“Wat wil hij hiermee zeggen denk je?” vraagt ze aan mij. Net als een echte spion speel ik informatie door aan het vrouwenkamp. Ik help ze om mannentaal te ontcijferen. Het is niet de eerste en zeker ook niet de laatste keer dat ik als superspion te werk ga. En in tegenstelling tot de meeste spionnen, geef ik geen gevoelige informatie weg. Ik probeer vooral een brug te slaan tussen Vrouwen- en Mannenland. Gelukkig doe ik dit niet alleen, want in Vrouwenland wordt er fantastisch spionagewerk geleverd die mij weer voorziet van waardevolle informatie. De CIA kan er nog een puntje aan zuigen. De vrouwen- en mannenspionnen zijn afgelopen week bij elkaar gekomen om een aantal van hun bevindingen met elkaar te delen.

 

Luister niet naar wat we zeggen, kijk vooral naar wat we doen.

Wees doof, niet blind

“Het gaat goed, ik zie hem alleen niet vaak omdat hij druk is. Hij zegt wel dat hij mij mist…” antwoord zij als ik vraag hoe het gaat tussen hun. Terwijl ze dit zegt, kijkt ze mij vragend aan omdat ze ergens weet dat het niet helemaal goed zit. “Ik denk niet dat hij jou mist, zoals jij hoopt of denkt dat hij jou mist. Ik zie de teleurstelling in haar ogen. Ten eerste omdat ik bevestig wat zij ergens al voelde. Ten tweede omdat zij had gehoopt dat ik met een verrassende en positieve analyse zou komen. “Luister niet naar wat we zeggen, kijk vooral naar wat we doen.” luidt mijn advies voor haar.

Wij mannen hebben de neiging om nooit het vuurtje helemaal te doven. We laten het soms liever op een laag pitje. Net genoeg geven om de vrouw binnen handbereik te houden, maar wel op gepaste afstand. Want stel dat we jou een keer écht missen en willen zien. Dan is het makkelijker om een laag pitje aan te wakkeren, dan een nieuw vuurtje te creëren.

 

De klusjesman

“Ik luister naar haar en probeer te helpen als zij haar gedachtes met mij deelt. Alsnog krijg ik dan te horen dat ik haar niet begrijp!” Zeg ik gefrustreerd tegen mijn zus. Voor de zoveelste keer wordt mijn advies weggewuifd en ben ik aan het peinzen over welk advies misschien wél had gewerkt. “Geen advies.” antwoord mijn zus op mijn vraag. “Ik betwijfel het, want mijn gereedschapskist zit helemaal vol met prachtige oplossingen” denk ik dan.

Soms moet je haar ademruimte geven.

Blijkbaar werkt dat niet altijd in Vrouwenland (geloof mij, het verzet is ondoordringbaar). Waar ze op dat moment meer behoefte aan heeft, is een luisterend oor. De kans is groot dat zij haar gedachtes met jou wil delen, zodat het uit haar systeem is. Het zal in het begin ongemakkelijk voelen, want je kijkt naar jouw gereedschapskist en jouw gereedschapskist naar jou. Maar soms moet je haar ademruimte geven. Niks zeggen. Alleen luisteren. Als ze advies wil, dan vraagt ze het je wel.

 

Ik weet dat ik niets weet.

Wanneer je denkt dat je het weet…

De vrouwenspionnen vertelden over vrouwen die hun partners hints gaven, zodat hij bewust werd van onuitgesproken ongenoegens. Mannen pikte de hints niet op, wat weer leidde tot grotere frustraties. De mannenspionnen vertelden over mannen die tijdens het begin van het daten, de potentiële versie van zichzelf toonden in plaats van de actuele versie. Vrouwen hielden vast aan de potentiële versie van hun partner en vergeleken hem naar verloop van tijd daarmee. Dit leidde bij mannen tot grote frustraties, want zij voelden zich niet gewaardeerd om wie ze zijn.

De spionnen deelden hun kleurrijke en soms komische vertalingen uit Vrouwen- en Mannenland. Maar de conclusie van beide kampen was dezelfde conclusie als de grote filosoof Socrates trok: Ik weet dat ik niets weet. Er bestaan geen standaard antwoorden die altijd werken. Gelukkig maar, want het onbekende maakt het juist avontuurlijk en leuk. Toch zijn er een aantal tools die helpen om de integratie in Vrouwen- en Mannenland zo soepel mogelijk te laten verlopen.

 

Voor vrouwen & mannen, van vrouwen & mannen:

Trek geen conclusies op basis van hoe jij iets zou aanpakken. Er bestaat namelijk een kans dat je partner met de beste intentie, de ‘verkeerde’ keuze maakt. Intentie is niet heilig. Je draagt ook verantwoordelijkheid voor hoe de boodschap overkomt.

Voor vrouwen, van vrouwen:

Tijdens het spelen van het spel 30 seconds kunnen de emoties hoog oplopen. Datzelfde kan gebeuren wanneer je hints geeft die niet worden opgepikt. Zeg daarom liever wat je graag zou willen van je partner.

Voor mannen, van mannen:

Wees eerlijk over wie je bent en laat zien wie je bent. Zeg daarna pas wie je wil worden.

 

Ps. Dit geldt niet voor ALLE mannen, of ALLE vrouwen, te ALLEN tijde.

I’m just the messenger. Please don’t kill me…

_______________________________________________________________

Ps. Wil jij weten hoe je de communicatie tussen jou en jouw partner kan verbeteren? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Als je denkt aan een financieel coach, dan denk je waarschijnlijk aan een formeel geklede man of vrouw die een taal spreekt die jou wereldvreemd is. Bjorn Claassens van Holistic Finance is alles behalve dat. Correctie, hij is alles behalve datgeen waar je niet op zit te wachten bij een financieel coach. Bjorn zijn doel is om Nederland het financieel fitste land van de wereld te maken. Ik geloof dat het hem gaat lukken, want na ons gesprek vertrok ik met frisse financiële joie de vivre.

 

Hoe is jouw carrière als financieel coach begonnen?

Een carrière in de financiële sector stond niet geschreven in mijn levensdraaiboek, want Ik heb toerisme gestudeerd. Na mijn studie was ik aan het rondstruinen naar vacatures en toen stuitte ik op een sales traineeship van ING. En mijn gedachtegang op dat moment was: “ING is een goed bedrijf en mijn ouders zullen trots zijn als ik word aangenomen.” Ik ging er vol voor en kwam erachter dat ik veel gevoel voor financiële zaken had. Waar ik op den duur tegenaan liep was dat ik meer bezig was met producten verkopen, in plaats van mensen het juiste product te adviseren. Dat zat mij niet lekker en daarom maakte ik de switch naar een groot financiële intermedair waar ik dat wel kon doen. Dat ging zo goed, dat ik hier uiteindelijk promoveerde tot partner.

 

Ik kwam tot het besef dat geld niet leidde tot meer vrijheid. Hier heb ik het punt gevonden dat ik echt voor mezelf ging kiezen en heb ik mijn aandeel verkocht en ben ik mijn eigen pad gaan bewandelen.

Heb jij altijd een gezonde relatie met geld gehad?

Absoluut niet! Zodra ik geld had moest ik het uitgeven en ik dacht dat veel geld mij vrijheid zou geven. Mijn overtuiging was dat naarmate ik meer geld zou verdienen, ik meer vrijheid zou krijgen. Het tegenovergestelde was de realiteit. Ik verdiende goed geld, maar ik ging ook meer werken. Met dat geld kon ik een mooie auto bekostigen, een mooi huis kopen en andere luxes dat mijn salaris toeliet. Het offer dat ik daarvoor maakte was dat ik bijna 80 uur in de week werkte, mijn pasgeboren zoon weinig zag, slecht sliep en mijn gezondheid achteruit ging. Ik kwam tot het besef dat geld niet leidde tot meer vrijheid. Hier heb ik het punt gevonden dat ik echt voor mezelf ging kiezen, mijn aandeel verkocht en mijn eigen pad ging bewandelen.

Die cliënten verlieten dan soms met tranen in hun ogen het kantoor. Puur omdat ik meer over hún leven sprak in plaats van over hoe zij zoveel mogelijk geld konden verdienen.

Vanaf dat moment begon ik langzaam maar zeker mij meer met persoonlijke ontwikkeling bezig te houden. De gesprekken met mijn cliënten werden (onbewust) ook heel anders. Ik heb daardoor regelmatig meegemaakt dat ik een gesprek aanging met zeer vermogende cliënten en dat zij bijvoorbeeld klaagden over de rente die laag stond. Ik stelde dan vragen zoals: “wat nou als de rente anderhalf procent hoger zou zijn? Zou dat jouw leven veranderen? Wat wil je nou echt in het leven? Wat zeiden jouw ouders vroeger over geld? Waarom wil je meer geld hebben en waarom geef je het niet uit?” Die cliënten verlieten dan soms met tranen in hun ogen het kantoor. Puur omdat ik meer over hún leven sprak in plaats van over hoe zij zoveel mogelijk geld konden verdienen.

 

Hoe ga jij te werk als holistisch financieel coach?

Mijn doel is om vernieuwd inzicht en geldgedrag te verankeren in de basis van mijn cliënt. Geldgedrag gaat veel dieper dan alleen kijken naar wat je binnenkrijgt en uitgeeft. Ik ga eerst met de klant het geldgedrag onderzoeken zodat ze dit beter leren begrijpen en blokkades of beperkingen hierover leren opheffen. Pas daarna maak ik een financiële foto van mijn klant. Hierdoor krijgt de klant inzicht en overzicht wat vervolgens weer leidt tot rust. Geld heeft dezelfde energie als liefde en levenskracht. Je wil dat die elementen goed in balans zijn, daarom vind ik dat het een onderdeel van je persoonlijke ontwikkeling mag zijn. Veel van mijn cliënten bestaan uit coaches en die hebben doorgaans moeite om geld te vragen voor hun diensten of ze weten niet wat een gepaste prijs is.

Hierdoor wordt de prijs die gevraagd wordt meer gezien als een uitwisseling van een liefdevolle waardering.

Je zou in dat geval dan kunnen kijken naar wat marktconforme prijzen zijn en ze op die manier een prijs aanraden. Maar meestal ligt de oorzaak in belemmerende overtuigingen van mijn cliënt. Daarom ik vind het veel interessanter om uit te vogelen waarom ze moeite hebben met het vragen van een prijs. Als wij dat achterhalen, dan kunnen we dat omzetten naar bewustwording van de waarde die zij leveren als coach. Hierdoor wordt de prijs die gevraagd wordt meer gezien als een uitwisseling van een liefdevolle waardering.

Als coach wil je graag een positieve impact maken op mensen hun leven. Maar als jij niet in staat bent om geld te vragen voor je diensten, dan maak je per definitie minder impact omdat je geen vruchtbare carrière kan opbouwen en dus minder mensen kan helpen. Als financieel coach wil ik heel graag bijdragen om andere coaches meer impact te kunnen laten maken. Dat is mijn impact. Als ondernemer heb je om impact te maken geld nodig. Juist de impact van coaches op de mens is wat mij betreft ontzettend nodig in de transformatietijd waarin we leven. Mijn hart word blij om hieraan bij te kunnen dragen.

 

Vaak komen vermogende mensen in de ratrace terecht van een levensstijl die grote financiële druk creëert.

Maakt geld gelukkig?

Nee, maar een gebrek aan geld ook niet. Ik heb in mijn carrière met veel vermogende mensen gesproken, maar ik kan mij maar één persoon herinneren die vermogend én gelukkig was. Diezelfde persoon gaf ook veel geld weg. Hij maakte impact met het geld dat hij had verdiend en dat maakte hem gelukkig. Vaak komen vermogende mensen in de ratrace terecht van een levensstijl die grote financiële druk creëert. Ze zijn niet meer bezig met zaken waarin zij in de basis gelukkig van worden, maar meer met het financieren van hun luxe levensstijl. Het is niet zo dat veel geld per definitie ongelukkig maakt. Het gaat meer om de intentie waarmee jij je geld verdient.

 

Veel mensen dromen ervan om van hun passie hun werk te maken, maar zien veel financiële obstakels. Wat raad jij die mensen aan?

Je moet gewoon beginnen, maar wel met verstand. Dus zegt niet gelijk je baan op, maar doe het ernaast. Gaandeweg ontdek je vanzelf of je het echt zo leuk vindt als dat je dacht, of je er goed genoeg in bent om van te kunnen leven en of het haalbaar is. Op het moment dat je ermee begint, loop je namelijk automatisch tegen zaken aan die je vooraf niet had kunnen inschatten.

__________________________________________________________________

Wil jij jouw geldgedrag als coach leren begrijpen én verankeren in jouw ondernemerschap? Neem dan eens een kijkje op www.holisticfinance.nl

In de koffiedate blogs gaan onze Content Creation studenten in gesprek met mensen die hen inspireren. Op deze manier leren zij het content creation vakgebied kennen, kunnen zij ontdekken welke jobs bij hen passen en oefenen zij hun copy writing skills. In dit blog spreekt Ilona met opruimcoach Merel van Net Thuis.

Ik ken Merel als collega-blogger bij ProVeg. Dat deden we beiden in onze vrije tijd, naast onze banen die we niet erg leuk vonden. Maar wat we dan wel wilden? Geen idee, dus deden we er in de avonduurtjes maar iets leuks en bevredigends naast. Inmiddels hebben wij allebei ons pad gevonden. Ik volg de Content Creation opleiding bij De Upstarter en Merel is opruimcoach. Als opdracht voor de opleiding interview ik Merel – leuk om bij te kletsen en te zien hoe zij als opruimcoach, maar ook content creator werkt.

 

Terwijl ik Merels keuken binnenstap heb ik het gevoel dat ik hier eerder ben geweest. Dat is niet zo raar, ik volg Merel namelijk op haar Instagram pagina @Netthuis. Die staat vol met mooie kiekjes van haar opgeruimd huisje. Haar huis is net zo netjes als op de gestylde Instagram foto’s. Het aanrecht is leeg en de planken staan vol met dezelfde gelabelde glazen potten met kruiden, meel en pasta. Zo’n opgeruimd huis kan dus echt… “Al zijn er ook hoekjes die ik niet online deel hoor, niet alles hier is fotogeniek”, lacht Merel, wijzend naar de kattenbak. Ik voel mij in ieder geval meteen thuis in haar kleine monumentaal huisje in het centrum van Den Bosch. We ploffen neer op de bank met een kop thee, waar ook adoptie-poes Maki op haar oranje kleed tussen ons in ligt. Een ander beeld wat mij maar al te bekend voorkomt.

Authenticiteit is dan ook een van de belangrijkste waarden voor Merel in haar werk. Zowel in wat zij online uitstraalt, als wanneer zij met klanten werkt. Ondanks dat ik Merel ken van ‘vroeger’, hebben wij elkaar niet vaak ontmoet. Ik voel mij vereerd dat ik in haar ‘instafamous’ huisje langs mag komen. Later in het gesprek blijkt namelijk dat zij de KonMari opruimfilosofie veel breder trekt dan het opruimen. Maar laten we bij het begin beginnen…

 

Merel werkt dus als opruimcoach. Wat houdt dat in?

“Ik help mensen hun huis op te ruimen volgens de KonMari methode. Dat is de opruimmethode van de Japanse opruimgoeroe Marie Kondo die bekend is geworden door haar boeken over opruimen. De methode is niet gebaseerd op opruimen per ruimte, maar op opruimen per categorie in een bepaalde volgorde. Per categorie verzamel je alle spullen en bekijk je of deze dingen voor jou “joy sparken”: of je er nog blij van wordt. Dat doe ik als zelfstandige, voor mijn eigen bedrijf Net Thuis.

“Ik werk voornamelijk één op één bij mensen thuis. Daarnaast geef ik ook een Instagramcursus waarin ik mensen de KonMari methode uitleg, tips geef en aan de hand neem door alle opruimstappen. De online cursus is geboren door Corona, want ik krijg de meeste energie van mensen helpen met persoonlijke aandacht en net wat dieper kunnen gaan. Gelukkig heb ik nu ook weer veel opruimsessies bij mensen thuis.”

 

Maar zij is niet altijd opruimcoach geweest…

“Ik ben met mijn vorige baan als laborant gestopt omdat ik aan alles in mijn lichaam voelde dat ik iets anders moest gaan doen. Ik bleef nog een tijd werken voor het geld en de vastigheid. Maar ik was steeds moe en ongelukkig door dat werk, dus op een gegeven moment wist ik dat het klaar was. Toen ik mijn baan opzegde had ik geen idee wat ik wel wilde gaan doen. Maar vrij snel ging ik nadenken over waar ik goed in ben, wat ik belangrijk vind in het leven en met welk van mijn talenten ik geld zou kunnen verdienen. Toen kwam ik op opruimen en organiseren. Ik dacht dat dat geen werk zou zijn… Totdat ik zag dat Marie Kondo cursussen geeft zodat je haar KonMari methode professioneel kan gebruiken. En zo kwam ik een paar dagen nadat ik mijn baan had opgezegd op dit idee. Ik had er nooit eerder over nagedacht. Maar toen het idee er eenmaal was wist ik dat ik opruimcoach wilde zijn. Alles in mij wilde het gaan doen.”

Echt mooi hoe het soms gewoon gaat ‘flowen’ als je durft los te laten van iets dat niet meer goed voelt.

“Als ik mijn baan niet had opgezegd en mijzelf niet de tijd en ruimte had gegeven zoals ik dat nu heb gedaan – blijkbaar waren drie dagen en de verlossing van een verstikkende baan genoeg – denk ik dat ik niet op dit idee was gekomen.

Nu ik kan terugkijken op mijn eerdere werkervaringen is het overduidelijk dat opruimcoach mijn juiste pad is. Zo kreeg ik tijdens mijn stages steeds het hoogste cijfer voor netjes werken. Maar dan dacht ik altijd ‘waar slaat dat op, dat kan toch iedereen?’. Ik ben zelf lang bezig geweest met ontspullen, opruimen en nog meer ontspullen. Nooit was ik tevreden. Toen ik begon te kijken naar waar ik blij van word in plaats van wat er weg moet, kon ik veel kritischer zijn. Ik bereikte na het opruimen het punt dat ik tevreden was en merkte dat ik in mijn dagelijks leven veel minder tijd kwijt was aan opruimen, opbergen en schoonmaken. Die rust die daarvoor in de plaats kwam is mijn belangrijkste drijfveer. Dat gun ik anderen ook. Ik weet hoe het is als je een drukke baan hebt waar je het misschien al niet naar je zin hebt. En dat je dan thuiskomt in een situatie waar je ook niet blij van wordt. Terwijl je huis eigenlijk het enige plekje is op aarde dat echt van jou is.”

 

De start…

“Toen ik mijn baan had opgezegd ben ik stapje voor stapje dingen gaan doen om opruimcoach te worden. Ik schreef mij direct in voor de KonMari Consultancy Course in New York en in de tussentijd heb ik een LOI cursus tot Professional Organizer gevolgd. Daarvoor had ik verschillende opdrachten om samen met mensen hun huis op te ruimen. Achter de schermen heb ik tegelijkertijd de website gemaakt en social media opgezet. Twee maanden voor de start van de KonMari cursus heb ik dat gelanceerd en was Net Thuis ‘echt’. Doordat ik het zo heb aangepakt kon ik langzaam realiseren dat ik dit nu ‘ben’. Het moest zo groeien voordat ik het in de wijde wereld durfde te gooien.”

 

Van opruim-influencer naar inspirerende content creator

“Toen ik net begon was ik te veel een opruim-influencer met gratis tips: 10 oplossingen om je badkamer netjes in te richten… Zo van, neem dit bakje en stop het er zo in. Nu zien mensen steeds meer Merel de opruimcoach die je betaalt voor haar professionele hulp. Ik merk dat als ik deel over mijn dagelijks leven – mijn kat, koffie en wandelingen – dat ik mensen meer inspireer. Ik krijg nu zoveel berichtjes van mensen die met mij meedenken of een lang bericht sturen over hoe inspirerend iets voor hen is geweest.”

 

Het content creation vak is niet iets wat Merel er een beetje bij is gaan doen toen zij met Net Thuis begon. Daarvoor heeft zij drie jaar aan haar duurzame en plantaardige blog Blackbirds & Cakes gewerkt. En ook bij het bloggers- en social media team van ProVeg – waar ik met Merel heb samengewerkt – heeft zij veel geleerd.

“Door deze ervaring en kennis was het makkelijker om mijzelf te laten zien bij Net Thuis. Toen ik nog aan Blackbirds & Cakes werkte heb ik het lang verschrikkelijk gevonden om foto’s van mijzelf te delen, dat deed ik niet. Laat staan een verhaal vertellen op video in Instastories… Op een gegeven moment moest ik voor een betaalde campagne zelf in beeld, dat vond ik zo ongemakkelijk! Over een filmpje van een minuut deed ik een uur. Terwijl ik nu rustig mijn telefoon erbij pak aan het einde van een werkdag en de stories opneem. Ik denk dat het heel belangrijk is voor een bedrijf als het mijne om een band op te bouwen met je volgers. Als niemand weet wie ze in huis halen of wie erachter zit, dan huren ze je minder snel in. Als ik een dienst zoek, vind ik het ook fijn om te zien wie die persoon dan is.”

 

Dichterbij haar gevoel

“Idealiter werk ik drie dagen bij mensen als opruimcoach en anderhalve dag thuis als content creator. Dat lukt nu ook, dat is fijn. Ik vind het creatieve aan mijn werk heel leuk: blogs schrijven, podcasts maken, content voor Instagram bedenken. Dat geef ik niet snel uit handen als ik daar geen tijd voor heb. Daar maak ik tijd voor. Als ik thuis werk aan mijn website, social media, marketing of sales kijk ik waar ik die dag zin in heb en behoefte aan heb. Ik heb geen planning of to-do lijst. Als ik voor een specifiek moment plan dat ik een concept voor een podcast moet bedenken, ben ik misschien twaalf uur bezig met denken, omdat er niks komt. Als ik het loslaat en mijzelf vertel dat ik gedurende de week een concept moet maken, dan komt er vanzelf een onderwerp in mij op.

 Ik heb dus veel geleerd over loslaten en op mijn gevoel vertrouwen, maar ik heb ook veel geleerd over keuzes maken tijdens mijn opruimproces. Continue vraag ik mijzelf: wil ik dit of niet?

Ik heb mijzelf een stuk beter leren kennen door te zien van welke spullen ik gelukkig word en van welke niet.

In mijn werk ben ik niet alleen aan het opruimen, maar ook met mensen aan het kijken waarom zij dingen wel of niet willen en wat daaronder zit. Gisteren was ik bij iemand die in een super netjes huis woont. Het was nog netter dan bij mij, maar zij vond het heel rommelig. Dan vraag ik waarom zij die onrust ervaart. Uit dat gesprek kwamen naar boven dat zij heel perfectionistisch is en een grote dwang naar controle heeft. Er ligt altijd iets ten grondslag aan hoe het er om je heen uitziet. Mensen zeggen soms dat ze meer aan mij hadden dan aan hun therapeut. Een heel mooi compliment.”

 

Maakt dit mij blij?

“De vraag ‘Does it spark joy?’ vraag ik mijzelf continu bij alles in mijn leven. Niet alleen bij het opruimen van spullen, maar bijvoorbeeld ook de diensten die ik aanbied als bedrijf. Eerst bood ik een opberganalyse aan. Dan keek ik aan de hand van foto’s hoe mensen iets beter konden opbergen. Maar dat is niet hoe ik denk over opruimen, dat je iets netjes wegstopt in nieuw gekochte bakjes. Je moet keuzes maken over je spullen: wil je die echt bezitten? Anders kun je blijven herschikken. Laatst heb ik daarom mijn dienstenaanbod gehalveerd.

 Mijn blog is ook zo’n voorbeeld. Ik werd daar niet meer blij van en ging mij afvragen wat er moest gebeuren dat ik er wel blij van zou worden. Er moest heel veel veranderen en ik zou er veel werk in moeten steken. Ik werd niet blij van dat idee, dus was het klaar. Nu is Blackbirds & Cakes offline, anders blijft het achterin mijn hoofd sluimeren. Daar heb ik afscheid van genomen. Opgeruimd.

 Maar ook in mijn vrije tijd pas ik die filosofie toe. Als iemand mij vraagt om af te spreken, dan vraag ik mijzelf af of ik daar blij van word.”

 

Je begrijpt vast dat ik het als compliment beschouw dat ik bij Merel langs mocht komen voor dit gesprek.

Mocht je Merel niet op Instagram gaan volgen (echt een tip hoor, ik vind Net Thuis een heel inspirerend, positief en authentiek kanaal om te volgen: een lieve vriendin die alles over opruimen weet en dat graag met je deelt), dan zal je haar misschien alsnog voorbij zien komen. Het schrijven van een boek, of een tv-programma waarin zij samen met mensen hun huis opruimt – in Nederland, of eigenlijk het liefst over de hele wereld – zijn maar een greep uit haar ambitieuze toekomstdromen.

Excentriek, creatief en eigenwijs zijn een aantal associaties die bij mij opkomen als ik kijk naar het werk van Joy Chiquita. Joy en ik – Dwight- komen uit dezelfde Content Creation lichting van De Upstarter. Nu, Twee jaar later, zitten we in het restaurant Heilig Boontjes in Rotterdam, zodat ik kan achterhalen hoe het sindsdien met haar is verlopen. Joy werkt tegenwoordig als creatief social-media strateeg bij de Universiteit Leiden en één dag in de week heeft zij haar zzp-dagje. Ik ben benieuwd welke stappen zij heeft genomen om te komen tot waar ze nu is en wat haar inspireert tijdens het creëren.

 

Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet.

Je hebt de kunstacademie gedaan, hoe zag je werkwereld er daarna uit?

Ik ben afgestudeerd als grafisch ontwerper en ben daarna mijn eigen bedrijfje begonnen. Wat ik alleen vrij snel merkte, was dat ik nagenoeg nooit alleen aan het grafisch ontwerpen was. Ik maakte customized photo booths voor evenementen, begeleide brainstormsessies en deed eigenlijk alles waar creativiteit voor nodig was. Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet. Het liefst ontwikkel ik creatieve concepten voor campagnes. Het lastige is echter dat bedrijven huiverig zijn om grote campagnes te laten ontwikkelen door een zzp-er. Ze kiezen dan toch eerder voor een groter bureau.

 

Je koos op een gegeven moment voor het Content Creation programma, waarom maakte je die keus?

Ik heb getwijfeld om voor een creatief bureau te werken, alleen wist ik niet zeker of mijn portfolio daar goed op aansloot. Bij Content Creation zag ik de kans om mij verder te ontwikkelen als creatief conceptontwikkelaar, gericht op sociale media en dus ook voor kleinere ondernemers. Daarbij hebben mensen sneller vertrouwen als je een opleiding hebt gedaan op dat gebied. Met een content creation opleiding op zak kom je toch anders binnen bij een klant of bureau.

Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd.

Wat ik tijdens de opleiding merkte en heel fijn vond, was dat ik over veel dingen een bevestiging kreeg dat ik qua werk op het juiste niveau zat. Als eindopdracht schreef Awesome Utrecht een pitch uit voor een campagne. Tijdens het ontwikkelen van het concept moest ik na lange tijd weer in een groep werken. Het fijne daarvan was, was dat ik snel kon achterhalen waar mijn kracht lag en waar andere beter in waren dan ikzelf. Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd. De waaromvraag creëert zoveel meerwaarde tijdens het ontwikkelen van een product en dat merk ik elke keer weer.

Na de opleiding heb ik contact opgenomen met Awesome Utrecht om de campagne ook daadwerkelijk uit te voeren. De campagne was wijd verspreid in Utrecht, van bierfiltjes in de kroeg, fietstoeters en posters op straat tot aan filmpjes op Utrecht Centraal en sociale media. Dat geeft je zelfvertrouwen natuurlijk een boost! En ik kon weer iets moois toevoegen aan mijn portfolio.

 

Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt.

Je werkt nu in bij de Universiteit Leiden. Voel jij je als creatief nomade niet beperkt om in loondienst te zijn?

Nee eigenlijk niet, want ik heb hier bewust voor gekozen. De vacature kwam via via op m’n pad terecht en eerst leek het mij een saaie baan. Ik had stiekem ook wel een vooroordeel bij het idee van werken bij een Universiteit. Maar nadat ik meer informatie kreeg over de vacature heb ik toch gesolliciteerd. Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt. Ik dacht, als ze mij aannemen moeten ze wel echt weten wie ik ben en wat ik graag maak. Ik had nooit gedacht dat een universiteit met iemand zoals ik in zee zou gaan, dus toen zij mij opbelde om te vertellen dat ik het was geworden, was mijn eerste reactie dan ook: “echt?”.

In het verleden heb ik weleens voor een pitch of sollicitatie mijn werk teveel aangepast aan de klant en dat heeft nooit geresulteerd in succes. Vaak werd het gedeelte dat echt Joy was, het meest gewaardeerd. Sindsdien blijf ik veel dichter bij mezelf in het werk dan ik maak en dat wordt door mijn collega’s gelukkig nog steeds gewaardeerd.

Ik vond het soms heel moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

In de fase waar ik nu in zit, vind ik het ook wel fijn om in loondienst te zijn. Ik heb elke woensdag nog steeds mijn zzp-dagje en die koester én ik ben niet afhankelijk van losse opdrachten. Ik doe alleen opdrachten die bij mij passen. In mijn fulltime zzp-tijd had ik ook het gevoel dat ik altijd aan het werk was. Daar heb ik nu beter een balans in gevonden. Ik vond het toen ook moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. En eerlijk, de huur moest natuurlijk ook gewoon betaald worden. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

Vervolgens gebeurde het ook weleens dat die klant mij dan voorstelt aan een andere klant want “ze is goed en lekker goedkoop”. Je graaft een beetje je eigen financiële graf op die manier. Dikke tip dus voor de beginnende zzp-ers, sta achter wat je waard bent!

 

Ik streef naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openlucht museum.

Waarom is jouw zzp-dagje zo belangrijk voor je?

Dan kan ik de wereld van reclame uitingen een stukje mooier maken. Ik bedenk namelijk Instagram strategieën en campagnes voor ondernemers die gedurfde visuele content willen neerzetten om hun klanten aan te spreken. Veel reclames vind ik lelijk, schreeuwerig en niet inspirerend en dat is zonde want reclame is overal! Reclames zouden moeten inspireren, je moeten laten lachen of iets met je doen zoals kunst dat ook kan doen. Ik vind dat een veel sympathiekere manier van verkopen. Ik streef dus naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openluchtmuseum. Daarom werk ik graag met mensen die er net zo tegenaan kijken.

 

Welk advies zou je andere willen geven?

Ik heb ooit een onderzoek gelezen waarin stond dat als mensen een keus maken die onomkeerbaar is, wij als mens zo geprogrammeerd zijn om die keus te beschouwen als de beste die ze hadden kunnen maken. En uiteindelijk zal je de keuze beschouwen als de keuze die je exact heeft gebracht waar je moet zijn. Je kan dus nooit echt een verkeerde keuze maken. Dus loop je vast… kies een pad om in te slaan en blijf niet te lang twijfelen. Het zal toch de goede keuze zijn en je bent in ieder geval in beweging!

Vorig jaar kreeg ik voor mijn verjaardag het boek ‘Humans of Amsterdam’ van Debra Barraud. Een boek vol sprekende, intieme portretten van mensen uit de stad, met daarbij een grijpende quote, of een scherpe anekdote. Deze portretten laten de verscheidenheid van mensen uit Amsterdam zien, van een chique dame in het Vondelpark tot een vuilnisman die de Dam schoonveegt. Van de koetsier die met paard en wagen toeristen rondrijdt door de stad, tot de meneer die curry-worst verkoopt op de Albert Cuyp.  

 

Dit zijn allemaal karakters die mij een glimlach op het gezicht toveren, maar waarbij ik me kan blijven afvragen wie die mensen zijn. Wat houdt hen bezig, wat gaat er in ze om? Debra beantwoordt deze vragen. Ze spreekt iedereen namelijk gewoon aan op straat, legt het vast in de vorm van een portret en schrijft daarbij een anekdote die deze mensen met haar delen. Hiermee creëert ze niet alleen spraakmakende content, maar bezorgt ze iedereen die ze aanspreekt ook nog eens een mooi moment. Want wees eerlijk, hoe vaak word je door een wildvreemde op straat aangesproken om te vragen wie jij bent? 

Mijn taak was om mensen samen te brengen door verhalen met elkaar te delen.

 

Wie is Debra?

Debra is een freelance content creator met duizend poten. ‘Als je mijn verdienmodel opsplitst kom je uit op zo’n tien verschillende projecten. Ze hebben wel allemaal één thema gemeen: het vertellen van verhalen. Mijn passie hiervoor is begonnen tijdens mijn stage in Tel Aviv. Ik werkte daar als gespreksleider tussen Israëliërs en Arabieren. Mijn taak was om mensen samen te brengen door verhalen met elkaar te delen. Toen ontdekte ik de kracht van het vertellen van een verhaal. Ik vind het mooi om te zien hoe je je hierdoor verbonden kan voelen met mensen die je niet kent.’

Nadat ze terugkwam in Amsterdam besloot Debra, geïnspireerd door Humans of New York en Humans of Tel Aviv, om Humans of Amsterdam op te richten. Als oprichtster, fotograaf en auteur van Humans of Amsterdam vertelt ze de verhalen van mensen uit de stad. Daarnaast geeft ze lezingen over haar werk en gaat ze samenwerkingen aan met organisaties zoals o.a. de VN-Vluchtelingenorganisatie, Het ministerie van Buitenlandse Zaken en Warchild.

Ik heb uiteindelijk de eerste twee jaar aan dit platform gewerkt zonder er iets aan te verdienen en heel m’n ziel in gestoken.

 

Hoe is Debra begonnen met Humans of Amsterdam?

‘Toen ik begon met Humans of Amsterdam had ik nog geen ervaring met het creëren van dit soort content. Ik vond het ook best ongemakkelijk om random mensen op straat aan te spreken. Terwijl ik content bleef maken voor mijn Facebookpagina kwamen er steeds meer volgers bij. Ik heb uiteindelijk de eerste twee jaar aan dit platform gewerkt zonder er iets aan te verdienen en heel m’n ziel in gestoken.’

‘Ondertussen draaide ik nacht shifts in een kledingwinkel waar ik kleding vouwde en werkte ik parttime in weer een andere winkel. Op een gegeven moment begonnen opdrachtgevers mij te herkennen van Humans of Amsterdam en kreeg ik klussen waarmee ik verhalen kon gaan vertellen. Ik zei mijn bijbaantjes op, en nu is dit mijn baan geworden.’

Het is veel om overal je hart en ziel in te steken, en dan is het prettig als je eens met een strakke briefing werkt.

 

Hoe ziet het financiële plaatje van een creative eruit?  

‘Mijn drijfveer is om verhalen te vertellen die normaal niet aan bod komen. Maar dit alleen is niet altijd genoeg om rond te komen. Als fotograaf doe ik soms ook klussen waar ik me in eerste instantie minder mee verbonden voel. Dit werk hoort er ook bij, en daar ben ik juist blij mee. Het is veel om overal je hart en ziel in te steken, en dan is het prettig als je eens met een strakke briefing werkt.’

‘Bij mijn eigen project kijk ik aan de ene kant naar het creëren van authentieke content, en aan de andere kant naar het financiële plaatje. Het financiële gedeelte is belangrijk omdat het de ruimte biedt om te kunnen creëren, maar tegelijkertijd mag het financiële gedeelte geen invloed hebben op de authenticiteit van de verhalen. Dat is een balans dat je moet houden.’

Het is niet alsof ik een bepaald charisma heb. Wat ik wel heb, is oprechte interesse.

 

Hoe creëert Debra haar content?

‘Ik begin met het spotten van mensen op straat. Dat moet je ook een beetje snel doen want als je te lang naar iemand gaat staren gaan ze denken dat je een creep bent. Op wie ik afstap is gebaseerd op een gevoel, maar de mensen aanspreken is soms best een ongemakkelijk proces. Niet de interviews zelf, maar het proces waarbij je ze aanspreekt en je camera tevoorschijn haalt. Je weet nooit wat er gaat gebeuren en dat maakt het erg belonend als het lukt.’

‘Iedereen heeft het in zich om iemand op straat aan te spreken. Je moet jezelf er gewoon overheen zetten en durven te vragen. Het is niet alsof ik een bepaald charisma heb. Wat ik wel heb, is oprechte interesse. Ik vraag me echt af wie deze mensen zijn. Zo lang je geïnteresseerd bent wie er tegenover je zit, kan je niet echt de mist in gaan. Het is voor velen vaak een uitzonderlijke situatie als een wildvreemde oprecht benieuwd is naar je leven. Wees nooit bang om de randjes op te zoeken, en om je nieuwsgierigheid het gesprek te laten leiden. Zo kom je uit op pure en originele verhalen. Bij de vragen die ik stel moeten mensen soms even goed nadenken over hun leven. Dit leidt tot het soort gesprekken die mensen vaak niet gewend zijn om te voeren met hun eigen omgeving.’

 

Hoe gaat ze om met haar online platform tijdens corona?

‘Het is nooit verkeerd om aanwezig te zijn op social media en om met mensen in gesprek te gaan. Veel van mijn opdrachtgevers kennen mij ook van social media. Maar wat je nooit moet vergeten is dat je je moet blijven focussen op de kwaliteit van wat je op het internet plaatst, en niet puur content plaatsen om aanwezig te zijn.’

‘Op dit moment zitten we als land in een crisis. Dat betekent dat het heel duidelijk wordt welke mensen echt impact hebben op de maatschappij. Tenzij je campagnes doet voor ‘blijf thuis’ zijn verhalen over bekende Nederlanders bijvoorbeeld nu niet zo relevant. Op dit moment zijn de artsen belangrijk, de buschauffeurs en de scheikundigen. Daar probeer ik me ook naar te schikken. Ik wil dat wat ik in de wereld breng een meerwaarde is, anders houd ik liever mijn mond.’

 

De magie van mijn werk zit in het persoonlijke contact en in de straat opgaan. Nu zitten de meeste mensen thuis en mis ik de ontmoetingen.

 

Wat heb ik van Debra geleerd?

Debra bevestigt dat je het gelukkigst wordt als je werk maakt van waar je in gelooft. Je moet durven kiezen voor wat voor jou het meest belangrijk is, en niet schikken voor iets anders. Natuurlijk horen minder leuke aspecten van een baan ook bij een gezond werkleven, maar je moet het grotere plaatje in het oog houden. Voor Debra zit dat in verhalen vertellen, voor mij zit dat in betekenisvolle, waardevolle communicatie. Ik wil ook voor een bedrijf werken met een purpose, waar geld verdienen een gevolg is van het leveren van betekenisvol werk. 

Toen Debra begon met Humans of Amsterdam had ze nog geen ervaring met het creëren van dit soort content. Ze laat me hiermee inzien dat je inderdaad ergens mee kan beginnen voordat je er klaar voor denkt te zijn. Wat is mogelijk met wat ik nu kan? Werk met wat je hebt en leg niet te veel focus op wat je nog moet leren. Dat komt vanzelf wel. Start before you’re ready ;)

Sociale distantie lijkt de nieuwe norm te worden. Dit betekent echter niet dat alles – inclusief ons werk of bedrijf – moet stoppen. Hier zijn 10 dingen die je kunt doen om samen met je team productief te blijven.

 

1. Als het gaat om agile of op afstand werken, praten we vaak over de oude versus nieuwe manieren van werken. Sommige mensen kunnen moeilijk vertrouwen dat ‘het werk’ zal worden gedaan. Ze denken misschien dat een teamlid een analyse zal inruilen voor een paar afleveringen op Netflix. Dat is niet het geval wanneer je focust op het einddoel en de output. Dus zorg voor, of nog beter, co-creëer een duidelijke visie en teamdoel binnen een bepaald tijdsbestek of horizon.

2. Introduceer de dagelijkse stand-up. De dagelijkse stand-up wordt gebruikt in agile organisaties om transparantie te bieden over wat iedereen aan het doen is. Iedereen die meedoet, kan vragen beantwoorden die vergelijkbaar zijn met:

– Waar heb ik gisteren aan gewerkt? (reflectie)

– Wat ga ik doen / eindigen vandaag? (visie)

– Welke obstakels om mijn werk succesvol te doen, heb ik me voorgedaan? (analyse)

– Ik heb hulp nodig met X (ondersteuning)

Het beste is om één persoon verantwoordelijk te maken voor het bewaken van de tijd. Afhankelijk van de teamgrootte mogen deze vergaderingen niet langer dan 20 minuten duren.

3. Investeer in tools voor videoconferenties zoals Zoom of Skype voor bedrijven. Veel communicatie (laat staan ​​focus) kan verloren gaan via berichten, of het nu gaat om e-mail, chatten of appen. Bellen is veel efficiënter dan berichten heen en weer sturen. Bovendien zorgt het vermogen om elkaar te zien ervoor dat communicatie bijna net zo goed is als in het echte leven: lichaamstaal is echt belangrijk! Bovendien voel je je meteen minder ‘in quarantaine’.

4. Maak – als je dat nog niet hebt gedaan – een online prikbord of een online omgeving om het werk bij te houden. Net als bij een Backlog of Scrumboard, kun je een overzicht maken van alle taken ‘to be done’, ‘in progress’ en ‘done’. Op deze manier wordt betrokkenheid bij het gedeelde (project) doel levend gehouden. *Als je nog geen gedeeld doel hebt gemaakt, dan is dit hét moment om dit te doen!

5. Ritme! Nee, we hebben het hier niet over dansen. Eerder over structuur. Regelmatig vergaderen is gezond voor het team, en dat dan weer voor het bedrijf. Nu er geen korte en informele gesprekjes meer zijn tijdens de koffiepauzes, is het belangrijk om het tempo bij te houden om alle eenden op een rij te krijgen. Nogmaals, transparantie … we kunnen dit niet genoeg benadrukken.

6. Ben je nog steeds bang voor een gebrek aan toewijding of betrokkenheid? Praat erover! Vooral als je een leidende rol of positie hebt; benadruk het vitale belang van iemands rol en taken een-op-een en in teamverband. Als je de voordelen van positieve feedback over ontwikkeling en prestatie nog niet hebt ontdekt, is dit misschien het moment om je experiment te starten.

7. Over feedback gesproken. Communicatie is van het grootste belang. Als team kun je omgangsregels opstellen: hoe willen we met elkaar communiceren? Veel van ons worden niet goed van constant zoemende WhatsApp-groepen of inboxen die overlopen van nieuwe berichten. Stel dus samen vast wanneer:

– je elkaar belt

– je een bericht stuurt

– je e-mailt

En maak gebruik van een transparante online omgeving zoals Slack, Twist of Mattermost.

8. Alleen omdat je team (of een deel ervan) nu op afstand werkt en zichzelf organiseert, is het niet nodig om beleefdheid los te laten. Ja, sommige mensen kiezen ervoor om ’s avonds (ook) met plezier te werken, wat ok is. Maar het is veilig om te zeggen dat je voor ieders gezondheid zou kunnen bespreken dat het niet nodig is om onmiddellijk te reageren op een e-mail die rond 23:00 uur is verzonden.

9. Niets werkt zonder het magische ingrediënt ‘vertrouwen’. Vertrouw erop dat je dit kunt doen, vertrouw erop dat je team het kan en vertrouw erop dat mensen zichzelf verantwoordelijk kunnen houden. Uiteindelijk zitten we hier samen in, en we moeten er ook samen beter uitkomen.

10. Zelfmotivatie kan een uitdaging zijn. Vooral als het je team en collega’s zijn die je werk de moeite waard of leuk maken. Zelfmotivatie is zo belangrijk omdat het progressie stimuleert. Vier daarom ook kleine overwinningen en erken je eigen vooruitgang. Om een ​​ripple effect te creëren: steun, assisteer (waar mogelijk) en motiveer anderen.

Transparantie, communicatie en vertrouwen zijn essentieel bij succesvolle samenwerkingen, of het nu op afstand is of niet. Volgens de wijze woorden van Khalil Gibran kunnen we niet genoeg het belang benadrukken van open communicatie en constructieve feedback in het proces: “Tussen wat wel en niet wordt bedoeld, en wat wel en niet wordt gezegd, is de meeste liefde verloren.”

Dit artikel verscheen oorspronkelijk op Medium en is geschreven door Maryama Marong, founder van innovatie en strategiebureau Bend & Stretch.

Het is makkelijk je succesverhaal te delen. Social media staat er niet voor niets bol van. Wat moeilijker is: met trots en humor vertellen over een enorme fuck-up of misser waar je je nog steeds een beetje voor schaamt. Een gemiste kans, want faalverhalen kunnen voor mooie inzichten zorgen en anderen inspireren. Daarom lanceren wij een artikelreeks over Founder fuck-ups, om als ondernemers en freelancers elkaars fouten te vieren.

 

Vandaag ga ik het gesprek aan met Chala, founder van het veganistisch cateringbedrijf Maaltijdmeid. We spreken af op een pitoresk plekje in Amsterdam-Noord, uitgekozen door Chala Garcia, dat als grens fungeert tussen de drukte van de stad en de kalmte van een dorp. Dit plekje lijkt gaandeweg symbolisch te zijn voor ons gesprek.

 

Serendipiteit

Maaltijdmeid is ruim een jaar geleden ontstaan met het idee om veganistische ontbijtmaaltijden op de markt te brengen. “Ik heb een tijdje in Barcelona gewoond en ben daar veganist geworden. Het veganisme was heel gebruikelijk in Barcelona en zo ontstond eigenlijk het idee om een veganistisch ontbijtje te ontwikkelen en in Nederland op de markt te brengen. Mijn toenmalige compagnon en ik kwamen er alleen snel achter dat je door een enorme commerciële machine heen moest gaan om je product in de schappen te krijgen. Vervolgens kregen we de mogelijkheid om via een organisatie ons product verder te laten ontwikkelen, wat commercieel gezien misschien wel de juiste keus was geweest. Het probleem was echter, dat een groot gedeelte van de geest van ons product dan verloren zou gaan en dat was het ons niet waard.”

Ik kwam om een probleem op te lossen, maar vertrok met een ander idee voor mijn bedrijf.

Tijdens een Design Thinking sessie (waar Chala eigenlijk een ander probleem wilde tackelen) is ‘per ongeluk’ het idee ontstaan om te switchen van een ontbijtproduct, naar een cateringbedrijf. “Tijdens de Design Thinking sessie werd mijn casus behandeld. Na de sessie vroeg Mariëtte Ruggenberg of ik voor een van haar events de catering wilde doen. Dat was gelijk mijn eerste opdracht die ik binnenhaalde en voor mij het eureka-moment om van koers te wijzigen.”

 

Idealisme vs Realisme

Tijdens het gesprek valt mij op dat Chala een gezonde en fijne vorm van eigenwijsheid heeft. Ze weet goed wat ze wil en doet weinig concessies zodra iets tegen haar filosofie ingaat. Op de vraag of ze nooit moeite heeft gehad om de verleidingen van groot commercieel succes te weerstaan, antwoordt zij het volgende: “Absoluut! Ik heb gezien hoe andere soortgelijke bedrijven grote en succesvolle stappen hebben gemaakt. Dat kan je enigszins aan het twijfelen brengen, maar tegelijkertijd besef ik ook dat wat voor hen werkt, niet voor mij zou werken. Ik kan prima leven van Maaltijdmeid en het geeft mij zelfs de financiële mogelijkheid om een yogacursus te kunnen bekostigen, dus ik heb zeker niks te klagen. Dingen doen waar mijn hart ligt is voor mij veel waardevoller dan heel hard werken en veel geld verdienen.

Ik vond het zo paradoxaal om mijn duurzaam product te bezorgen in een auto.

Ik voer af en toe nog wel een interne strijd, omdat ik met bepaalde zaken tegen de muur van realisme aanloop. Mijn ingrediënten zijn biologisch en de verpakkingen zijn duurzaam. Ik vond dat alles wat ik deed zo duurzaam mogelijk moest zijn, daarom leverde ik de maaltijden af met mijn bakfiets. Heel idealistisch, maar totaal niet praktisch. Ik heb toen toch de lastige beslissing genomen om te gaan bezorgen met mijn auto (die gelukkig zuinig is). Zo was ik bijvoorbeeld ook op zoek naar een duurzaam alternatief van aluminiumfolie, om de warme gerechten op temperatuur te houden tijdens het bezorgen. Ik heb verschillende beurzen afgestruind, maar zonder succes. Uiteindelijk moest ik het dan toch doen met aluminiumfolie. Gelukkig kan ik mij er nu beter in berusten, omdat ik weet dat ik de intentie heb gehad om het duurzaam op te lossen.”

 

Oeps! I fucked up

Chala’s eigenwijsheid heeft Maaltijdmeid gemaakt tot wat het nu is, maar je grootste kracht blijkt vaak ook je grootste valkuil te zijn. “Ik heb het mezelf soms zo moeilijk gemaakt”, zegt Chala lachend. “Voor mijn gevoel zou ik worden afgerekend op het moment dat niet alles wat ik deed perfect duurzaam was. Hierdoor ben ik soms te lang bezig geweest met problemen, die eigenlijk geen problemen waren. Ik heb ook weleens een paar keer gebluft en een bestelling aangenomen, waarvan ik niet zeker wist of ik die wel aankon.

Ik kreeg het verzoek om een glutenvrij-gerecht te maken. “Ja hoor, dat kan!” zei ik, maar ik had geen idee waar ik aan begon.

De angst om controle te verliezen maakte dat ik het super lastig vond om hulp te vragen, en dán kom je jezelf tegen. Die fuck-ups hebben mij echt het meest geleerd. Nadat ik daar bewust van ben geworden en hulp ben gaan vragen, ben ik er zelfs achtergekomen dat ik mijn vermogen om samen te werken volledig heb onderschat. Het blijkt dat ik eigenlijk prima kan samenwerken hahaha. Echt een cadeautje!”

 

Van mij, voor jou

Het is niet Chala’s doel om van Maaltijdmeid een dikke cash cow te maken. Het lijkt zelfs eerder het begin te zijn van een beweging. “Ik zou in de toekomst een plekje willen creëren waar verschillende elementen die ik fijn vind, samenvallen. Het zou mij leuk lijken om een centrum te hebben waar er gekookt wordt, yoga wordt gegeven en coaching wordt gedaan en dat dan het liefst in de natuur. Het lijkt me tof als ik een plek kan creëren waar mensen op afkomen die graag iets met elkaar willen delen.

 

‘Nice girls don’t get the corner office – adviezen om te groeien in je werk’ is een boek dat ik al regelmatig voorbij had zien komen en waarbij ik dacht: als veel jonge, ambitieuze vrouwen in mijn omgeving dit boek lazen, dan was het vast interessant. Maar vanwege de titel dacht ik dat het boek tegen alles in ging waarin ik geloof. Ik geloof namelijk helemaal niet dat je een bitch moet zijn om succesvol te zijn en impact te kunnen maken. Dus besloot ik het boek niet te lezen.

Totdat ik afgelopen kerst een cadeau open maakte en precies dit boek tevoorschijn kwam. Ik sloeg het open en na het lezen van alleen al de inleiding bleek het heel erg interessant. Op de eerste bladzij lees ik namelijk dat van de 500 grootste Amerikaanse bedrijven slechts 3,8% (!) wordt geleid door een vrouw. Wereldwijd heeft maar 8% van de bedrijven een vrouw aan de top. Wow, dat komt echt even binnen. De volgende keer dat ik iemand hoor zeggen dat gendergelijkheid op de werkvloer tegenwoordig toch echt niet meer zo’n groot probleem is, breng ik zeker weten even deze feitjes naar voren.

Lois P. Frankel schrijft in het boek dat we onze dochters (en zonen) thuis weliswaar vertellen dat vrouwen kunnen bereiken wat ze maar willen, maar dat we onze kinderen onvoldoende kunnen beschermen tegen de boodschappen van een maatschappij die vrouwen nog altijd minderwaardig vindt.

Het tegenovergestelde van ‘het lieve meisje’ is geen ‘bitch’.

Vanaf de vroegste jeugd wordt ons meisjes geleerd dat we geluk en succes verwerven als we ons op bepaalde stereotiepe manieren gedragen: we moeten goedgemanierd zijn, vriendelijk, gehoorzaam en we moeten ons richten op relaties. Dit wordt gedurende ons hele leven bevestigd door familie, de media en het sociale verkeer. Daardoor saboteren veel vrouwen zichzelf als het aankomt het behalen van hun doelen. We doen het niet bewust: we gedragen ons zoals we dat hebben geleerd en hebben daardoor last van het lieve-meisjessyndroom. We zijn onbewust veel bezig met aardig gevonden te worden, we zijn zorgzaam, leuk gezelschap en vooral niet te veel eisend.

Blijkbaar viel er meer dan genoeg voor mij te leren in dit boek. Ik herkende dat lieve-meisjessyndroom. Maar wat bleek, het tegenovergestelde van ‘het lieve meisje’ is geen ‘bitch’, maar een vrouw met succes. Het grote verschil daartussen is dat een lief meisje zich zo gedraagt, omdat ze wil dat anderen haar aardig vinden en dat een succesvolle vrouw zich zo gedraagt, omdat ze haar doelen wil bereiken.

Het was ook voor mij tijd om eindelijk een succesvolle vrouw te worden en niet langer voor de weg met de minste weerstand te gaan.

Dit zijn de drie beste tips om het lieve meisje achter je te laten en een succesvolle vrouw te worden:

1. Praat tegen het angstige stemmetje in je hoofd.

Dat klinkt misschien raar, maar je moet de oude overtuigingen vervangen door nieuwe. Als je angstige meisjesstemmetje zegt: Maar niemand zal me aardig vinden als ik verander, dan kan je vrouwenstem antwoorden: Dat is een oude overtuiging. Laten we een nieuwe krachtige boodschap bedenken. Bijvoorbeeld: Ik ben goed genoeg zoals ik ben en ik heb er recht op dat mijn belangen ook behartigd worden.

Vraag je ook af waar je verlangen om aardig gevonden te worden vandaan komt. Wat is het ergste wat er kan gebeuren als je gewoon jezelf bent?

2. Minder hard werken – verspil eens wat tijd!

Vaak wordt gezegd dat vrouwen twee keer zo hard moeten werken om er de helft van de waardering voor te krijgen. Vrouwen hebben dan ook de neiging harder te werken dan hun mannelijke collega’s. Maar het is een mythe dat mensen succes behalen door hard te werken.

Hoe je in de groep ligt, strategisch denken, netwerken en samenwerken; dat zijn veel belangrijkere factoren voor een succesvolle carrière. Vrouwen denken vaak dat ze de kostbare tijd van hun baas aan het verspillen zijn als ze iets anders doen dan werken tussen 9 en 5. Mannen weten daarin tegen hoe belangrijk het is om te praten voer voetbal, golf of wat dan ook: ze werken aan hun relaties, en dat kan ze later voordeel opleveren.

Verspil eens wat tijd. Ga ervan uit dat je ongeveer 5% van je tijd bezig moet zijn met het onderhouden van je werkrelaties. Als het minder is, doe je iets verkeerd. Oh, en als je altijd als laatste het kantoor verlaat, dan klopt er ook iets niet!

3. Stop met perfectie nastreven

Omdat wij vrouwen hebben geleerd dat we onvolmaakte wezens zijn, met wie van alles mis is, overcompenseren we vaak door perfectie na te streven. Wat een tijd- en energieverspilling!

Mannen snappen dit over het algemeen beter dan vrouwen. Ze zien sneller in wanneer iets goed genoeg is en gaan dan verder met de volgende stap. Waar denk je dat ze de tijd vandaan halen om te netwerken en te lunchen met collega’s?

Dus ga voor de volle 80%. Het verschil tussen 80 en 100 procent wordt door de meeste mensen niet opgemerkt, maar geeft jou een hoop extra tijd.

En last but not least, stap af van de wens om als perfect gezien te worden en leg je erbij neer dat anderen je als mens zullen zien. Je bént tenslotte ook maar een mens.

Een heel waardevol mens, trouwens en helemaal goed, precies zoals je bent!

Als ondernemer wil je het liefst dat jijzelf, jouw bedrijf en je klanten perfect op een lijn staan. In de praktijk is dat meestal een utopie, maar alleen al het streven daarnaar zorgt voor mooie resultaten. Een klassieke manier van denken bij het opzetten en runnen van een onderneming gaat meestal als volgt: Je start een onderneming, je laat het groeien, neemt personeel aan en probeert nog groter te worden. Hier is op zich niks mis mee, maar bestaat er een andere manier die wellicht beter bij jou past? Het (Engelstalig) boek Company of One van auteur en ondernemer Paul Jarvis, geeft doeltreffende inzichten over je hoe als ondernemer kan groeien zonder groot worden.

Have a purpose. Accepting reality and be adaptable.

Paul Jarvis, 2019.

Passion+resiliency=business

Het mooie van dit boek is dat Paul heel transparant is over de mogelijkheden die er in zijn ogen als ondernemer bestaan. Wat ik fijn vond, was dat hij niet van de daken schreeuwde dat iedereen een bedrijfje moest beginnen en dat iedereen evenveel kans van slagen heeft. Er zit een goede balans tussen nuchterheid en dromerigheid die ikzelf heel fijn vind.

De reden waarom Paul niet iedereen aanraad om een business te starten, is omdat veel mensen vanuit hun passie iets willen beginnen. Passie is een enorme kracht dat als brandstof gebruikt kan worden om een bedrijf van de grond te krijgen. Maar passie alleen is niet genoeg. Ik heb zelf een enorme passie voor gitaarspelen, maar ik weet dat ik daar niet m’n brood mee zou kunnen verdienen, omdat ik simpelweg niet goed genoeg ben. Paul noemt veerkracht een ander belangrijk element om als eenmansleger succesvol te zijn.

In business, resilience is more essential than following all kinds of courses to increase your knowledge. Your drive and ideas, did not came because you studied for it.

Paul Jarvis, 2019

“Veerkrachtigheid zorgt ervoor dat je makkelijker meebeweegt met de dynamiek van je bedrijf en wensen van je klant.” De gebruikelijke grote corporaties hebben de neiging om een stugge houding aan te nemen ten opzichte van verandering. Dat is niet geheel onbegrijpelijk, omdat zo’n organisatie meestal uit vele lagen bestaat en beslissingen niet snel genomen kunnen worden. Als klein bedrijf kan je veel sneller schakelen en inspelen op veranderingen op de wispelturige markt.

Less is more

Paul is geen tegenstander van groei of het hebben van (veel) personeel. Dit boek gaat meer om bewustwording over de keuzes die je maakt als ondernemer. “Wat we vaak zien is dat ondernemers zich focussen op hetgeen dat ze niet hebben. Ze steken daar heel veel energie in, waardoor ze soms vergeten wat ze al hebben.

Grow checklist:

• Is growth truly beneficial to your business?
• How could you solve business problems without just adding more?
• Do you really need funding or venture capital for your idea, or are you simply thinking too big to start?

Paul Jarvis, 2019

Een veel voorkomend fenomeen is dat bedrijven nieuwe klanten belonen met kortingen en cadeaus. De klanten die jaren trouw hun dienst afnemen bij die organisatie worden enigszins voor lief genomen. Het gevolg is dat klanten zich niet gewaardeerd voelen en weglopen. Zorg ervoor dat je waardering toont voor wat je hebt en investeer daarin, in plaats van investeren in wat je niet hebt. Jouw klantenbestand zal wellicht minder snel groeien, maar de waarde die je uit je bestaande klanten haalt zal hoger zijn en voor meer continuïteit zorgen.”

Alone but together

De titel Company of One hoeft gelukkig niet letterlijk te worden genomen. Je hoeft geen meester te zijn in alle facetten als kleine of zelfstandige ondernemer. Zorg ervoor dat je een goed team (bij voorkeur freelancers) om je heen verzamel. De vraag die je jezelf moet stellen is; waar ben ik goed in en welke skills wil ik ontwikkelen? Focus je dan alleen op die specifieke punten. De rest besteed je uit aan andere die beter zijn dan jij op dat gebied. Mocht je business het enorm goed doet en is uitbreiding de enige optie om te groeien, doe het dan vooral! Blijf tot die tijd een kleine grote speler is het bedrijfsleven.

Met Alumni stories laten we het verhaal zien achter onze Upstarter Alumni. We vertellen hoe hun werkdag eruit ziet, waar ze nu staan, en wat ze concreet aan hun opleiding bij ons hebben gehad. Deze week gaan we in gesprek met Alex Cheuk, die na zijn stage bij duurzaam modebedrijf Cortazu als freelancer verder ging. Hij noemt zichzelf een full service marketing agency, in een one man show. Dit is wat Alex ons vertelt als we hem het hemd van het lijf vragen.

In mei 2018 deed je mee met het Content Creation programma. Waar sta je nu?
Ik doe op freelance basis verschillende klussen op het gebied van marketing en Content Creation. Ik vind het tof om de grote lijnen voor een project uit te denken en ik werk graag samen. Video’s maak ik met een klasgenoot uit het Content Creation programma, en voor design klussen huur ik vaak iemand in die beter werk in minder tijd kan leveren. Zo heb ik meer ruimte om te doen wat ik echt leuk vind, zoals fotografie en copy.

Wat ik minder leuk vind of waar anderen beter in zijn, besteed ik uit.

Vind je het wel eens spannend of je genoeg klussen krijgt?
Nee, daar heb ik me nooit zo druk om gemaakt. De jaren voor het Content Creation programma werkte ik fulltime in de horeca, waar nu een groot deel van mijn klanten vandaan komt. Mijn opgebouwde netwerk heb ik bij deze nieuwe uitdaging als Content Creator dus voor me laten werken. In de eerste maanden was het natuurlijk ook zoeken, en moest ik voor mijzelf de juiste weg vinden. Het hielp dat mijn stagebedrijf Cortazu, een duurzaam kledingmerk, me meteen voor anderhalve dag aannam om de strategie en grote lijnen voor hen uit te zetten. De nieuwe stagiair kleurt dit dan verder in.

Als ik mijn werk goed doe, dan gaan mensen daar vanzelf over praten. Positieve gedachten
(en keihard werken) zorgen ervoor dat werk mijn kant op komt. Dat noem je de Law of
Attraction.

Wat is je leukste klus so far?
Mijn eerste opdracht was mijn leukste opdracht. Dit was bij The Green Rose, een natuurwijnbar in Arhnem met ambachtelijk en lokaal eten. Een vriend van me heeft dit concept opgezet. Ik besloot mijn baan bij de horeca op te zeggen om zijn marketing te doen. Er stond nog niks: ik deed vanaf het allereerste begin de branding, de strategie, de content, en de events. Voor mij was het natuurlijk ook nieuw, en het was spannend om zo in het diepe te springen, maar ik heb er zó veel van geleerd.

Freelancen is sowieso echt een sprong die je moet wagen, maar ik zou het zo opnieuw
doen. Ik doe elke dag werk dat ik leuk vind!

Wat heb je tot nu toe geleerd?

Ik heb tijdens die eerste klus geleerd dat ik echt goed moet plannen. ‘Just Wing it’ was mijn werkethos, maar improviseren ging voor grote klussen niet meer op. Ik had structuur en een plan nodig. Google Calendar is nu mijn bijbel, daar plan ik al mijn afspraken en to do’s in. Daarbij maak ik dagelijks gebruik van Toggl, een app die bijhoudt hoeveel tijd ik aan een project besteed. Door de app kan ik zien dat ik bepaalde werkzaamheden nu veel sneller kan. Het is leuk om je eigen progressie te zien.

Ik heb altijd gewerkt met een project prijs. Hierdoor creëerde ik in het begin voor mezelf de tijd om nieuwe dingen uit te proberen zodat ik mijn beste werk kon laten zien. Later, nu ik effectiever werk hanteer ik diezelfde projectprijs en verdien ik dus verhoudingsgewijs meer.

Hoe ontwikkel jij jezelf?
Aan het ontwikkelen van mijn eigen expertise heb ik veel tijd besteed! Op Google vond ik artikelen, en op Youtube filmpjes over bepaalde topics. Daarbij volg in een forum genaamd Blackhatworld, waar je veel tips kan vinden over Social Media Marketing en SEO. Als ik vragen over een bepaalde strategie heb dan kijk ik eerst daar of er een thread is dat ik kan volgen. Verder ben ik een actieve bezoeker van de site Medium.com, waar veel goede blogs op staan.

Wat heeft het Content Creation programma jou gebracht?
De Creative Confidence lessen vond ik het tofst. Tijdens de eerste dagen opende dat echt mijn ogen, en kreeg ik meer vertrouwen in mijzelf. Mijn creativiteit leefde op. Ik heb een opleiding tot artdirector afgerond, maar door de horeca verslapte mijn creatieve kant. De Creative Confidence lessen waren daarom een fijne wake-up call! Daarnaast heb ik van de Branding Bootcamp lessen veel geleerd. En -als ik zo terugkijk- vind ik het heel leuk dat wij pitch de Pitch voor creatief bureau Buutvrij 4 life hadden gewonnen. We hadden een film voor hun opdrachtgever Auping gemaakt en ik presenteerde onze campagne. We waren de laatste groep, dus alle mensen in de zaal zaten een beetje vol. Ik besloot daarom om iedereen vijf minuutjes naar buiten te sturen. Daarmee creëerde ik ruimte voor onze ideeën: volgens Reuben van Buutvrij een supersterke binnenkomer!

De goede band die tijdens het programma met mijn klasgenoten is ontstaan is er nog steeds; we zien elkaar elke drie maanden voor een drankje. Daar rollen soms leuke opdrachten uit: laatst kreeg ik een toffe copy klus via een oud-klasgenoot. We zijn allemaal onze eigen weg gegaan, maar als we kunnen helpen we elkaar graag.