“Net wanneer het gezellig wordt, duikt hij weer op hoor… Onze grote ‘vriend’ Logica a.k.a De zweerspons. Ik ben niet de gezelligste, maar ik zorg er wel voor dat er geen chaos ontstaat, zegt Logica trots. Ja, maar IK ben onderdeel van de meest prachtige serenades. Dankzij mij hebben de grootste dichters hun magnum opus gecreëerd. Muzikanten gebruiken mij als hun muze. En waar ik het meest trots op ben, is dat mensen geraakt willen worden door mij. Dat klopt, zegt logica. Maar je bent ook medeverantwoordelijk voor één van de meest intense pijnen… Liefdesverdriet…”⁠

 

En alhoewel haar scherpschutter skills ongeëvenaard zijn, laat haar gevoel voor timing soms heel wat te wensen over 

Cupido-isme

Het gevecht tussen Cupido en Logica is voor mij een interessant gevecht, waarbij het soms niet duidelijk is wie de good cop of bad cop is. De romantiek van Cupido is extreem aantrekkelijk en zorgt ervoor dat je elk greintje rationaliteit uit het raam gooit. Cupido is een kunstenares die weet wat schoonheid is. Ik heb de beste versies van mezelf ontdekt door haar. Ik ben zelfs een betere man geworden dankzij haar liefdespijlen. Als ze er niet is, dan verlang ik naar haar. En je weet nooit wanneer ze komt, maar haar aanwezigheid is altijd aangenaam. De liefdesdiepte die zij mij geeft, is zo intens dat het pijn doet. Maar mijn relatie met Cupido is complex. Ze doet mij soms denken aan mijn moeder. Temperamentvol, gepassioneerd, loyaal en ze doet alles vanuit het puurste van haar hart. Toch begrijpen we elkaar niet altijd. Ik weet dat Cupido’s intenties zuiver zijn. En alhoewel haar scherpschutter skills ongeëvenaard zijn, laat haar gevoel voor timing soms heel wat te wensen over. Haar reactie als ik haar daarop aanspreek; “Het juiste moment is nu Dwight…”

 

Logica is als een essentieel ingrediënt van mijn lievelingsgerecht. Het probleem is dat ik niet altijd weet hoeveel ik van dit ingrediënt moet gebruiken

Logica-isme

“Dwight, Cupido is naïef. Dat weet je toch? Zij heeft een permanente roze bril op. Die vastgeplakt zit op haar hoofd. Zij zorgt er inderdaad voor dat je elk greintje rationaliteit uit het raam gooit. Maar ik zorg ervoor dat jijzelf niet uit het raam springt. Als je naar mij luistert, dan heb je peace of mind. Hoe vaak ik ‘I told you so’ heb moeten zeggen tegen de slachtoffers van Cupido is niet meer bij te houden.” Het is alsof ik mijn vader hoor praten. Gereserveerd en alles wat hij vroeger zei klonk logisch, waardoor ik meestal geen weerwoord had. Logica is als een essentieel ingrediënt van mijn lievelingsgerecht. Het probleem is dat ik niet altijd weet hoeveel ik van dit ingrediënt moet gebruiken. Teveel, en het gerecht is verpest. Maar bij de juiste dosering, smaakt er niks beter. Dan is het net een dans met je mooiste kleding, op het juiste nummer, met de perfect danspartner.

 

Triniteit

Terwijl Cupido en Logica vechtend over de grond rollen, probeer ik tussen hun in te komen om de situatie te sussen. Hijgend en bezweet kijken zij mij aan en zeggen tegelijk; “Hij/zij eruit of ik eruit!”. “Ik heb jullie beiden nodig, zeg ik. Als wij geen drie-eenheid zijn, verliezen wij allemaal”. Op verzoek van mij gaan Cupido en Logica het gesprek aan en stellen elkaar de vraag; Hoe kunnen wij elkaar helpen, zodat we hem kunnen helpen…?

 

_______________________________________________________________

In een bewuste relatie beweeg je samen én onafhankelijk van elkaar. Je speelt met twee tegenovergestelde polen: veiligheid en avontuur, afhankelijkheid en onafhankelijkheid. Wil jij je hierin verdiepen? Neem dan hier een kijkje

 

 

 

 

Ik merk bij de stellen in mijn praktijk, en ook in de gesprekken die ik heb met vrienden, een groeiend verlangen naar oprecht contact. Een verlangen naar het verdiepen en versterken van de relaties in hun leven. Een verlangen dat een shift in gang zet naar het ontwikkelen van volwassen liefde. Het vermogen om diepe, betekenisvolle relaties aan te gaan. En dit is zo belangrijk! 

 

Want het zijn de verstoorde relaties in deze wereld die vrijwel alle problemen veroorzaken. 

Wees nieuwsgierig

Het niet-begrijpen en zelfs niet willen begrijpen van mensen die anders denken dan jij, is een teken van een onderontwikkelde vrouwelijke energie. Van een onvolwassenheid in het vermogen om te verbinden. En in deze tijd, getriggerd door discussies rondom C zien we dat steeds vaker. Denk aan vijandige reacties, het vasthouden aan je eigen denkbeelden, het oordelen zonder eerst een vraag te stellen. 

We hebben het in de komende periode zo hard nodig om een volwassen empathische houding te ontwikkelen. Om vanuit nieuwsgierigheid en verwondering naar de belevingswereld van een ander te luisteren. 

Ontdek een nieuwe wereld

Want why not? Wat heb je te verliezen?! Je kunt als je écht naar de ander luistert een nieuwe wereld ontdekken. Je hoeft je niet thuis te voelen in die wereld, of het eens te zijn, maar je hebt tenminste iets nieuws geleerd over de ander. Een nieuw perspectief ervaren. En dat maakt jou rijker als mens. 

Pas wanneer er echte openheid is, vanuit beide kanten, kunnen grote doorbraken worden gemaakt. Je wordt dan gestuurd door liefde in plaats van je triggers. Je maakt contact op gevoelsniveau in plaats van mentaal. 

Er is zoveel lege communicatie in de wereld dat het bijna normaal is geworden om met iemand te praten zonder contact te voelen. 

Als we het hebben, hoeft het niet meer

En de grote grap is: we verlangen allemaal zo naar intimiteit. Naar verbinding. En als we het dan eindelijk hebben gaan we heel snel uit contact, omdat we ons ineens zo kwetsbaar voelen. Ik doe het ook nog vaker dan me lief is. Wat me helpt? Het besef dat ik de liefde van de ander waard ben. Zonder daar iets voor te hoeven doen. 

Een volwassen verbinding komt pas tot stand als je kan geven én ontvangen. Als je krachtig én kwetsbaar durft te zijn. 

Gun jezelf de liefde van de ander, ontvang het met open armen en een glimlach, zodat je de liefde die je ontvangt weer door kan geven. Hoe meer we in die kwetsbare positie durven staan, en onszelf toestaan te ontvangen, hoe meer kracht we zullen ontwikkelen, en hoe meer liefde we kunnen doorgeven.

—–

Wil jij jouw eigen relatie verdiepen? Of lijkt het je leuk om andere stellen als relatiecoach hiermee te helpen? Onze relatiecoach opleiding in september zit helaas al VOL maar je kan jezelf alvast aanmelden voor de wachtlijst van januari. Klik hier voor meer info en de download-link voor de brochure.

“Ben je spiritueel?” vraagt ze. Ik had daar nooit eerder over nagedacht, want ik wist niet dat het een ‘ding’ was. “Volgens mij wel…” antwoorde ik twijfelachtig. Dat was het eerste moment dat ik opmerkte, dat spiritualiteit voor sommige een label was geworden en niet meer een staat van zijn. Datzelfde fenomeen zag ik bij de explosief groeiende vegan-gemeenschap. Blijkbaar ben je het niet alleen, je draagt het ook als een badge of honour. Ik ben opgegroeid in Amsterdam-Zuid, een zogezegde witte wijk. Op jonge leeftijd kwam ik al in contact met mijn Surinaamse winti-cultuur. Maar ik durfde niet aan mijn klasgenootjes te vertellen wat voor rituelen wij thuis deden, omdat ik niet als vreemde vogel gezien wilde worden. Nu lijk je de vreemde vogel te zijn als je niet minimaal een Amethiststeen in huis hebt.

  

Na dit spirituele bad, zocht ik m’n vrienden op, dronken we alcohol en vertelden wij elkaar aangedikte grote verhalen.

Down to earth, close to mars

Op de laatste dag van het jaar, werden mijn broertje, zus en ik gewassen met ‘switi watra’ (letterlijk vertaald: zoet water). Mijn ouders maakten dan een bad klaar met onder andere Florida water, rode rozenbladen, Pompeia parfum, jasmijnolie en andere fijn ruikende ingrediënten. Dat deden ze om onze ‘kra’ (je IK) aan te sterken voor het nieuwe jaar. Terwijl we werden besprenkeld, spraken mijn ouders mooie en krachtige woorden uit. Ik voelde mij daarna altijd licht en onsterfelijk. Na dit spirituele bad, zocht ik m’n vrienden op, dronken we alcohol en vertelden wij elkaar aangedikte grote verhalen. Een mooie balans tussen het magische en het aardse.

Soms moet je gewoon simpelweg poepen.

Ik ben blij dat er meer ruimte is ontstaan voor alternatieve vormen van spiritualiteit, naast de bekende religieuze stromingen. Maar net zoals bij de meeste nieuwe ‘trends’, ontstaat er vaak een overcompensatie voor het gebrek die zich vooraf aan deze periode heeft afgespeeld. Het lijkt soms alsof alle oplossingen in het spiritueel speelveld liggen. De oplossing van mijn buikpijn, ligt niet meer bij een intieme rendez-vous met mijn toilet. Ik kan verlost worden door een wierookje te branden ter eren aan mijn getormenteerde voorouders, die hun frustratie communiceren middels mijn acute buikpijn. Soms moet je gewoon simpelweg poepen.

 

Net zoals God zich nog nooit aan de mens heeft getoond, heeft liefde dat ook niet gedaan. En toch kunnen ze beide aanvoelen alsof ze voor ons staan in vol ornaat.

Geboren goeroe

Ik las laatst een stuk over de breatharian genaamd Amudra Madhura (geboren als Marjan). Zij leefde voornamelijk op levensenergie, waardoor zij niet elke dag hoefde te eten. Ze heeft zelf een periode van drie maanden bereikt, waarin zij niks at en af en toe wat dronk. Ik vind het prachtig om dit soort verhalen te lezen. Mensen die spiritueel zo ontwikkeld zijn, dat zij bovennatuurlijke prestaties kunnen leveren.

Tegelijkertijd besef ik ook dat ik dat waarschijnlijk nooit zal kunnen én vooral willen. Liefde en verliefdheid is naar mijn mening de hoogste en mooiste vorm van spiritualiteit. En iedereen die ooit verliefd is geweest, weet hoe intens dat gevoel is. Het kan je totaal overnemen en je naar extase of een diepe depressie gidsen. Net zoals God zich nog nooit aan de mens heeft getoond, heeft liefde dat ook niet gedaan. En toch kunnen ze beide aanvoelen alsof ze voor ons staan in vol ornaat. Als ik over liefde praat of een van mijn naasten help om over hun liefdesverdriet te komen, maakt mij dat dan een goeroe aangezien een goeroe een spirituele gids is? Ik vind van wel.

Het fijne aan een geboren goeroe te zijn, is dat je geen inwijdingsritueel nodig hebt of naar de diepe bossen van India hoeft te vertrekken om daar vervolgens 30 dagen in stilte te mediteren.

We zijn waarschijnlijk allemaal ooit een spirituele goeroe geweest voor onszelf of een ander. Naar mijn mening zijn wij geboren spirituele wezens, alleen beseffen we dat niet altijd. Zelfs de meest nuchtere boer(in), heeft een ritueel waarbij hij of zij zich prettig voelt. Het kan zo simpel zijn als het dragen van je geluks-ondergoed voor een tentamen, altijd je linker sok als eerst aandoen of nooit onder een ladder lopen. Het fijne aan een geboren goeroe te zijn, is dat je geen inwijdingsritueel nodig hebt of naar de diepe bossen van India hoeft te vertrekken om daar vervolgens 30 dagen in stilte te mediteren. De enige reis die telt om een goede goeroe te worden, is de reis naar binnen. En die reis is al een avontuur op zich. Ikzelf verdwaal regelmatig en vaak genoeg vraag ik mezelf af waarom ik überhaupt aan deze reis ben begonnen. Maar op het moment dat ik een steun en toeverlaat voor iemand (of mijzelf) mag zijn, word ik herinnerd waarom deze reis zo belangrijk is.

______________________________________________________________

Ben jij ook vaan de goeroe voor je vrienden? En krijg je er energie van om mensen te helpen het beste uit zichzelf te halen?  Je hebt inzicht in mensen en stelt de juiste vragen, maar hoe coachingtechnieken precies werken weet je eigenlijk niet. Misschien is de holistisch coach opleiding van De Upstarter dan wat voor jou. Je gaat je talent op dit gebied verdiepen en bent na het traject een gerectificeerd coach.

Ik vraag mezelf soms af welk beeld mijn vrienden van mij hebben. Oordelen zij mij op basis van wat ik slecht heb gedaan of zijn het de goede daden die doorslaggevend zijn. En hoe zwaar wegen de goede daden eigenlijk, aangezien die daden in het basis vriendenpakket zouden moeten zitten. Mijn slechte daden kunnen onaangenaam verassend zijn geweest, waardoor de wonden wellicht diep zijn. En alhoewel tijd alle wonden heelt, zijn de littekens misschien wel blijvend. Of geven die littekens onze vriendschap juist meer karakter. Er is een vierjarige koude oorlog geweest tussen mij en een aantal vrienden. Ik vraag me af of deze periode vooral nuttig of nutteloos was…

 

Mijn vrienden laten mij vliegen en houden mij tegelijkertijd met beide benen op de grond.

 Vierjarige droogte

Een aantal van mijn vriendschappen zijn ontstaan voordat ik secundaire geslachtskenmerken vertoonde. Sommige van mijn vriendschappen zijn zo diep, dat het woord ‘vriendschap’ een understatement is. Misschien zelfs een belediging. Mijn vrienden laten mij vliegen en houden mij tegelijkertijd met beide benen op de grond. Ik kan zonder gêne mijn meest gênante ervaringen delen, zonder daar afgestraft voor te worden. Maar ze zijn ook eerlijk en direct als ik fouten maak. Maar ik voel dat het vanuit een plek van liefde komt. Dat maakt het slikken van hun kritische woorden aanzienlijk makkelijker.

Het is een hechte mannencirkel waarin iedereen zich veilig kan voelen. Toch is het vier jaar geleden misgegaan. Ik merkte langzaamaan dat er dingen veranderde. We spraken minder af en als we een afspraak maakten, dan werden die vaak last minute gecanceld. Vriend #1 had een kindje gekregen en die wilde ik graag ontmoeten, maar elke keer kwam het hem ‘net niet goed uit’. Op een gegeven moment heb ik aan vriend #2 en vriend #3 gevraagd; boys, is er iets aan de hand? “Nee niks man, gewoon een beetje drukjes” kreeg ik te horen. Mijn trots nam de overhand, want ik vond dat ik er alles aan had gedaan om te achterhalen of er iets speelde. Mijn taak als vriend was volbracht vond ik. Blijkbaar is de koek gewoon op, dus ga ik verder.

Afgelopen november kreeg ik een appje van vriend #1 waarin stond: Hoe zag jij onze vriendschap eigenlijk? Op dat moment wist ik gelijk dat het afsterven van onze vriendschap, niet te maken had met een natuurlijke dood. Onze vriendschap was gestorven door verschillende ‘ziektes’. Miscommunicatie, gebrek aan kwetsbaarheid en trots waren de boosdoeners.

 

De angst die ik voelde was angst voor het onbekende, want ik had geen idee wat ik verkeerd had gedaan.

 Blote billen

We verplaatsen ons van Whatsapp naar een telefoongesprek. Vriend #1 sprak vanuit zijn hart. “Ik mis onze vriendschap en de gesprekken die wij voerden. Maar er is iets gebeurd waardoor ik twijfelde aan jouw oprechtheid over onze vriendschap. Het is doodzonde dat het vier jaar heeft geduurd om uit te spreken wat mij dwars zit. Maar ik hou van jou en we moeten dit uitpraten” Ik voelde mijn hart tot in mijn keel kloppen. De angst die ik voelde, was angst voor het onbekende. Ik had geen idee wat ik verkeerd had gedaan.

“Op mijn 30^ste verjaardag vond ik het belangrijk dat mijn vrienden er waren. Iedereen was er en het was een mooi samenkomen van de belangrijkste mensen in mijn leven. Alleen vertrok jij halverwege naar de verjaardag van een ander. Dat raakte mij en ik snapte niet zo goed waarom, maar het raakte mij diep.” Vriend #1 is een van de meest flexibele personen die ik ken en dat vindt hij zelf ook. Maar juist daardoor vond hij, dat hij hierover niet moeilijk mocht doen. Het gevolg daarvan was, dat hij het al die tijd binnen heeft gehouden, in plaats van het naar mij uitsprak.

We spreken de waardering voor elkaar, naar elkaar uit. Op willekeurige momenten. Dan telt het dubbel vind ik.

Toen vriend #1 dit vertelde voelde ik opluchting, schuldgevoel en verdriet. Opluchting omdat ik die dag niet met verkeerde intenties handelde, schuldgevoel omdat ik zijn gevoel écht begreep en verdriet omdat we dit met één gesprek de volgende dag hadden kunnen oplossen. Ik bood mijn excuses aan en hij gaf mij de ruimte om uit te leggen waarom ik halverwege de avond vertrok. “Spelen er bij de andere boys ook dingen die uitgesproken moeten worden?” vroeg ik. “Ik denk dat je vriend #2 en vriend #3 even moet opbellen ja” zei hij. Wat uit de gesprekken vooral naar voren kwam, was dat er een periode is geweest waarin zij zich ondergewaardeerd hebben gevoeld. En zij een bepaalde mate van onverschilligheid constateerde bij mij.

Gek genoeg heb ik dat zelf nooit zo gezien en vond ik mezelf een echte vriend. Het is pijnlijk om te horen dat jouw vrienden jou anders hebben ervaren. Ik besef nu dat ik verschillende soorten rollen heb ingevuld. Ik ben een goede, slechte en echte vriend geweest. De perfecte vriend zijn is nooit mijn streven geweest, want ik ken mijn mankementen. Ik heb genoeg fouten gemaakt en er zullen waarschijnlijk nog een aantal fouten op de planning staan. Maar wat ik mezelf vooral kwalijk neem, is dat ik tekort ben geschoten in de communicatie, te trots ben geweest en niet heb laten horen en voelen wat zij voor mij betekenen. (Papa ik lijk steeds meer op jou…) De vraag die ik hun eigenlijk had moeten stellen is; “Boys ik mis onze vriendschap, waar is het misgegaan?”

We zijn gelukkig hechter dan ooit tevoren en de waardering voor elkaar is enorm. We spreken de waardering voor elkaar naar elkaar uit. Op willekeurige momenten. Dan telt het dubbel vind ik. Ik heb een onverwachte huilbui gehad in bijzijn van mijn vrienden, omdat ik over de kinderen van mijn zus sprak. Dat zou vroeger niet zo snel gebeuren. Blijkbaar worden we volwassen, krachtiger en zachter. Dankjewel boys.

_______________________________________________________________

Ps. Wil jij weten hoe jij de communicatie met je geliefdes kan verbeteren? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

 

 

 

De manier waarop we naar de wereld kijken bepaald in wat voor soort realiteit we leven. Ik (Mariette) ben daarom van jongs af aan al nieuwsgierig geweest naar de belevingswereld van de mensen om mij heen. Omdat ik voelde dat deze gesprekken mijn wereld groter maakten. Een wereld waarin ik nog meer overvloed ervaar in geluk, gezondheid, verbinding en vermogen.

 

Je kunt dus op elk moment een soort ‘goudmijntje’ in je eigen geest ontdekken. Door jezelf een nieuw perspectief eigen te maken. Wanneer je een nieuwe gedachte ‘adopteert’, heeft dit alleen effect wanneer je ook echt gelooft en voelt dat hij waar is. Daarom helpt het mij om mensen te ontmoeten die in door mijn gewenste realiteit al leven. In mijn vorige artikel legde ik al uit dat de koppeling tussen gedachte (elektrisch) en gevoel (magnetisch) een elektromagnetisch veld oproept. Je zendt via dit veld een frequentie uit, die op dezelfde golflengte bij je terugkomt.

 

Gun jezelf tijd 

Mijn perspectief op de wereld m.b.t het realiseren van een carrière vanuit passie en purpose, heeft zich in mijn leven als volgt ontwikkelt:

1. Leeftijd 13-18 jaar: De checklist
   Als ik voldoe aan de checklist die de maatschappij van me vraagt dan krijg ik een goed betaalde baan waar ik ook mijn purpose (mensen helpen groeien) in kwijt kan.
2. Leeftijd 19-25 jaar: Hybride werken
   Als ik kies voor een hybride vorm van werk dan kan ik naast mijn huidige baan (als filosofiedocent) ook werk maken van mijn passie (coachen & trainen) zodat ik meer van mijzelf kwijt kan in mijn werk. 
3. Leeftijd 26-31 jaar: Autonoom
   Als ik nieuwe skills leer en hard werk dan kan ik mijzelf autonoom maken, zodat ik helemaal vrij ben om een leven te leiden dat in lijn is met mijzelf.
4. Leeftijd 31-32 jaar: Meer verdienen met minder doen
   Ik mag mijn eigen regels schrijven en goed geld verdienen met waar ik het meest gelukkig van wordt. Zonder dat ik hier hard voor hoef te werken.
5. Leeftijd 33-x jaar: Ontvangen
   Alles wat ik nodig heb en wens voor mijn groei en levensgeluk is al aanwezig. Dat wat ik wens kan ik zelf manifesteren, maar dat hoeft niet. Het is er namelijk al, ik hoef het slechts te ontvangen.

Je ziet dat ik steeds een fase in mijn leven nodig heb gehad om te groeien naar een nieuwe gedachte toe. Dat is heel normaal. Geloof heeft tijd nodig om te groeien. En kun je vergelijken met een spier die je traint. Het groeit niet vanzelf. Het vraagt van je om situaties in je leven op te zoeken waardoor jouw geloof en vertrouwen groeit. Het vraagt van je om nieuwe dingen te proberen waarvan je van te voren dacht dat je het niet kon. 

Het heeft bij mij zo’n 20 jaar geduurd, maar nu leef ik een wereld waarin ik mag ontvangen wat ik nodig heb om te groeien. Door te putten uit mijn eigen schatkamer, door te leren van anderen en door te delen in de rijkdommen die er al zijn. Hoe meer ik ontvang, hoe meer ik mag en kan doorgeven. Een prachtige gedachte waarvan ik oprecht voel dat het waar is! 

 

In welke overtuiging (1 tot 5) kun jij jezelf het meest vinden? En heb jij nog een mindset die ik bij nummer 6 zou kunnen invullen? 

—————————————————————————————————————————

Wil jij deze principes uit de quantumfysica toepassen op je eigen bedrijf? Check dan ons programma Manifesteren vanuit Flow. We geven je het eerste hoofdstuk van het E-book bij deze cursus cadeau. Het is onze missie om jou te helpen een betekenisvol werk leven te realiseren. Om je autonoom te maken, zodat je de vrijheid hebt om te bouwen aan een leven dat in lijn is met jezelf.

Goedbedoelde, maar toxische adviezen van onze mannelijke vertrouwelingen.

“Wanneer ga je een kind met haar maken?” vroeg mijn oom aan mij. Ik was 22 jaar oud, had net een vriendinnetje, thuiswonend, studerend en als ik geld had deed ik er alles aan om het zo snel mogelijk uit te geven. Tegen de tijd dat ik mijn laatste euro naderde, beloofde ik plechtig dat ik het de volgende maand allemaal anders zou aanpakken. Niks was minder waar. Ik kon mezelf bij wijze van net in leven houden, dus een gezin runnen behoorde niet tot mijn korte termijn plannen. Mijn oom dacht daar duidelijk anders over want: “Ze is een goede vrouw, daar moet je een kind mee krijgen”.

 

Op jonge leeftijd kijk je op en luister je naar je vader, stoere oom of oudere broer. Ik had vroeger bewondering voor mijn ooms, omdat zij veel kinderen hadden bij verschillende vrouwen en dat koppelde ik onbewust aan mannelijkheid. In mijn tienerjaren zag ik gelukkig de keerzijde daarvan en wist ik dat ik dit niet wilde. Toen mijn oom mij die vraag stelde, besefte ik dat hij besloot of hij een kind wilde hebben van een vrouw op basis van haar kwaliteiten. Dat is naar mijn idee een hele rationele manier van inschatten of zij een goede moeder zal worden. Het probleem is alleen dat het lijkt alsof hij een ander belangrijk element vergeet: zijn eigen kwaliteiten als vader.

Hij vertelde mij ook dat als ik een buitenvrouw had, ik het haar duidelijk moest maken wat haar positie was.

Tijdens de gesprekken die ik voerde met mijn ooms over vrouwen en kinderen, gaven zij mij soms goedbedoelde maar achteraf gezien toxische adviezen. Ik moest bijvoorbeeld genoeg geld verdienen, zodat ik voor mijn kinderen kon zorgen als het zover was. Over er fysiek of emotioneel aanwezig zijn, werd niet gesproken. Ze vertelden mij ook dat als ik een buitenvrouw had, ik het haar duidelijk moest maken wat haar positie was. “Als je daar eerlijk en duidelijk over bent, dan zorgt ze niet voor problemen tussen jou en je vrouw”. Wat ook een belangrijk punt was dat ik een vrouw moest mijden die mondig was. Dat zou namelijk alleen maar voor problemen zorgen. “Rustige vrouwen zoeken geen problemen en bemoeien zich niet met jouw zaken”, luidden hun advies.

Kies een vrouw die niet veel bedpartners heeft gehad, anders word je als sukkel gezien.

Mijn ooms handelen vanuit de overtuigingen die zij op jonge leeftijd van hun eigen mannelijke vertrouwelingen hebben meegekregen, dus ik begrijp waar ze vandaan komen. Ik weet hoe krachtig inprenting kan zijn en hoe moeilijk het is om te beseffen dat het eigenlijk niet alleen jouw overtuigingen zijn. Ik vroeg aan een aantal andere  mannen naar welke goedbedoelde, maar toxische adviezen zij hebben meegekregen. Ik heb er een aantal op een rijtje geplaatst.

• Als je geslagen wordt, sla je eerst terug. Daarna stel je pas vragen of ga je naar de meester of juffrouw. (ben ik het (helaas) niet helemaal mee oneens).
• Een man die veel vrouwen kan versieren, is een echte man.
• Kies een vrouw die niet veel bedpartners heeft gehad, anders word je als sukkel gezien.
• Niet huilen in bijzijn van andere mensen.
• Nooit een teken van zwakte tonen.
• Jongens huilen niet.

Het was interessant om te zien dat een aantal van die overtuigingen zo diepgeworteld in ons zitten, dat we niet rationeel kunnen onderbouwen waarom we ze naleven. Pas nadat je het inzicht hebt gekregen over waar ze vandaan komen en of het je dient, is het mogelijk om die overtuigingen los te laten.

Ga daarom bij jezelf na welke goedbedoelde, maar toxische adviezen jij hebt meegekregen en analyseer hoe dat zich uit in jouw leven.

(In de volgende Dwight’s Tale zal ik een stuk schrijven over de goedbedoelde, maar toxische adviezen die vrouwen krijgen van hun vrouwelijke vertrouwelingen.)

_____________________________________________________________________

Ps. Wil je weten welke toxische overtuigingen jij hebt meegekregen en hoe je die kan veranderen? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Stel je voor: een samenleving waarin generatie Z ervaart dat het praten over mentale struggles en je kwetsbaarheden laten zien een grote kracht is. Dat het all good is als het even niet lekker gaat. En dat pijn onderdeel is van het leven. Dat het ‘soms even niet weten’ ook oké is. En dat de maatstaf van ‘altijd gelukkig moeten zijn’ een illusie is. Generatie Z groeit op in een wereld met ontelbaar mogelijkheden, waarbij van jongs af aan wordt geleerd om ‘het beste uit jezelf te halen’. Het omarmen van deze individuele vrijheid geeft ruimte en is tegelijkertijd stressvol en beangstigend.

 

Waarom de Design Thinking opleiding?

Afgelopen weken volgde ik – Rosalie – de opleiding Design Thinking bij De Upstarter. Als energieke starter in de jeugd- en gezondheidszorg geloof ik dat er nog een grote winst te behalen is op het gebied van innovatie en het op een nieuwe manier kijken naar zorg. Het is een feit: het aantal jongeren in jeugdhulp stijgt. Burn-out is een groeiend probleem en prestatiedruk drijft jongeren tot wanhoop. Een dokter wordt met gemak geraadpleegd bij een fysieke klacht en tegelijkertijd heerst er een taboe op het praten over mentale problemen.

Ik krijg met regelmaat de vraag: mevrouw, ben ik de enige die zich niet lekker voelt? Of hebben anderen er ook last van als hun ouders uit elkaar gaan? De zorgsector verandert en vernieuwt sterk en vraagt daarmee om nieuwe vormen van jeugdhulp. Ik geloof dat jongeren elkaar in deze tijd harder nodig hebben dan ooit. En dat praten over wat je bezighoudt en wat je voelt bijdraagt aan er- en herkenning. Een plek waar problemen niet direct hoeven worden opgelost, maar het er gewoon even kan zijn. Deze jongeren zijn de toekomst en juist zij hebben een goede fundering nodig om gezond op te groeien.

 

Ik heb geleerd dat je de eindgebruiker altijd in gedachte moet houden. Daar ontwikkel je een product of dienst voor.

Wat heeft het mij gebracht?

De Upstarter heeft mij precies gebracht wat ik hoopte te halen. Als snel werd duidelijk hoe je in sneltreinvaart waardevolle ideeën kunt bedenken. Ik wilde leren om ideeën om te zetten in actie. En ik was erg benieuwd waar ik het beste bij kan dragen in dat proces. Het doel? Weten welke mensen ik om me heen moet verzamelen om ideeën van de grond te krijgen. Ik heb geleerd dat je de eindgebruiker altijd in gedachte moet houden. Daar ontwikkel je een product of dienst voor. En dat een eigen idee uitwerken allemaal begint van binnenuit. De Waarom je wat doet centraal stellen. Ik heb niet eerder zoveel ideeën op een muur zien hangen. We werkten in een divers team waar iedereen bomvol energie zat om te leren en te creëren.

 

De opleiding leert je op een nieuwe manier kijken naar problemen en werken aan oplossingen, waar experimenteren, plezier en flow voorop staat.

Waarom en wie zou ik het aanraden?

De opleiding is een aanwinst op zowel persoonlijk- als werkvlak. Of je nu ondernemer bent of al 20 jaar binnen je huidige job werkt. De opleiding leert je op een nieuwe manier kijken naar problemen en werken aan oplossingen, waar experimenteren, plezier en flow voorop staat. Voor mij was het een reis, waarin verbinding, creëren en testen centraal stonden. Hopelijk geeft het jou net dat duwtje om met je ideeën aan de slag te gaan.

 Ik ga deze methode in ieder geval toepassen in mijn werk binnen de jeugd- en gezondheidszorg. Want eerlijk? Ik geloof dat er nog een grote winst te behalen is op het gebied van innovatie in onze sector. Benieuwd wat eruit komt? Hou me in de gaten! En wie weet staat er over een tijdje een heel nieuw concept. Spannend!

 

 

Heb je een idee waarvan je oprecht voelt dat hij goed is? Probeer die dan te realiseren. Laat jezelf niet door één of ander kleinzielig figuur, of je eigen saboterende stemmen hieruit praten. Als je iets hebt gevonden wat goed voelt, wat je leuk vindt om te doen en wat je betekenis geeft.. probeer dit dan vorm te geven. Volg je passie en volg je purpose.

 

Ik geloof dat je alleen je beste werk kan leveren wanneer je doet wat voelt dat je diep van binnen wil doen. Dat wat je blij maakt.

Je kan meer dan je denkt

Ik run nu al zes jaar een succesvol bedrijf. Iets waarvan ik nooit had gedacht dat ik het kon. En ook al mag ik af en toe echt knokken voor mijn zaak, het grootste deel van mijn werk voelt moeiteloos. Voelt als spelen en doe ik met een glimlach.

Want wat voor jou als spelen voelt, is voor een ander pittig werk.

Je bedrijf en je carrière mogen licht zijn, en geïnspireerd door de ideeën waarin jij gelooft. Iemand vertelde me ooit: Ideeën zijn op zoek naar een eigenaar, zoals zieltjes op zoek naar een moeder waarbij ze kunnen incarneren. Je hoeft alleen open te staan om ze te ontvangen. En dan de moed, liefde en doorzettingsvermogen te tonen om ze groot te brengen.

 

Welk idee wil jij groot maken?

Ik heb elk jaar tenminste 10 verschillende ideeën die ik wil realiseren. Sommige plannen slagen, sommige falen glansrijk. Van die ‘mislukte’ projecten leer ik het meest. Door te destilleren wat niet goed werkt, en waarom niet, krijg ik stapje voor stapje de informatie die ik nodig heb, waardoor ik een project wel van de grond krijg. Dit jaar heb ik mijzelf flink uitgedaagd en de lat hoger gelegd. Ik voelde dat ik mocht groeien. En aangezien ik binnen mijn eigen bedrijf niet kan solliciteren voor een hogere functie, ben ik degene die bedenkt waar die lat dan komt te liggen.

 

Maak een lijst én spreek jezelf uit

Dus maakte ik een jaar geleden een manifestatie-wish-list. Een lijst met alle ideeën die ik graag een keer zou willen realiseren. 

Ik geloof dat de eerste stap naar realisatie begint met het visualiseren van je idee. De tweede stap is om naar anderen uit te spreken wat je graag zou willen realiseren.

Zonder jezelf de druk op te leggen dat het moet lukken. Het gaat om wensen. Niet om je resultaten. Mijn lief Dion, vond mijn manifestatie-wish-list laatst tussen één van de notitieboeken die in huis rondslingeren. Dit stond erop:

1. Een podcast
2. Mijn eigen inner kompas kaarten
3. Een boek over de liefde
4. Een community
5. Een fysieke plek voor die community om samen te komen

 

Voel voor welk project de meeste passie en/of liefde stroomt

Dion las hardop voor wat op de lijst stond. En we barsten samen in lachen uit. Dit jaar heb ik namelijk alle punten, behalve de laatste gerealiseerd. Ik kan nu wel de slimme business coach gaan uithangen en mijn strategieën met je delen, maar om eerlijk te zijn voelt dat niet als de reden achter mijn succes. Natuurlijk:

I worked my ass off this year. Toch deed ik deze projecten niet vanuit wilskracht. Ze zijn uit liefde geboren. En dat is waarom ze zo succesvol zijn geweest.

Die laatste wens… een fysieke plek voor onze community is een droom waar Dion en ik misschien wel de komende 30 jaar aan zullen werken. We hebben een plek gezien in Amsterdam-Noord waar we ons holistisch centrum zouden willen bouwen. De optie op deze locatie is op dit moment helaas vergeven aan een andere bieder. Toch hopen we stiekem dat deze plek of een ander pareltje vrijkomt en wij onze droom mogen gaan realiseren. Duim je met ons mee?

__________________________________________________________

Ps. Mocht je voelen dat je hulp nodig hebt bij het realiseren van jouw idee. Check dan eens de Design Thinking Cursus, waarbij je met een groep mede-creatieven kan sparren over jouw business-idee. Je leert in vijf weken talloze ideeën genereren, prototypes bouwen en testen om er zo zeker van te zijn dat jouw idee bij de markt aansluit en genoeg geld oplevert.

 

Ben je al wat verder met je bedrijf en heb je een mooi idee zodat je kan opschalen? En jezelf als autoriteit in de markt neer kan zetten? Check dan het jaarprogramma ondernemen uit purpose. Er zijn nog twee plekjes over.

Ik heb mijzelf vaak afgevraagd wat voor rol mijn beste vriend Ego heeft in mijn leven. In de situaties waarin ik mijzelf in de nesten heb gewerkt, speelde Ego vaak een prominente rol. Toch vind ik het moeilijk om afscheid te nemen van hem. Hij bezorgt mij een hoop hoofdpijn, maar we zijn al zo lang samen en hij is de enige die mij écht kent. Het lijkt soms net alsof ik in een toxische relatie met zit met hem. Daarom is het misschien beter dat onze wegen scheiden. Maar als Ego er niet meer is, wie ben ik dan nog?

 

Ego stond altijd aan mijn zijde en soms ook vóór mij.

Wedstrijdje ver-plassen

Ik kan me niet meer herinneren wanneer ik voor het eerst Ego heb ontmoet, maar ik weet dat het voelde wel alsof we al eeuwig aan elkaar verbonden waren. Een van de eerste dingen die mij opviel, was zijn aparte naam. Ik vroeg wat het betekende en hij schreeuwde kloppend op zijn borst; “Jij!”. Zo’n reactie had ik niet verwacht, dus probeerde ik snel van onderwerp te veranderen. Onze lievelingssport was ver-plassen en meestal wonnen wij het van de andere. Op het schoolplein zorgde Ego ervoor dat ik niemand over mij heen liet lopen. Zelfs in situaties waarin ik geïntimideerd was door een ander. Ik kan eigenlijk niks verkeerds zeggen over hem, want door hem liep ik met mijn borst vooruit en hoofd omhoog. Ego stond altijd aan mijn zijde en soms ook vóór mij.

 

Onze wedstrijdjes ver-plassen, wilde hij inruilen voor vechtpartijen met andere jongens.

De eerste scheurtjes…

Elke relatie gaat door zijn ups en downs, datzelfde geldt voor Ego en ik. Toen ik mijn eerste vriendinnetje kreeg, begon de relatie tussen mij en Ego te veranderen. Ik weet niet of Ego jaloers op ons was, maar daar leek het wel op. Als mijn vriendin bijvoorbeeld met een andere jongen stond te praten, fluisterde Ego mij allerlei dingen in. “Waarom praat ze met hem, ze hoort toch bij jou?! Je moet dit niet accepteren. Jij moet ook met een ander praten, zodat zij weet wat zij jou aandoet!”

Waar Ego vroeger mijn beste raadgever was, lijkt hij nu die kwaliteiten verloren te zijn. Onze wedstrijdjes ver-plassen, wilde hij inruilen voor vechtpartijen met andere jongens. Bij het kleinste voorval met andere fluisterde hij; “Dwight de tijd van ver-plassen is voorbij. Je moet nu laten zien dat je geen jongetje meer bent, maar een echte man. Sla hem op z’n bek!” Ik mis onze ver-plas tijden…

 

Ik heb er zelfs over nagedacht om hem te vermoorden… Ik weet alleen niet hoe…

Ego moet sterven

Het gaat niet goed tussen mij en Ego. Tegenwoordig noemt hij mij ‘Dwight de softy’ en ik hem ‘Ego de saboteur’. Mijn beste vriend kan ik hem allang niet meer noemen en ik twijfel steeds meer over zijn waarde als persoon in mijn leven. Alles wat hij tegen mij zegt trek ik in twijfel en áls ik een keer naar hem luister, creëren we chaos. Ik heb er zelfs over nagedacht om hem te vermoorden… Ik weet alleen niet hoe… Wat hem nu zo gevaarlijk maakt, is dat het lijkt alsof hij niet meer bestaat. Maar plotseling is hij er dan in eens. Er zijn gelukkig nog momenten dat we goed met elkaar kunnen praten over hoe het verder moet tussen ons. Ik wil namelijk niet zonder hem, maar zo kan het niet verder. Het wordt tijd dat Ego en ik samen een nieuwe weg in slaan.

 

 

---

Ego’s kunnen een sta in de weg zijn tussen jou en jouw partner. Wil jij weten hoe je meer ruimte voor verbinding creëert in plaats van ruimte voor ego? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Excentriek, creatief en eigenwijs zijn een aantal associaties die bij mij opkomen als ik kijk naar het werk van Joy Chiquita. Joy en ik – Dwight- komen uit dezelfde Content Creation lichting van De Upstarter. Nu, Twee jaar later, zitten we in het restaurant Heilig Boontjes in Rotterdam, zodat ik kan achterhalen hoe het sindsdien met haar is verlopen. Joy werkt tegenwoordig als creatief social-media strateeg bij de Universiteit Leiden en één dag in de week heeft zij haar zzp-dagje. Ik ben benieuwd welke stappen zij heeft genomen om te komen tot waar ze nu is en wat haar inspireert tijdens het creëren.

 

Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet.

Je hebt de kunstacademie gedaan, hoe zag je werkwereld er daarna uit?

Ik ben afgestudeerd als grafisch ontwerper en ben daarna mijn eigen bedrijfje begonnen. Wat ik alleen vrij snel merkte, was dat ik nagenoeg nooit alleen aan het grafisch ontwerpen was. Ik maakte customized photo booths voor evenementen, begeleide brainstormsessies en deed eigenlijk alles waar creativiteit voor nodig was. Een klassieke grafische ontwerper die boekjes en posters maakt ben ik niet. Het liefst ontwikkel ik creatieve concepten voor campagnes. Het lastige is echter dat bedrijven huiverig zijn om grote campagnes te laten ontwikkelen door een zzp-er. Ze kiezen dan toch eerder voor een groter bureau.

 

Je koos op een gegeven moment voor het Content Creation programma, waarom maakte je die keus?

Ik heb getwijfeld om voor een creatief bureau te werken, alleen wist ik niet zeker of mijn portfolio daar goed op aansloot. Bij Content Creation zag ik de kans om mij verder te ontwikkelen als creatief conceptontwikkelaar, gericht op sociale media en dus ook voor kleinere ondernemers. Daarbij hebben mensen sneller vertrouwen als je een opleiding hebt gedaan op dat gebied. Met een content creation opleiding op zak kom je toch anders binnen bij een klant of bureau.

Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd.

Wat ik tijdens de opleiding merkte en heel fijn vond, was dat ik over veel dingen een bevestiging kreeg dat ik qua werk op het juiste niveau zat. Als eindopdracht schreef Awesome Utrecht een pitch uit voor een campagne. Tijdens het ontwikkelen van het concept moest ik na lange tijd weer in een groep werken. Het fijne daarvan was, was dat ik snel kon achterhalen waar mijn kracht lag en waar andere beter in waren dan ikzelf. Mijn creativiteit, gaan-met-die-banaan-mentaliteit en mijn “Waarom? waarom? waarom?” werden gewaardeerd. De waaromvraag creëert zoveel meerwaarde tijdens het ontwikkelen van een product en dat merk ik elke keer weer.

Na de opleiding heb ik contact opgenomen met Awesome Utrecht om de campagne ook daadwerkelijk uit te voeren. De campagne was wijd verspreid in Utrecht, van bierfiltjes in de kroeg, fietstoeters en posters op straat tot aan filmpjes op Utrecht Centraal en sociale media. Dat geeft je zelfvertrouwen natuurlijk een boost! En ik kon weer iets moois toevoegen aan mijn portfolio.

 

Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt.

Je werkt nu in bij de Universiteit Leiden. Voel jij je als creatief nomade niet beperkt om in loondienst te zijn?

Nee eigenlijk niet, want ik heb hier bewust voor gekozen. De vacature kwam via via op m’n pad terecht en eerst leek het mij een saaie baan. Ik had stiekem ook wel een vooroordeel bij het idee van werken bij een Universiteit. Maar nadat ik meer informatie kreeg over de vacature heb ik toch gesolliciteerd. Ik ging naar mijn sollicitatiegesprek in een roze pak en de casus die ik moest maken heb ik lekker excentriek gemaakt. Ik dacht, als ze mij aannemen moeten ze wel echt weten wie ik ben en wat ik graag maak. Ik had nooit gedacht dat een universiteit met iemand zoals ik in zee zou gaan, dus toen zij mij opbelde om te vertellen dat ik het was geworden, was mijn eerste reactie dan ook: “echt?”.

In het verleden heb ik weleens voor een pitch of sollicitatie mijn werk teveel aangepast aan de klant en dat heeft nooit geresulteerd in succes. Vaak werd het gedeelte dat echt Joy was, het meest gewaardeerd. Sindsdien blijf ik veel dichter bij mezelf in het werk dan ik maak en dat wordt door mijn collega’s gelukkig nog steeds gewaardeerd.

Ik vond het soms heel moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

In de fase waar ik nu in zit, vind ik het ook wel fijn om in loondienst te zijn. Ik heb elke woensdag nog steeds mijn zzp-dagje en die koester én ik ben niet afhankelijk van losse opdrachten. Ik doe alleen opdrachten die bij mij passen. In mijn fulltime zzp-tijd had ik ook het gevoel dat ik altijd aan het werk was. Daar heb ik nu beter een balans in gevonden. Ik vond het toen ook moeilijk om mijn échte prijs te benoemen en daarbij te blijven als ik de opdracht heel leuk vond. En eerlijk, de huur moest natuurlijk ook gewoon betaald worden. Je bent dan wel onderdeel van een mooi project, maar uiteindelijk ben je er zoveel tijd aan kwijt dat het totaal niet in verhouding staat met wat je eraan verdient.

Vervolgens gebeurde het ook weleens dat die klant mij dan voorstelt aan een andere klant want “ze is goed en lekker goedkoop”. Je graaft een beetje je eigen financiële graf op die manier. Dikke tip dus voor de beginnende zzp-ers, sta achter wat je waard bent!

 

Ik streef naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openlucht museum.

Waarom is jouw zzp-dagje zo belangrijk voor je?

Dan kan ik de wereld van reclame uitingen een stukje mooier maken. Ik bedenk namelijk Instagram strategieën en campagnes voor ondernemers die gedurfde visuele content willen neerzetten om hun klanten aan te spreken. Veel reclames vind ik lelijk, schreeuwerig en niet inspirerend en dat is zonde want reclame is overal! Reclames zouden moeten inspireren, je moeten laten lachen of iets met je doen zoals kunst dat ook kan doen. Ik vind dat een veel sympathiekere manier van verkopen. Ik streef dus naar een wereld waar alle reclame-uitingen online en offline aanvoelen als een openluchtmuseum. Daarom werk ik graag met mensen die er net zo tegenaan kijken.

 

Welk advies zou je andere willen geven?

Ik heb ooit een onderzoek gelezen waarin stond dat als mensen een keus maken die onomkeerbaar is, wij als mens zo geprogrammeerd zijn om die keus te beschouwen als de beste die ze hadden kunnen maken. En uiteindelijk zal je de keuze beschouwen als de keuze die je exact heeft gebracht waar je moet zijn. Je kan dus nooit echt een verkeerde keuze maken. Dus loop je vast… kies een pad om in te slaan en blijf niet te lang twijfelen. Het zal toch de goede keuze zijn en je bent in ieder geval in beweging!