkaar te delen.

 

Luister niet naar wat we zeggen, kijk vooral naar wat we doen.

Wees doof, niet blind

“Het gaat goed, ik zie hem alleen niet vaak omdat hij druk is. Hij zegt wel dat hij mij mist…” antwoord zij als ik vraag hoe het gaat tussen hun. Terwijl ze dit zegt, kijkt ze mij vragend aan omdat ze ergens weet dat het niet helemaal goed zit. “Ik denk niet dat hij jou mist, zoals jij hoopt of denkt dat hij jou mist. Ik zie de teleurstelling in haar ogen. Ten eerste omdat ik bevestig wat zij ergens al voelde. Ten tweede omdat zij had gehoopt dat ik met een verrassende en positieve analyse zou komen. “Luister niet naar wat we zeggen, kijk vooral naar wat we doen.” luidt mijn advies voor haar.

Wij mannen hebben de neiging om nooit het vuurtje helemaal te doven. We laten het soms liever op een laag pitje. Net genoeg geven om de vrouw binnen handbereik te houden, maar wel op gepaste afstand. Want stel dat we jou een keer écht missen en willen zien. Dan is het makkelijker om een laag pitje aan te wakkeren, dan een nieuw vuurtje te creëren.

 

De klusjesman

“Ik luister naar haar en probeer te helpen als zij haar gedachtes met mij deelt. Alsnog krijg ik dan te horen dat ik haar niet begrijp!” Zeg ik gefrustreerd tegen mijn zus. Voor de zoveelste keer wordt mijn advies weggewuifd en ben ik aan het peinzen over welk advies misschien wél had gewerkt. “Geen advies.” antwoord mijn zus op mijn vraag. “Ik betwijfel het, want mijn gereedschapskist zit helemaal vol met prachtige oplossingen” denk ik dan.

Soms moet je haar ademruimte geven.

Blijkbaar werkt dat niet altijd in Vrouwenland (geloof mij, het verzet is ondoordringbaar). Waar ze op dat moment meer behoefte aan heeft, is een luisterend oor. De kans is groot dat zij haar gedachtes met jou wil delen, zodat het uit haar systeem is. Het zal in het begin ongemakkelijk voelen, want je kijkt naar jouw gereedschapskist en jouw gereedschapskist naar jou. Maar soms moet je haar ademruimte geven. Niks zeggen. Alleen luisteren. Als ze advies wil, dan vraagt ze het je wel.

 

Ik weet dat ik niets weet.

Wanneer je denkt dat je het weet…

De vrouwenspionnen vertelden over vrouwen die hun partners hints gaven, zodat hij bewust werd van onuitgesproken ongenoegens. Mannen pikte de hints niet op, wat weer leidde tot grotere frustraties. De mannenspionnen vertelden over mannen die tijdens het begin van het daten, de potentiële versie van zichzelf toonden in plaats van de actuele versie. Vrouwen hielden vast aan de potentiële versie van hun partner en vergeleken hem naar verloop van tijd daarmee. Dit leidde bij mannen tot grote frustraties, want zij voelden zich niet gewaardeerd om wie ze zijn.

De spionnen deelden hun kleurrijke en soms komische vertalingen uit Vrouwen- en Mannenland. Maar de conclusie van beide kampen was dezelfde conclusie als de grote filosoof Socrates trok: Ik weet dat ik niets weet. Er bestaan geen standaard antwoorden die altijd werken. Gelukkig maar, want het onbekende maakt het juist avontuurlijk en leuk. Toch zijn er een aantal tools die helpen om de integratie in Vrouwen- en Mannenland zo soepel mogelijk te laten verlopen.

 

Voor vrouwen & mannen, van vrouwen & mannen:

Trek geen conclusies op basis van hoe jij iets zou aanpakken. Er bestaat namelijk een kans dat je partner met de beste intentie, de ‘verkeerde’ keuze maakt. Intentie is niet heilig. Je draagt ook verantwoordelijkheid voor hoe de boodschap overkomt.

Voor vrouwen, van vrouwen:

Tijdens het spelen van het spel 30 seconds kunnen de emoties hoog oplopen. Datzelfde kan gebeuren wanneer je hints geeft die niet worden opgepikt. Zeg daarom liever wat je graag zou willen van je partner.

Voor mannen, van mannen:

Wees eerlijk over wie je bent en laat zien wie je bent. Zeg daarna pas wie je wil worden.

 

Ps. Dit geldt niet voor ALLE mannen, of ALLE vrouwen, te ALLEN tijde.

I’m just the messenger. Please don’t kill me…

_______________________________________________________________

Ps. Wil jij weten hoe je de communicatie tussen jou en jouw partner kan verbeteren? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Fotocredits: Roswitha

In de koffiedate blogs gaan onze Content Creation studenten in gesprek met mensen die hen inspireren. Op deze manier leren zij het content creation vakgebied kennen, kunnen zij ontdekken welke jobs bij hen passen en oefenen zij hun copy writing skills. In dit blog spreekt Ilona de Ruijter met yogadocent Annejet Maandag: “Ik was de connectie met mijzelf en vooral mijn lichaam helemaal kwijt”.

 

Annejet was de eerste yogadocent die mij liet zien dat yoga meer is dan moeilijke stretches waar mijn lichaam niet flexibel genoeg voor is. Zij hielp mij yoga echt ervaren. Balans vinden tussen hoofd en lichaam is een grote zoektocht voor haar geweest en waar zij anderen nu graag mee helpt.

We hebben bij Annejet thuis afgesproken. Ze opent de deur in de outfit waarin ik haar herinner van haar lessen: yogabroek. Binnen voelt het helemaal af, knus en als Annejet, ondanks dat ze er pas net woont. Er staat zachtjes yogamuziek aan die ik herken van haar lessen. Haar yogamat ligt midden in de kamer uitgerold. En ik heb geluk, het ruikt binnen heerlijk naar versgebakken koekjes. Ik herinner mij Annejet als een positief en stabiel persoon, die haar intenties en leven afstemt op het ritme van de maan. Maar, ik ken Annejet alleen als yogadocent. Klopt mijn indruk en hoe gaat het nu een paar jaar later met haar? Ik ben benieuwd naar haar carrière en de keuzes die zij daarin maakt. Toen ik op haar LinkedIn profiel keek dacht ik namelijk ‘wow, zij doet echt 1000 dingen’.

 

Wat voor werk doet je allemaal, Annejet?

“Voor de Yoga Academie Nederland (YAN) geef ik yogadocentenopleidingen en help ik mee met het ontwikkelen van opleidingen en het schrijven van cursusboeken. Vooral over Hatha Yoga en yogafilosofie. Een collega geeft de theoretische filosofieles en ik ga met de studenten aan de slag om te kijken hoe zij dit praktisch kunnen toepassen in hun leven, heel tof. Ook bij de AALO geef ik yogaopleidingen. Daar heb ik net een Yoga Nidra opleiding ontwikkeld en geef ik Vinyasa docentenopleidingen. Een keer per week geef ik les bij een ‘gewone’ yogaschool. Behalve dat ik dat heel leuk vind, vind ik het belangrijk om te blijven werken in de praktijk waar ik mijn studenten les over geef.

Werken als yogadocent vind ik echt fantastisch. Maar, het werken met mensen en yoga kan soms een beetje ongrijpbaar zijn. Daarom vind ik het leuk om eens in de zoveel tijd een heel andere opdracht aan te nemen. Bijvoorbeeld in de data-analyse of het bouwen van websites. Dat geeft op een andere manier voldoening; je krijgt concrete resultaten en ziet dat het onderaan de streep klopt.”

 

Hoe is het jou gelukt om te kunnen leven van een baan als yogadocent, iets wat voor weinig mensen is weggelegd?

“Dat is langzaam gegroeid. Ik begon mijn carrière als veel anderen: na de middelbare school studeren aan de universiteit. Maar tijdens mijn master International Development Studies was ik eigenlijk heel ongelukkig. Ik vind het leuk om met mijn hoofd te werken, maar ik was de connectie met mijzelf en mijn lichaam helemaal kwijt. Toen ik begon met yoga voelde ik dat dit is wat ik zou moeten doen. Ik stopte met de master, een heel moeilijke tijd. Maar ik kon niet anders dan uit mijn hoofd gaan en terugkeren naar mijn hart en lijf. Het voelde niet alsof ik ervoor kon kiezen om door te gaan met de studie.

Je hoofd houdt het niet oneindig vol om je lijf te overschreeuwen.

Mijn eerste yogadocentenopleiding volgde ik in Nederland, daarna ben ik op reis gegaan en volgde ik meer opleidingen. Toen ik twee jaar later terug in Nederland was, vroeg een van mijn eerste yogajuffen wat ik van plan was te gaan doen. Ik had geen idee. ‘Nou, dan kom je bij ons in het team’, was haar antwoord. Zo ben ik bij de AALO gekomen. Ik besef dat ik daar veel geluk mee heb gehad.

Eigenlijk is van het een het ander gekomen. En tot nu toe komt er telkens iets nieuws. Ik denk dat dit deels komt omdat ik hiervoor durf te kiezen, in plaats van die master destijds en alles wat daarbij hoort. Doordat ik altijd gericht blijf op mijn eigen ontwikkeling komen er ook steeds nieuwe dingen op mijn pad die daarbij aansluiten. En ontmoet ik ook de mensen die passen bij wat ik doe en waar mijn hart ligt.”

 

Wat heerlijk om werk te kunnen doen waar je hart ligt.

“Zeker. Maar soms alsnog heel lastig, hoor. Vorig jaar zat ik opnieuw tegen overspannenheid aan. Ik ben normaal al super prikkelgevoelig, maar toen kwam alles binnen als kermis. Dat is onder andere gekomen omdat ik zo’n passie heb voor mijn werk. Degene die mij op dat moment begeleidde zei dat ik alleen dingen mocht doen die ik leuk vind. Dat vond ik lastig, want alles wat ik doe vind ik leuk. Ga dan maar eens een selectie maken…

Daarom probeer ik mijn werk en mijn dagen nu heel strak in te richten. Anders blijf ik maar door werken, omdat ik het zo leuk vind. Maar ook omdat ik als zelfstandige werk; dan ben je nooit echt klaar. Ik heb mezelf moeten aanleren om pauze te nemen. Ik zit gerust van half zes ’s ochtends tot acht uur ’s avonds achter mijn laptop. Dus nu plan ik duidelijke blokken in en communiceer ik die naar de mensen met wie ik samenwerk. Anders wordt alles fluïde en glipt de tijd door mijn handen. Dan heb ik aan het einde van de dag óf niks gedaan, óf ik heb geen tijd voor mezelf gehad. Of nog erger: allebei. Mijn werk wordt beter van het kaderen.

Het is een illusie dat mensen kunnen multitasken. Althans, dat kan bijna niemand en ik zeker niet.

Maar inderdaad, ik doe alleen maar dingen die ik leuk vind. Yoga is de liefde van mijn leven. En dan vooral onderdeel mogen zijn van de persoonlijke ontwikkeling van mensen. Ik vind die combinatie echt magisch.   Daarnaast heb ik de luxe om projecten die ik niet leuk vind af te slaan. Ik geloof erin dat ik die ruimte zelf creëer omdat ik keuzes durf te maken. Daardoor voelen ook de dagelijkse dingen als een keuze in plaats van moetjes.

Ook anderen voelen dat ik helemaal ga voor wat ik doe. Daarmee zeg ik niet dat als mensen ergens voor kiezen het ook automatisch zal gebeuren. Zeker in de yogawereld is het voor velen niet eens mogelijk om rond te komen. Maar ik geloof er wel in dat als je duidelijk bent naar jezelf over wat je wilt, dat die dingen op de een of andere manier op je pad komen.”

 

Wat is de grootste les die jouw werk als yogadocent je heeft gebracht?

“Toen mijn yogapad begon heb ik leren luisteren naar mijn lichaam. Uit mijn hoofd en naar mijn lijf. Maar gaandeweg ben ik dat weer een beetje kwijtgeraakt. Vorig jaar ben ik mezelf wel acht keer voorbij gerend. Toen heb ik opnieuw leren luisteren naar mijn lichaam, waardoor ik het nu eerder herken als ik het te druk heb. Ik leerde opnieuw keuzes te maken. Niet op basis van wat anderen verwachten, maar op basis van wat ík wil. Het is leuk dat iedereen altijd van alles van je wil, maar als je gelukkig wilt zijn moet je vooral goed onderzoeken wat je zelf wilt.

Het is belangrijk om elke keer terug te keren naar jezelf.

Zeker in een beroep waarin de ontwikkeling van anderen centraal staat. Wat wil ik nou echt? Wat zit er in mijn kern? Ik word zo makkelijk meegenomen door vragen en verlangens van buitenaf. Terwijl het heel goed is om te kijken waarom ik de keuzes maak die ik maak. Dat maakt me bewust van waar ik sta en waarom ik daar sta. Omdat ik zelf heb geleerd te luisteren naar mijn hart en lijf kan ik ook anderen helpen met vragen als ‘Wat wil je nou echt in het leven?’ of ‘Wat is je grootste verlangen?’.

Als je denkt aan een financieel coach, dan denk je waarschijnlijk aan een formeel geklede man of vrouw die een taal spreekt die jou wereldvreemd is. Bjorn Claassens van Holistic Finance is alles behalve dat. Correctie, hij is alles behalve datgeen waar je niet op zit te wachten bij een financieel coach. Bjorn zijn doel is om Nederland het financieel fitste land van de wereld te maken. Ik geloof dat het hem gaat lukken, want na ons gesprek vertrok ik met frisse financiële joie de vivre.

 

Hoe is jouw carrière als financieel coach begonnen?

Een carrière in de financiële sector stond niet geschreven in mijn levensdraaiboek, want Ik heb toerisme gestudeerd. Na mijn studie was ik aan het rondstruinen naar vacatures en toen stuitte ik op een sales traineeship van ING. En mijn gedachtegang op dat moment was: “ING is een goed bedrijf en mijn ouders zullen trots zijn als ik word aangenomen.” Ik ging er vol voor en kwam erachter dat ik veel gevoel voor financiële zaken had. Waar ik op den duur tegenaan liep was dat ik meer bezig was met producten verkopen, in plaats van mensen het juiste product te adviseren. Dat zat mij niet lekker en daarom maakte ik de switch naar een groot financiële intermedair waar ik dat wel kon doen. Dat ging zo goed, dat ik hier uiteindelijk promoveerde tot partner.

 

Ik kwam tot het besef dat geld niet leidde tot meer vrijheid. Hier heb ik het punt gevonden dat ik echt voor mezelf ging kiezen en heb ik mijn aandeel verkocht en ben ik mijn eigen pad gaan bewandelen.

Heb jij altijd een gezonde relatie met geld gehad?

Absoluut niet! Zodra ik geld had moest ik het uitgeven en ik dacht dat veel geld mij vrijheid zou geven. Mijn overtuiging was dat naarmate ik meer geld zou verdienen, ik meer vrijheid zou krijgen. Het tegenovergestelde was de realiteit. Ik verdiende goed geld, maar ik ging ook meer werken. Met dat geld kon ik een mooie auto bekostigen, een mooi huis kopen en andere luxes dat mijn salaris toeliet. Het offer dat ik daarvoor maakte was dat ik bijna 80 uur in de week werkte, mijn pasgeboren zoon weinig zag, slecht sliep en mijn gezondheid achteruit ging. Ik kwam tot het besef dat geld niet leidde tot meer vrijheid. Hier heb ik het punt gevonden dat ik echt voor mezelf ging kiezen, mijn aandeel verkocht en mijn eigen pad ging bewandelen.

Die cliënten verlieten dan soms met tranen in hun ogen het kantoor. Puur omdat ik meer over hún leven sprak in plaats van over hoe zij zoveel mogelijk geld konden verdienen.

Vanaf dat moment begon ik langzaam maar zeker mij meer met persoonlijke ontwikkeling bezig te houden. De gesprekken met mijn cliënten werden (onbewust) ook heel anders. Ik heb daardoor regelmatig meegemaakt dat ik een gesprek aanging met zeer vermogende cliënten en dat zij bijvoorbeeld klaagden over de rente die laag stond. Ik stelde dan vragen zoals: “wat nou als de rente anderhalf procent hoger zou zijn? Zou dat jouw leven veranderen? Wat wil je nou echt in het leven? Wat zeiden jouw ouders vroeger over geld? Waarom wil je meer geld hebben en waarom geef je het niet uit?” Die cliënten verlieten dan soms met tranen in hun ogen het kantoor. Puur omdat ik meer over hún leven sprak in plaats van over hoe zij zoveel mogelijk geld konden verdienen.

 

Hoe ga jij te werk als holistisch financieel coach?

Mijn doel is om vernieuwd inzicht en geldgedrag te verankeren in de basis van mijn cliënt. Geldgedrag gaat veel dieper dan alleen kijken naar wat je binnenkrijgt en uitgeeft. Ik ga eerst met de klant het geldgedrag onderzoeken zodat ze dit beter leren begrijpen en blokkades of beperkingen hierover leren opheffen. Pas daarna maak ik een financiële foto van mijn klant. Hierdoor krijgt de klant inzicht en overzicht wat vervolgens weer leidt tot rust. Geld heeft dezelfde energie als liefde en levenskracht. Je wil dat die elementen goed in balans zijn, daarom vind ik dat het een onderdeel van je persoonlijke ontwikkeling mag zijn. Veel van mijn cliënten bestaan uit coaches en die hebben doorgaans moeite om geld te vragen voor hun diensten of ze weten niet wat een gepaste prijs is.

Hierdoor wordt de prijs die gevraagd wordt meer gezien als een uitwisseling van een liefdevolle waardering.

Je zou in dat geval dan kunnen kijken naar wat marktconforme prijzen zijn en ze op die manier een prijs aanraden. Maar meestal ligt de oorzaak in belemmerende overtuigingen van mijn cliënt. Daarom ik vind het veel interessanter om uit te vogelen waarom ze moeite hebben met het vragen van een prijs. Als wij dat achterhalen, dan kunnen we dat omzetten naar bewustwording van de waarde die zij leveren als coach. Hierdoor wordt de prijs die gevraagd wordt meer gezien als een uitwisseling van een liefdevolle waardering.

Als coach wil je graag een positieve impact maken op mensen hun leven. Maar als jij niet in staat bent om geld te vragen voor je diensten, dan maak je per definitie minder impact omdat je geen vruchtbare carrière kan opbouwen en dus minder mensen kan helpen. Als financieel coach wil ik heel graag bijdragen om andere coaches meer impact te kunnen laten maken. Dat is mijn impact. Als ondernemer heb je om impact te maken geld nodig. Juist de impact van coaches op de mens is wat mij betreft ontzettend nodig in de transformatietijd waarin we leven. Mijn hart word blij om hieraan bij te kunnen dragen.

 

Vaak komen vermogende mensen in de ratrace terecht van een levensstijl die grote financiële druk creëert.

Maakt geld gelukkig?

Nee, maar een gebrek aan geld ook niet. Ik heb in mijn carrière met veel vermogende mensen gesproken, maar ik kan mij maar één persoon herinneren die vermogend én gelukkig was. Diezelfde persoon gaf ook veel geld weg. Hij maakte impact met het geld dat hij had verdiend en dat maakte hem gelukkig. Vaak komen vermogende mensen in de ratrace terecht van een levensstijl die grote financiële druk creëert. Ze zijn niet meer bezig met zaken waarin zij in de basis gelukkig van worden, maar meer met het financieren van hun luxe levensstijl. Het is niet zo dat veel geld per definitie ongelukkig maakt. Het gaat meer om de intentie waarmee jij je geld verdient.

 

Veel mensen dromen ervan om van hun passie hun werk te maken, maar zien veel financiële obstakels. Wat raad jij die mensen aan?

Je moet gewoon beginnen, maar wel met verstand. Dus zegt niet gelijk je baan op, maar doe het ernaast. Gaandeweg ontdek je vanzelf of je het echt zo leuk vindt als dat je dacht, of je er goed genoeg in bent om van te kunnen leven en of het haalbaar is. Op het moment dat je ermee begint, loop je namelijk automatisch tegen zaken aan die je vooraf niet had kunnen inschatten.

__________________________________________________________________

Wil jij jouw geldgedrag als coach leren begrijpen én verankeren in jouw ondernemerschap? Neem dan eens een kijkje op www.holisticfinance.nl

‘Een probleem heeft een eigenaar nodig’. Het is een quote die ik nooit meer vergeet. En ontstond in een gesprek met mijn voormalige buurman Reinder van petitie.nl. Het is al een aantal jaar geleden dat Reinder en ik verwikkeld raakten in een mooie uitwisseling over één van zijn grote passies ‘de Nieuwe Democratie’. Deze week borrelde dit gesprek weer bij me naar boven. ik vraag me namelijk weleens af welke rol ik te pakken heb in deze gekke tijd. En daarin ben ik vast niet alleen. Ik vind het bijzonder en intens om te ervaren hoeveel verdeeldheid het huidige beleid met zich meebrengt. Hoe ga je hiermee om? Wat kun je in deze tijd nu wel en niet doen?

 

 

Het gegeven dat een probleem een eigenaar nodig heeft werkt zo in de maatschappij, en in je privé leven. 

Wie neemt er eigenaarschap?

Laten we eerst terug gaan naar dat gesprek tussen mij en ‘de buurman’. ‘Een probleem’, aldus Reinder, ‘heeft een eigenaar nodig. Als iemand eigenaarschap neemt over een probleem en bijvoorbeeld zijn netwerk inzet om voldoende handtekeningen te verzamelen voor een petitie, komt dit punt op de politieke agenda.’ Hij noemt dit de democratie van netwerken. Het gegeven dat een probleem een eigenaar nodig heeft werkt zo in de maatschappij, en in je privé leven. 

Je zou kunnen zeggen dat sommige problemen in je leven wachten tot je ervoor kiest om ze op te lossen. Het kunnen allerlei problemen zijn. De ingewikkelde grote vragen rondom C. Wil je jezelf wel of niet laten vaccineren? Ga je in verzet tegen de huidige maatregelen of ben je het er mee eens? En weet je niet wat te doen met mensen die lichtvoetig met de huidige maatregelen omgaan? Het kunnen ook problemen in je eigen privé-sfeer zijn: op je werk is het ‘wel ok’ maar je haalt onvoldoende betekenis uit hetgeen je doet ‘, je wilt vaker sporten maar komt de bank niet af (nu alle sportscholen dicht zijn), de spanningen tussen jou en je partner lopen op nu de Lockdown weer verlengd is en het lukt je niet om in een positieve flow met elkaar te komen, je vindt maar niet de baan die bij je past, je dates zijn altijd leuk maar zodra je in de relatie-zone komt haken ze af, etc etc.

 

 

Je circle of concern gaat over de zaken waar jij je zorgen over maakt. Je trekt het jezelf aan maar je hebt er (nog) geen grip op. Je ‘circle of influence’ zijn de zaken in je leven waar je wel direct invloed op kunt uitoefenen.

Ieder probleem kan worden opgelost

Ieder probleem – ook al zie jij zelf nog niet hoe – kan worden opgelost. Het begint met het erkennen dat je een situatie als pijnlijk ervaart. Daarna kijk je of je deze pijnlijke situatie kan veranderen en neem je een eerste kleine stap. De stap die jij op dit moment kan zetten. En dat kan van alles zijn. Het schrijven van een Instagram post, over jouw gevoel/visie. Het opzeggen van een baan. Het starten van een nieuwe cursus… Simon Sinek spreekt over je ‘circle of concern’ en je ‘circle of influence’. Je circle of concern gaat over de zaken waar jij je zorgen over maakt. Je trekt het jezelf aan maar je hebt er (nog) geen grip op. Je ‘circle of influence’ zijn de zaken in je leven waar je wel direct invloed op kunt uitoefenen. Door hierin te investeren en te kijken naar wat je nu WEL kan doen (ook al is dat een ienie minie stapje) breid je jouw (cirkel van) invloed steeds uit. 

 

Beweeg naar de pijn toe

Als het gaat om problemen in mijn eigen privé sfeer dan voelt die stap om actie te ondernemen voor mij heel klein. Als het gaat om C. dan voel ik dat ik soms verlam. Of niet weet waar te beginnen. Wat mij in zo’n situatie helpt is het volgende:  

• Ik stel mijzelf dan de vraag, wat me het meest raakt in deze situatie. Wat zit me echt dwars? Pas als je bij de essentie bent gekomen, bij de kern van jouw pijn, kun je oplossingen bedenken. 
• Is jouw oplossing heel groots? Hak hem op in kleine stukjes. Visualiseer vervolgens de verschillende actie stappen die je zou kunnen nemen. 
• Check per oplossing je eigen energieniveau. Ga je ‘aan’ van dit idee? Voel je een gezonde spanning of weerstand? Of haak je helemaal af? Ik voel bijvoorbeeld heel duidelijk dat mijn energie wegsijpelt bij het idee om de politiek in te gaan. Die besluitvormingsprocessen durven mij te lang. Wel voel ik energie wanneer ik mij inzet voor ondernemerschap en om bottom-up verandering te brengen in plaats van top down. Ik kan dan snel schakelen en hoef niet met allerlei ‘lagen’ of instanties rekening te houden. 

 

Ik denk dat we allemaal een keuze mogen maken waar we de komende tijd onze aandacht aan willen schenken. En dat iedere keuze legitiem is. Ik daag mezelf uit om niet weg te gaan van situaties die ik als pijnlijk ervaar, maar om er naartoe te bewegen. Om letterlijk of figuurlijk door de pijn heen te ademen. Vaak lopen we weg van een probleem omdat we niet weten hoe we kunnen omgaan met alle emoties die er vrijkomen. Doordat we onszelf ‘wegtrekken’ bij de pijn hopen onze emoties op, worden we zwaar en moe… terwijl er lichtheid en liefde vrijkomt wanneer het ons lukt om aanwezig te zijn bij wat er binnen in ons speelt. Soms kan dat al voldoende zijn. De acceptatie van ‘wat er is’ en de behoefte om verdere actie stappen te nemen. 

 

———————————————————————————————————————–

 

Wil jij een ‘probleem’ in je liefdes of werkleven tackelen? Check dan onze opleidingen. Heb je behoefte aan meer betekenis in je werkleven? Bekijk dan het ‘ontdek je purpose’ programma. Misschien heb je besloten een carrièreswitch te maken en wil je voor jezelf beginnen (check holistisch ondernemen) en/of worden opgeleid tot (relatie) coach. Het is onze missie om jou te helpen een betekenisvol liefdes en/of werkleven te manifesteren. Om je autonoom te maken, zodat je de vrijheid hebt om te bouwen aan een leven dat in lijn is met jezelf.

“Kon ik maar mijn jas aandoen en vertrekken zonder iemand gedag te zeggen.” Dit gevoel bekruipt mij wanneer ik een sociale-kortsluiting voel aankomen. Die kortsluiting komt meestal zonder waarschuwing. Het is er ineens. De asociaalste versie van mezelf wil dan de overhand nemen. Maar mijn goede opvoeding houdt hem in toom. Als ik mij naar de asociaalste Dwight zou gedragen, dan lag mijn levendige sociaal leven nu op sterven. Maar ik heb de oplossing!

 

Je bent niet zo belangrijk als je denkt!

Ik heb een bruisend sociaal leven en er is altijd wel wat te doen. De gesprekken en ervaringen met mijn mensen inspireren mij en geven mij een enorme boost. De prijs die ik daarvoor betaal, is dat ik mezelf soms helemaal terug moet trekken. Dan wil ik alleen zijn. Het probleem is echter dat het vaak in conflict komt met afspraken die ik al gemaakt heb.

Nu zitten er twee mensen bij elkaar op de bank die elkaar een plezier doen, terwijl ze elkaar een groter plezier hadden gedaan door af te zeggen.

In plaats van afzeggen en naar mijn lichaam luisteren, sprak ik dan toch vaak af. Meestal is het dan ook écht gezellig. Maar ik voel dat ik heb gekozen voor een ander in plaats van mijzelf. Ergens in mijn hoofd zit er een misplaatste arrogantie dat ik een wereldramp ontketen als ik de gemaakte afspraak afzeg of verzet. Terwijl de kans zelfs bestaat dat diegene ook de behoefte had om liever alleen te zijn of wat anders te doen. Nu zitten er twee mensen op de bank die elkaar een plezier doen, terwijl ze elkaar een groter plezier hadden gedaan door af te zeggen…

 

Dan voel ik mij net een vlinder die terug zijn cocon in wil

In- en uitchecktijd

Wat is het toch precies? Die behoefte om volledig bedolven te worden onder de mensen, terwijl ik het ander moment het leven van een kluizenaar benijd. Ik heb geen sociale volumeknop, maar een schakelaar. Het is aan of uit en als het uit is, dan voel ik mij net een vlinder die terug zijn cocon in wil. Uit beleefdheid bleef ik dan vaak langer dan mij lief was.

Tegenwoordig pak ik het anders aan. Ik creëer een kader voor mijzelf waarin ik exact de prikkels binnenkrijg die ik op dat moment hebben kan. Als ik alleen wil zijn, dan ben ik alleen. Geen discussie. Maar soms heb ik een afspraak staan waar ik veel zin in heb. Alleen is het punt dat ik op dat moment misschien genoeg heb aan één, twee of drie uurtjes. In plaats van een goed moment uitkiezen om te ontsnappen, geef ik nu van tevoren aan dat ik maar één, twee of drie uurtjes heb. Het voordeel daarvan, is dat ik niet mijn Houdini-act uit de kast hoef te trekken. De vraag “Oh.. ga je nu al?” blijft achterwegen, waardoor ik niet meer de slechte mijn-kat-mist-mij smoes hoef te gebruiken. Of het nou met je vrienden, je partner of je familie is, de in- en uitchecktijd methode werkt bevrijdend. Ik merk zelfs dat de kwaliteit van de afspraken beter is, omdat ik geen onrust meer ervaar. Ik creëer veel meer ruimte voor mijzelf en daarmee ook voor de ander. En als ik besluit ergens heen te gaan, dan is dat de plek waar ik op dat moment het liefst wil zijn.

 

_____________________________________________________________________

Ps. Wil je weten op welke manieren je meer ruimte voor jezelf, je partner of familielid kan creëeren? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Stel je voor: een samenleving waarin generatie Z ervaart dat het praten over mentale struggles en je kwetsbaarheden laten zien een grote kracht is. Dat het all good is als het even niet lekker gaat. En dat pijn onderdeel is van het leven. Dat het ‘soms even niet weten’ ook oké is. En dat de maatstaf van ‘altijd gelukkig moeten zijn’ een illusie is. Generatie Z groeit op in een wereld met ontelbaar mogelijkheden, waarbij van jongs af aan wordt geleerd om ‘het beste uit jezelf te halen’. Het omarmen van deze individuele vrijheid geeft ruimte en is tegelijkertijd stressvol en beangstigend.

 

Waarom de Design Thinking opleiding?

Afgelopen weken volgde ik – Rosalie – de opleiding Design Thinking bij De Upstarter. Als energieke starter in de jeugd- en gezondheidszorg geloof ik dat er nog een grote winst te behalen is op het gebied van innovatie en het op een nieuwe manier kijken naar zorg. Het is een feit: het aantal jongeren in jeugdhulp stijgt. Burn-out is een groeiend probleem en prestatiedruk drijft jongeren tot wanhoop. Een dokter wordt met gemak geraadpleegd bij een fysieke klacht en tegelijkertijd heerst er een taboe op het praten over mentale problemen.

Ik krijg met regelmaat de vraag: mevrouw, ben ik de enige die zich niet lekker voelt? Of hebben anderen er ook last van als hun ouders uit elkaar gaan? De zorgsector verandert en vernieuwt sterk en vraagt daarmee om nieuwe vormen van jeugdhulp. Ik geloof dat jongeren elkaar in deze tijd harder nodig hebben dan ooit. En dat praten over wat je bezighoudt en wat je voelt bijdraagt aan er- en herkenning. Een plek waar problemen niet direct hoeven worden opgelost, maar het er gewoon even kan zijn. Deze jongeren zijn de toekomst en juist zij hebben een goede fundering nodig om gezond op te groeien.

 

Ik heb geleerd dat je de eindgebruiker altijd in gedachte moet houden. Daar ontwikkel je een product of dienst voor.

Wat heeft het mij gebracht?

De Upstarter heeft mij precies gebracht wat ik hoopte te halen. Als snel werd duidelijk hoe je in sneltreinvaart waardevolle ideeën kunt bedenken. Ik wilde leren om ideeën om te zetten in actie. En ik was erg benieuwd waar ik het beste bij kan dragen in dat proces. Het doel? Weten welke mensen ik om me heen moet verzamelen om ideeën van de grond te krijgen. Ik heb geleerd dat je de eindgebruiker altijd in gedachte moet houden. Daar ontwikkel je een product of dienst voor. En dat een eigen idee uitwerken allemaal begint van binnenuit. De Waarom je wat doet centraal stellen. Ik heb niet eerder zoveel ideeën op een muur zien hangen. We werkten in een divers team waar iedereen bomvol energie zat om te leren en te creëren.

 

De opleiding leert je op een nieuwe manier kijken naar problemen en werken aan oplossingen, waar experimenteren, plezier en flow voorop staat.

Waarom en wie zou ik het aanraden?

De opleiding is een aanwinst op zowel persoonlijk- als werkvlak. Of je nu ondernemer bent of al 20 jaar binnen je huidige job werkt. De opleiding leert je op een nieuwe manier kijken naar problemen en werken aan oplossingen, waar experimenteren, plezier en flow voorop staat. Voor mij was het een reis, waarin verbinding, creëren en testen centraal stonden. Hopelijk geeft het jou net dat duwtje om met je ideeën aan de slag te gaan.

 Ik ga deze methode in ieder geval toepassen in mijn werk binnen de jeugd- en gezondheidszorg. Want eerlijk? Ik geloof dat er nog een grote winst te behalen is op het gebied van innovatie in onze sector. Benieuwd wat eruit komt? Hou me in de gaten! En wie weet staat er over een tijdje een heel nieuw concept. Spannend!

 

 

Urenlang scrollen op je telefoon, nog één aflevering van je favoriete serie kijken of toch nog maar een extra rondje met de hond voordat je dan eindelijk aan dat ene klusje begint. En datzelfde klusje zette je niet vanochtend pas op je to-do list – nee, dat klusje stond eigenlijk drie weken geleden al op de planning…

 

Er zijn van die dingen waar we ons allemaal wel eens schuldig aan maken. Uitstelgedrag is er daar één van. Ook ik (Kim) maak me hier tot grote frustratie vaak schuldig aan. En toch krijg ik het keer op keer weer voor elkaar om alles wat ik eigenlijk zou moeten doen, zo lang mogelijk voor me uit te schuiven.

 

Dit talent heb ik in de loop der jaren ontwikkeld tot een skill waar je U tegen zegt.

Talent voor uitstellen

Als klein kind had ik al een talent voor dingen uitstellen. Opruimen na het spelen? Dat kan nog wel even wachten – om nog maar te zwijgen over dat taakje wat mijn moeder aan me gaf. Dit talent heb ik in de loop der jaren ontwikkeld tot een skill waar je U tegen zegt. Dat klinkt als een hele prestatie, maar ik ben op een punt beland waar ik toch liever van deze nare gewoonte af kom, dan dat ik hem verder ontwikkel.

 

De oorzaak

Dus, waar komt uitstelgedrag vandaan? Want om er vanaf te komen is het goed om eerst te onderzoeken waar hij vandaan komt, heb ik me altijd laten vertellen. Ik begon wat onderzoek te doen naar uitstelgedrag en kwam verschillende redenen tegen. Eén oorzaak die ik meerdere malen terug zag komen was de angst om te falen.

Zonder dat je het misschien doorhebt, stel je een taak onbewust uit omdat je vooraf al bang bent het fout te doen of je denkt te gaan falen. Wat er vervolgens gebeurt is dat je vertrouwde vriend comfortzone weer even om de hoek komt kijken.

Zijn we dan echt zo bang voor die met pindakaas besmeurde lepel of zit hier iets anders achter?

Maar is dit wel helemaal waar? Ik keek naar mijn eigen situatie en nam het voorbeeld van de afwas. Deze is inmiddels hoger opgestapeld óp de vaatwasser dan er daadwerkelijk in te zitten en zowel mijn huisgenoten als ikzelf lopen hier met een grote boog omheen. Zijn we dan echt zo bang voor die met pindakaas besmeurde lepel of zit hier iets anders achter?

 

Beloningseffect

Mijn onderzoek ging dus verder, want op kleine uitzonderingen na geloof ik niet dat angst me vaker dan me lief is belemmert in klusjes opknappen waar ik eigenlijk geen zin in heb. Er moet haast wel iets anders achter zitten.

Dat gezegd hebbende kwam ik op een theorie over ons brein en het beloningssysteem. Dit komt er op neer dat we voordelen kunnen waarderen van dingen doen die in de toekomst liggen, maar we voordelen van een directe beloning meer in het “nu” kunnen waarderen. Volg je me nog? Kort gezegd betekent het gewoon dat ons brein graag direct verzadigd, oftewel, beloond wordt.

Terug naar het voorbeeld: de gedachte aan een schoon servies én een opgeruimde keuken maakt me blij, maar dit beeld ligt in de toekomst. De weg er naartoe – die stapel wegwerken en vervolgens de vaatwasser weer uitladen – maakt me een stuk minder gelukkig. Als ik dus op dit moment voor een directe bevrediging kan kiezen, kies ik toch nog even voor die grote boog er omheen in plaats van echt aan de slag te gaan.

 

Nieuwe motivatie

Dit inzicht geeft nieuwe motivatie. Nu we weten waar het vandaan komt, kunnen we er dus ook echt wat aan doen. Als het gaat om een directe beloning die je in het “nu” kan waarderen, zouden we onszelf ook een directe beloning kunnen geven als compensatie. Denk bijvoorbeeld aan een lekker kopje koffie (uit je schone servies!) na het inruimen van de vaatwasser, of een voetmassage na een flinke work-out.

Als dit werkt, kunnen we er op een gegeven moment naartoe van deze compensatie af te stappen en onszelf op de lange termijn aanleren dat we niet altijd voor de instant beloning hoeven te gaan, maar de uitgestelde beloning soms ook gewoon genoeg is.

 

Dit is een van mijn favoriete uitspraken die ook op het onderdeel ‘uitstelgedrag’ van toepassing kan zijn.

Start before you’re ready

Voor diegene die het net zoals ik het Content Creation programma aan de Upstarter hebben gevolgd, zal de uitspraak “Start before you’re ready” geen onbekende uitspraak zijn. Dit is een van mijn favoriete uitspraken die ook op het onderdeel ‘uitstelgedrag’ van toepassing kan zijn – al helemaal in het kader van nieuwjaar resoluties die voor de deur staan.

Want wat is nu een beter moment om te starten met het afleren van uitstelgedrag met de start van het nieuwe jaar in het vooruitzicht. Ik hoor je denken: “Ja precies, 1 januari is daar hét perfecte moment voor”.

Fout gedacht lieve lezers. Van uitstel komt afstel, dus start maar gewoon vanaf vandaag – ook al ben je er mentaal gezien nog niet helemaal klaar voor. En dat mag in het begin best met een beetje hulp van die compensatieregeling. Want dat telt ook. Vind ik ;-)

Heb je een idee waarvan je oprecht voelt dat hij goed is? Probeer die dan te realiseren. Laat jezelf niet door één of ander kleinzielig figuur, of je eigen saboterende stemmen hieruit praten. Als je iets hebt gevonden wat goed voelt, wat je leuk vindt om te doen en wat je betekenis geeft.. probeer dit dan vorm te geven. Volg je passie en volg je purpose.

 

Ik geloof dat je alleen je beste werk kan leveren wanneer je doet wat voelt dat je diep van binnen wil doen. Dat wat je blij maakt.

Je kan meer dan je denkt

Ik run nu al zes jaar een succesvol bedrijf. Iets waarvan ik nooit had gedacht dat ik het kon. En ook al mag ik af en toe echt knokken voor mijn zaak, het grootste deel van mijn werk voelt moeiteloos. Voelt als spelen en doe ik met een glimlach.

Want wat voor jou als spelen voelt, is voor een ander pittig werk.

Je bedrijf en je carrière mogen licht zijn, en geïnspireerd door de ideeën waarin jij gelooft. Iemand vertelde me ooit: Ideeën zijn op zoek naar een eigenaar, zoals zieltjes op zoek naar een moeder waarbij ze kunnen incarneren. Je hoeft alleen open te staan om ze te ontvangen. En dan de moed, liefde en doorzettingsvermogen te tonen om ze groot te brengen.

 

Welk idee wil jij groot maken?

Ik heb elk jaar tenminste 10 verschillende ideeën die ik wil realiseren. Sommige plannen slagen, sommige falen glansrijk. Van die ‘mislukte’ projecten leer ik het meest. Door te destilleren wat niet goed werkt, en waarom niet, krijg ik stapje voor stapje de informatie die ik nodig heb, waardoor ik een project wel van de grond krijg. Dit jaar heb ik mijzelf flink uitgedaagd en de lat hoger gelegd. Ik voelde dat ik mocht groeien. En aangezien ik binnen mijn eigen bedrijf niet kan solliciteren voor een hogere functie, ben ik degene die bedenkt waar die lat dan komt te liggen.

 

Maak een lijst én spreek jezelf uit

Dus maakte ik een jaar geleden een manifestatie-wish-list. Een lijst met alle ideeën die ik graag een keer zou willen realiseren. 

Ik geloof dat de eerste stap naar realisatie begint met het visualiseren van je idee. De tweede stap is om naar anderen uit te spreken wat je graag zou willen realiseren.

Zonder jezelf de druk op te leggen dat het moet lukken. Het gaat om wensen. Niet om je resultaten. Mijn lief Dion, vond mijn manifestatie-wish-list laatst tussen één van de notitieboeken die in huis rondslingeren. Dit stond erop:

1. Een podcast
2. Mijn eigen inner kompas kaarten
3. Een boek over de liefde
4. Een community
5. Een fysieke plek voor die community om samen te komen

 

Voel voor welk project de meeste passie en/of liefde stroomt

Dion las hardop voor wat op de lijst stond. En we barsten samen in lachen uit. Dit jaar heb ik namelijk alle punten, behalve de laatste gerealiseerd. Ik kan nu wel de slimme business coach gaan uithangen en mijn strategieën met je delen, maar om eerlijk te zijn voelt dat niet als de reden achter mijn succes. Natuurlijk:

I worked my ass off this year. Toch deed ik deze projecten niet vanuit wilskracht. Ze zijn uit liefde geboren. En dat is waarom ze zo succesvol zijn geweest.

Die laatste wens… een fysieke plek voor onze community is een droom waar Dion en ik misschien wel de komende 30 jaar aan zullen werken. We hebben een plek gezien in Amsterdam-Noord waar we ons holistisch centrum zouden willen bouwen. De optie op deze locatie is op dit moment helaas vergeven aan een andere bieder. Toch hopen we stiekem dat deze plek of een ander pareltje vrijkomt en wij onze droom mogen gaan realiseren. Duim je met ons mee?

__________________________________________________________

Ps. Mocht je voelen dat je hulp nodig hebt bij het realiseren van jouw idee. Check dan eens de Design Thinking Cursus, waarbij je met een groep mede-creatieven kan sparren over jouw business-idee. Je leert in vijf weken talloze ideeën genereren, prototypes bouwen en testen om er zo zeker van te zijn dat jouw idee bij de markt aansluit en genoeg geld oplevert.

 

Ben je al wat verder met je bedrijf en heb je een mooi idee zodat je kan opschalen? En jezelf als autoriteit in de markt neer kan zetten? Check dan het jaarprogramma ondernemen uit purpose. Er zijn nog twee plekjes over.

In de koffiedate blogs gaan onze Content Creation studenten in gesprek met mensen die hen inspireren. Op deze manier leren zij het content creation vakgebied kennen, kunnen zij ontdekken welke jobs bij hen passen en oefenen zij hun copy writing skills. In dit blog spreekt Ilona met opruimcoach Merel van Net Thuis.

Ik ken Merel als collega-blogger bij ProVeg. Dat deden we beiden in onze vrije tijd, naast onze banen die we niet erg leuk vonden. Maar wat we dan wel wilden? Geen idee, dus deden we er in de avonduurtjes maar iets leuks en bevredigends naast. Inmiddels hebben wij allebei ons pad gevonden. Ik volg de Content Creation opleiding bij De Upstarter en Merel is opruimcoach. Als opdracht voor de opleiding interview ik Merel – leuk om bij te kletsen en te zien hoe zij als opruimcoach, maar ook content creator werkt.

 

Terwijl ik Merels keuken binnenstap heb ik het gevoel dat ik hier eerder ben geweest. Dat is niet zo raar, ik volg Merel namelijk op haar Instagram pagina @Netthuis. Die staat vol met mooie kiekjes van haar opgeruimd huisje. Haar huis is net zo netjes als op de gestylde Instagram foto’s. Het aanrecht is leeg en de planken staan vol met dezelfde gelabelde glazen potten met kruiden, meel en pasta. Zo’n opgeruimd huis kan dus echt… “Al zijn er ook hoekjes die ik niet online deel hoor, niet alles hier is fotogeniek”, lacht Merel, wijzend naar de kattenbak. Ik voel mij in ieder geval meteen thuis in haar kleine monumentaal huisje in het centrum van Den Bosch. We ploffen neer op de bank met een kop thee, waar ook adoptie-poes Maki op haar oranje kleed tussen ons in ligt. Een ander beeld wat mij maar al te bekend voorkomt.

Authenticiteit is dan ook een van de belangrijkste waarden voor Merel in haar werk. Zowel in wat zij online uitstraalt, als wanneer zij met klanten werkt. Ondanks dat ik Merel ken van ‘vroeger’, hebben wij elkaar niet vaak ontmoet. Ik voel mij vereerd dat ik in haar ‘instafamous’ huisje langs mag komen. Later in het gesprek blijkt namelijk dat zij de KonMari opruimfilosofie veel breder trekt dan het opruimen. Maar laten we bij het begin beginnen…

 

Merel werkt dus als opruimcoach. Wat houdt dat in?

“Ik help mensen hun huis op te ruimen volgens de KonMari methode. Dat is de opruimmethode van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo die bekend is geworden door haar boeken over opruimen. De methode is niet gebaseerd op opruimen per ruimte, maar op opruimen per categorie in een bepaalde volgorde. Per categorie verzamel je alle spullen en bekijk je of deze dingen voor jou “joy sparken”: of je er nog blij van wordt. Dat doe ik als zelfstandige, voor mijn eigen bedrijf Net Thuis.

“Ik werk voornamelijk één op één bij mensen thuis. Daarnaast geef ik ook een Instagramcursus waarin ik mensen de KonMari methode uitleg, tips geef en aan de hand neem door alle opruimstappen. De online cursus is geboren door Corona, want ik krijg de meeste energie van mensen helpen met persoonlijke aandacht en net wat dieper kunnen gaan. Gelukkig heb ik nu ook weer veel opruimsessies bij mensen thuis.”

 

Maar zij is niet altijd opruimcoach geweest…

“Ik ben met mijn vorige baan als laborant gestopt omdat ik aan alles in mijn lichaam voelde dat ik iets anders moest gaan doen. Ik bleef nog een tijd werken voor het geld en de vastigheid. Maar ik was steeds moe en ongelukkig door dat werk, dus op een gegeven moment wist ik dat het klaar was. Toen ik mijn baan opzegde had ik geen idee wat ik wel wilde gaan doen. Maar vrij snel ging ik nadenken over waar ik goed in ben, wat ik belangrijk vind in het leven en met welk van mijn talenten ik geld zou kunnen verdienen. Toen kwam ik op opruimen en organiseren. Ik dacht dat dat geen werk zou zijn… Totdat ik zag dat Marie Kondo cursussen geeft zodat je haar KonMari methode professioneel kan gebruiken. En zo kwam ik een paar dagen nadat ik mijn baan had opgezegd op dit idee. Ik had er nooit eerder over nagedacht. Maar toen het idee er eenmaal was wist ik dat ik opruimcoach wilde zijn. Alles in mij wilde het gaan doen.”

Echt mooi hoe het soms gewoon gaat ‘flowen’ als je durft los te laten van iets dat niet meer goed voelt.

“Als ik mijn baan niet had opgezegd en mijzelf niet de tijd en ruimte had gegeven zoals ik dat nu heb gedaan – blijkbaar waren drie dagen en de verlossing van een verstikkende baan genoeg – denk ik dat ik niet op dit idee was gekomen.

Nu ik kan terugkijken op mijn eerdere werkervaringen is het overduidelijk dat opruimcoach mijn juiste pad is. Zo kreeg ik tijdens mijn stages steeds het hoogste cijfer voor netjes werken. Maar dan dacht ik altijd ‘waar slaat dat op, dat kan toch iedereen?’. Ik ben zelf lang bezig geweest met ontspullen, opruimen en nog meer ontspullen. Nooit was ik tevreden. Toen ik begon te kijken naar waar ik blij van word in plaats van wat er weg moet, kon ik veel kritischer zijn. Ik bereikte na het opruimen het punt dat ik tevreden was en merkte dat ik in mijn dagelijks leven veel minder tijd kwijt was aan opruimen, opbergen en schoonmaken. Die rust die daarvoor in de plaats kwam is mijn belangrijkste drijfveer. Dat gun ik anderen ook. Ik weet hoe het is als je een drukke baan hebt waar je het misschien al niet naar je zin hebt. En dat je dan thuiskomt in een situatie waar je ook niet blij van wordt. Terwijl je huis eigenlijk het enige plekje is op aarde dat echt van jou is.”

 

De start…

“Toen ik mijn baan had opgezegd ben ik stapje voor stapje dingen gaan doen om opruimcoach te worden. Ik schreef mij direct in voor de KonMari Consultancy Course in New York en in de tussentijd heb ik een LOI cursus tot Professional Organizer gevolgd. Daarvoor had ik verschillende opdrachten om samen met mensen hun huis op te ruimen. Achter de schermen heb ik tegelijkertijd de website gemaakt en social media opgezet. Twee maanden voor de start van de KonMari cursus heb ik dat gelanceerd en was Net Thuis ‘echt’. Doordat ik het zo heb aangepakt kon ik langzaam realiseren dat ik dit nu ‘ben’. Het moest zo groeien voordat ik het in de wijde wereld durfde te gooien.”

 

Van opruim-influencer naar inspirerende content creator

“Toen ik net begon was ik te veel een opruim-influencer met gratis tips: 10 oplossingen om je badkamer netjes in te richten… Zo van, neem dit bakje en stop het er zo in. Nu zien mensen steeds meer Merel de opruimcoach die je betaalt voor haar professionele hulp. Ik merk dat als ik deel over mijn dagelijks leven – mijn kat, koffie en wandelingen – dat ik mensen meer inspireer. Ik krijg nu zoveel berichtjes van mensen die met mij meedenken of een lang bericht sturen over hoe inspirerend iets voor hen is geweest.”

 

Het content creation vak is niet iets wat Merel er een beetje bij is gaan doen toen zij met Net Thuis begon. Daarvoor heeft zij drie jaar aan haar duurzame en plantaardige blog Blackbirds & Cakes gewerkt. En ook bij het bloggers- en social media team van ProVeg – waar ik met Merel heb samengewerkt – heeft zij veel geleerd.

“Door deze ervaring en kennis was het makkelijker om mijzelf te laten zien bij Net Thuis. Toen ik nog aan Blackbirds & Cakes werkte heb ik het lang verschrikkelijk gevonden om foto’s van mijzelf te delen, dat deed ik niet. Laat staan een verhaal vertellen op video in Instastories… Op een gegeven moment moest ik voor een betaalde campagne zelf in beeld, dat vond ik zo ongemakkelijk! Over een filmpje van een minuut deed ik een uur. Terwijl ik nu rustig mijn telefoon erbij pak aan het einde van een werkdag en de stories opneem. Ik denk dat het heel belangrijk is voor een bedrijf als het mijne om een band op te bouwen met je volgers. Als niemand weet wie ze in huis halen of wie erachter zit, dan huren ze je minder snel in. Als ik een dienst zoek, vind ik het ook fijn om te zien wie die persoon dan is.”

 

Dichterbij haar gevoel

“Idealiter werk ik drie dagen bij mensen als opruimcoach en anderhalve dag thuis als content creator. Dat lukt nu ook, dat is fijn. Ik vind het creatieve aan mijn werk heel leuk: blogs schrijven, podcasts maken, content voor Instagram bedenken. Dat geef ik niet snel uit handen als ik daar geen tijd voor heb. Daar maak ik tijd voor. Als ik thuis werk aan mijn website, social media, marketing of sales kijk ik waar ik die dag zin in heb en behoefte aan heb. Ik heb geen planning of to-do lijst. Als ik voor een specifiek moment plan dat ik een concept voor een podcast moet bedenken, ben ik misschien twaalf uur bezig met denken, omdat er niks komt. Als ik het loslaat en mijzelf vertel dat ik gedurende de week een concept moet maken, dan komt er vanzelf een onderwerp in mij op.

 Ik heb dus veel geleerd over loslaten en op mijn gevoel vertrouwen, maar ik heb ook veel geleerd over keuzes maken tijdens mijn opruimproces. Continue vraag ik mijzelf: wil ik dit of niet?

Ik heb mijzelf een stuk beter leren kennen door te zien van welke spullen ik gelukkig word en van welke niet.

In mijn werk ben ik niet alleen aan het opruimen, maar ook met mensen aan het kijken waarom zij dingen wel of niet willen en wat daaronder zit. Gisteren was ik bij iemand die in een super netjes huis woont. Het was nog netter dan bij mij, maar zij vond het heel rommelig. Dan vraag ik waarom zij die onrust ervaart. Uit dat gesprek kwamen naar boven dat zij heel perfectionistisch is en een grote dwang naar controle heeft. Er ligt altijd iets ten grondslag aan hoe het er om je heen uitziet. Mensen zeggen soms dat ze meer aan mij hadden dan aan hun therapeut. Een heel mooi compliment.”

 

Maakt dit mij blij?

“De vraag ‘Does it spark joy?’ vraag ik mijzelf continu bij alles in mijn leven. Niet alleen bij het opruimen van spullen, maar bijvoorbeeld ook de diensten die ik aanbied als bedrijf. Eerst bood ik een opberganalyse aan. Dan keek ik aan de hand van foto’s hoe mensen iets beter konden opbergen. Maar dat is niet hoe ik denk over opruimen, dat je iets netjes wegstopt in nieuw gekochte bakjes. Je moet keuzes maken over je spullen: wil je die echt bezitten? Anders kun je blijven herschikken. Laatst heb ik daarom mijn dienstenaanbod gehalveerd.

 Mijn blog is ook zo’n voorbeeld. Ik werd daar niet meer blij van en ging mij afvragen wat er moest gebeuren dat ik er wel blij van zou worden. Er moest heel veel veranderen en ik zou er veel werk in moeten steken. Ik werd niet blij van dat idee, dus was het klaar. Nu is Blackbirds & Cakes offline, anders blijft het achterin mijn hoofd sluimeren. Daar heb ik afscheid van genomen. Opgeruimd.

 Maar ook in mijn vrije tijd pas ik die filosofie toe. Als iemand mij vraagt om af te spreken, dan vraag ik mijzelf af of ik daar blij van word.”

 

Je begrijpt vast dat ik het als compliment beschouw dat ik bij Merel langs mocht komen voor dit gesprek.

Mocht je Merel niet op Instagram gaan volgen (echt een tip hoor, ik vind Net Thuis een heel inspirerend, positief en authentiek kanaal om te volgen: een lieve vriendin die alles over opruimen weet en dat graag met je deelt), dan zal je haar misschien alsnog voorbij zien komen. Het schrijven van een boek, of een tv-programma waarin zij samen met mensen hun huis opruimt – in Nederland, of eigenlijk het liefst over de hele wereld – zijn maar een greep uit haar ambitieuze toekomstdromen.

Ik heb mijzelf vaak afgevraagd wat voor rol mijn beste vriend Ego heeft in mijn leven. In de situaties waarin ik mijzelf in de nesten heb gewerkt, speelde Ego vaak een prominente rol. Toch vind ik het moeilijk om afscheid te nemen van hem. Hij bezorgt mij een hoop hoofdpijn, maar we zijn al zo lang samen en hij is de enige die mij écht kent. Het lijkt soms net alsof ik in een toxische relatie met zit met hem. Daarom is het misschien beter dat onze wegen scheiden. Maar als Ego er niet meer is, wie ben ik dan nog?

 

Ego stond altijd aan mijn zijde en soms ook vóór mij.

Wedstrijdje ver-plassen

Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het eerst Ego heb ontmoet, maar ik weet dat het voelde wel alsof we al eeuwig aan elkaar verbonden waren. Een van de eerste dingen die mij opviel, was zijn aparte naam. Ik vroeg wat het betekende en hij schreeuwde kloppend op zijn borst; “Jij!”. Zo’n reactie had ik niet verwacht, dus probeerde ik snel van onderwerp te veranderen. Onze lievelingssport was ver-plassen en meestal wonnen wij het van de andere. Op het schoolplein zorgde Ego ervoor dat ik niemand over mij heen liet lopen. Zelfs in situaties waarin ik geïntimideerd was door een ander. Ik kan eigenlijk niks verkeerds zeggen over hem, want door hem liep ik met mijn borst vooruit en hoofd omhoog. Ego stond altijd aan mijn zijde en soms ook vóór mij.

 

Onze wedstrijdjes ver-plassen, wilde hij inruilen voor vechtpartijen met andere jongens.

De eerste scheurtjes…

Elke relatie gaat door zijn ups en downs, datzelfde geldt voor Ego en ik. Toen ik mijn eerste vriendinnetje kreeg, begon de relatie tussen mij en Ego te veranderen. Ik weet niet of Ego jaloers op ons was, maar daar leek het wel op. Als mijn vriendin bijvoorbeeld met een andere jongen stond te praten, fluisterde Ego mij allerlei dingen in. “Waarom praat ze met hem, ze hoort toch bij jou?! Je moet dit niet accepteren. Jij moet ook met een ander praten, zodat zij weet wat zij jou aandoet!”

Waar Ego vroeger mijn beste raadgever was, lijkt hij nu die kwaliteiten verloren te zijn. Onze wedstrijdjes ver-plassen, wilde hij inruilen voor vechtpartijen met andere jongens. Bij het kleinste voorval met andere fluisterde hij; “Dwight de tijd van ver-plassen is voorbij. Je moet nu laten zien dat je geen jongetje meer bent, maar een echte man. Sla hem op z’n bek!” Ik mis onze ver-plas tijden…

 

Ik heb er zelfs over nagedacht om hem te vermoorden… Ik weet alleen niet hoe…

Ego moet sterven

Het gaat niet goed tussen mij en Ego. Tegenwoordig noemt hij mij ‘Dwight de softy’ en ik hem ‘Ego de saboteur’. Mijn beste vriend kan ik hem allang niet meer noemen en ik twijfel steeds meer over zijn waarde als persoon in mijn leven. Alles wat hij tegen mij zegt trek ik in twijfel en áls ik een keer naar hem luister, creëren we chaos. Ik heb er zelfs over nagedacht om hem te vermoorden… Ik weet alleen niet hoe… Wat hem nu zo gevaarlijk maakt, is dat het lijkt alsof hij niet meer bestaat. Maar plotseling is hij er dan in eens. Er zijn gelukkig nog momenten dat we goed met elkaar kunnen praten over hoe het verder moet tussen ons. Ik wil namelijk niet zonder hem, maar zo kan het niet verder. Het wordt tijd dat Ego en ik samen een nieuwe weg in slaan.

 

 

---

Ego’s kunnen een sta in de weg zijn tussen jou en jouw partner. Wil jij weten hoe je meer ruimte voor verbinding creëert in plaats van ruimte voor ego? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.