A Dwight’s Tale: Doe maar gewoon, dan doe je al spiritueel genoeg

“Ben je spiritueel?” vraagt ze. Ik had daar nooit eerder over nagedacht, want ik wist niet dat het een ‘ding’ was. “Volgens mij wel…” antwoorde ik twijfelachtig. Dat was het eerste moment dat ik opmerkte, dat spiritualiteit voor sommige een label was geworden en niet meer een staat van zijn. Datzelfde fenomeen zag ik bij de explosief groeiende vegan-gemeenschap. Blijkbaar ben je het niet alleen, je draagt het ook als een badge of honour. Ik ben opgegroeid in Amsterdam-Zuid, een zogezegde witte wijk. Op jonge leeftijd kwam ik al in contact met mijn Surinaamse winti-cultuur. Maar ik durfde niet aan mijn klasgenootjes te vertellen wat voor rituelen wij thuis deden, omdat ik niet als vreemde vogel gezien wilde worden. Nu lijk je de vreemde vogel te zijn als je niet minimaal een Amethiststeen in huis hebt.

  

Na dit spirituele bad, zocht ik m’n vrienden op, dronken we alcohol en vertelden wij elkaar aangedikte grote verhalen.

Down to earth, close to mars

Op de laatste dag van het jaar, werden mijn broertje, zus en ik gewassen met ‘switi watra’ (letterlijk vertaald: zoet water). Mijn ouders maakten dan een bad klaar met onder andere Florida water, rode rozenbladen, Pompeia parfum, jasmijnolie en andere fijn ruikende ingrediënten. Dat deden ze om onze ‘kra’ (je IK) aan te sterken voor het nieuwe jaar. Terwijl we werden besprenkeld, spraken mijn ouders mooie en krachtige woorden uit. Ik voelde mij daarna altijd licht en onsterfelijk. Na dit spirituele bad, zocht ik m’n vrienden op, dronken we alcohol en vertelden wij elkaar aangedikte grote verhalen. Een mooie balans tussen het magische en het aardse.

Soms moet je gewoon simpelweg poepen.

Ik ben blij dat er meer ruimte is ontstaan voor alternatieve vormen van spiritualiteit, naast de bekende religieuze stromingen. Maar net zoals bij de meeste nieuwe ‘trends’, ontstaat er vaak een overcompensatie voor het gebrek die zich vooraf aan deze periode heeft afgespeeld. Het lijkt soms alsof alle oplossingen in het spiritueel speelveld liggen. De oplossing van mijn buikpijn, ligt niet meer bij een intieme rendez-vous met mijn toilet. Ik kan verlost worden door een wierookje te branden ter eren aan mijn getormenteerde voorouders, die hun frustratie communiceren middels mijn acute buikpijn. Soms moet je gewoon simpelweg poepen.

 

Net zoals God zich nog nooit aan de mens heeft getoond, heeft liefde dat ook niet gedaan. En toch kunnen ze beide aanvoelen alsof ze voor ons staan in vol ornaat.

Geboren goeroe

Ik las laatst een stuk over de breatharian genaamd Amudra Madhura (geboren als Marjan). Zij leefde voornamelijk op levensenergie, waardoor zij niet elke dag hoefde te eten. Ze heeft zelf een periode van drie maanden bereikt, waarin zij niks at en af en toe wat dronk. Ik vind het prachtig om dit soort verhalen te lezen. Mensen die spiritueel zo ontwikkeld zijn, dat zij bovennatuurlijke prestaties kunnen leveren.

Tegelijkertijd besef ik ook dat ik dat waarschijnlijk nooit zal kunnen én vooral willen. Liefde en verliefdheid is naar mijn mening de hoogste en mooiste vorm van spiritualiteit. En iedereen die ooit verliefd is geweest, weet hoe intens dat gevoel is. Het kan je totaal overnemen en je naar extase of een diepe depressie gidsen. Net zoals God zich nog nooit aan de mens heeft getoond, heeft liefde dat ook niet gedaan. En toch kunnen ze beide aanvoelen alsof ze voor ons staan in vol ornaat. Als ik over liefde praat of een van mijn naasten help om over hun liefdesverdriet te komen, maakt mij dat dan een goeroe aangezien een goeroe een spirituele gids is? Ik vind van wel.

Het fijne aan een geboren goeroe te zijn, is dat je geen inwijdingsritueel nodig hebt of naar de diepe bossen van India hoeft te vertrekken om daar vervolgens 30 dagen in stilte te mediteren.

We zijn waarschijnlijk allemaal ooit een spirituele goeroe geweest voor onszelf of een ander. Naar mijn mening zijn wij geboren spirituele wezens, alleen beseffen we dat niet altijd. Zelfs de meest nuchtere boer(in), heeft een ritueel waarbij hij of zij zich prettig voelt. Het kan zo simpel zijn als het dragen van je geluks-ondergoed voor een tentamen, altijd je linker sok als eerst aandoen of nooit onder een ladder lopen. Het fijne aan een geboren goeroe te zijn, is dat je geen inwijdingsritueel nodig hebt of naar de diepe bossen van India hoeft te vertrekken om daar vervolgens 30 dagen in stilte te mediteren. De enige reis die telt om een goede goeroe te worden, is de reis naar binnen. En die reis is al een avontuur op zich. Ikzelf verdwaal regelmatig en vaak genoeg vraag ik mezelf af waarom ik überhaupt aan deze reis ben begonnen. Maar op het moment dat ik een steun en toeverlaat voor iemand (of mijzelf) mag zijn, word ik herinnerd waarom deze reis zo belangrijk is.

______________________________________________________________

Ben jij ook vaan de goeroe voor je vrienden? En krijg je er energie van om mensen te helpen het beste uit zichzelf te halen?  Je hebt inzicht in mensen en stelt de juiste vragen, maar hoe coachingtechnieken precies werken weet je eigenlijk niet. Misschien is de holistisch coach opleiding van De Upstarter dan wat voor jou. Je gaat je talent op dit gebied verdiepen en bent na het traject een gerectificeerd coach.

Mijn reis van ‘lelijk eendje’ naar het vinden van mijn Soul Tribe

Vind jij het spannend om jezelf uit te spreken omdat je voelt dat je standpunt, of soms zelfs al een vraag, weerstand oproept bij de ander? Onbegrip, irritatie of zelfs afwijzing? 

Ik ben De Upstarter begonnen omdat ik geloofde dat we ons werk en ons leven zoveel liefdevoller en bewuster kunnen inrichten. En in die tijd werd ik gezien als een ‘naïeve Millennial’ die dacht geld te kunnen verdienen met haar passie en purpose.

Ik was 26 jaar toen ik begon en snapte niet waarom ratio en wetenschap voor veel mensen boven intuïtie en de wijsheid van je hart staan. Ik beschouw mijzelf als autoriteit. Niet een instantie of bron buiten mijzelf. Elke informatie die tot me komt, of dat nu is via de media, een wetenschappelijk artikel, een droom of onderbuik gevoel.. bekijk ik vanuit dezelfde plek: mijn intuïtie. 

Ik bekijk de informatie, ik voel wat wel of niet waar is voor mij. Wat voor mij werkt. Op basis daarvan maak ik mijn keuzes. 


Ben ik gek of geniaal?

In die begintijd voelde ik me “eenzaam” in mijn manier van denken. Mijn droom werd gezien als naïef, te idealistisch of zweverig. Had ik het mis? Was ik gek? Of had ik gewoon nog niet een manier gevonden om uit te leggen en te laten zien wat ik bedoelde?

Ik ben gaan zoeken naar antwoorden. Naar een manier van werken waarbij niet status, geld of vaste procedures maar de mens en planeet centraal staan. En waarbij geld het resultaat is van het leveren van betekenisvol werk. Na 6 maanden kon ik al leven van mijn bedrijf. Na 1 jaar werkte ik samen met een team en haalden we onze eerste grote klus binnen. Na 3 jaar hadden we een goede naam opgebouwd. En nu na zeven jaar ervaar ik financiële, emotionele en spirituele overvloed.

Wat blijkt; ik ben niet gek of geniaal maar something in between. Als je een onbekende weg inslaat, weet je niet wat de uitkomst is. En dat hoeft ook niet. 


Het vinden van mijn soul Tribe

Ik ontmoette steeds meer gelijkgestemden en besloot mijn tweede bedrijf op te richten: Make Love Work. Een community van pioniers die werk maken van liefde. Een groep mensen die net als ik hun ‘anders zijn’ hebben ingezet als kracht en een platform voor verandering hebben gecreëerd. 

De grootste verandering in mijn leven begon toen ik mijn focus verlegde van de wens om begrepen te worden, naar het plezier van het delen van mijn perspectief op de wereld. 

Dit uitte zich onder andere in het maken van de Make Love Work Podcast, samen met mijn co-host Dwight Gefferie. Ik geloof dat wij allemaal een stukje zijn van een grotere puzzel. En daarmee is ieder puzzelstukje, ieder perspectief op het leven een cadeau. Dat betekent niet dat mijn angst voor onbegrip is verdwenen. Of de pijn die ik voel wanneer iemand mijn waarde niet ziet. Maar ik ben wel vrij in mijn handelen, ik probeer die pijn niet meer te voorkomen. Als het gebeurt kan ik me met die pijn verbinden en er doorheen ‘ademen’. Het remt me niet meer om mijzelf te uiten zoals voor mij goed voelt. 

 

Het bouwen van ‘mijn eigen school’

Alles wat ik leerde op mijn weg naar autonomie geef ik door in de programma’s van de Upstarter. Zo bouw ik stapje voor stapje aan ‘mijn eigen school’ met: kennis over eerlijke marketing, tools waarmee je een bedrijf kan bouwen dat in lijn is met mijzelf en uiteraard (relatie & systemisch) coaching. Om in een wereld die steeds verandert dicht bij jezelf te blijven. Om een leven op jouw voorwaarden te bouwen. Ambitieus, maar ook met voldoende (liefdevolle) ruimte naar jezelf en de ander. 

Nieuwsgierig naar het hele verhaal? Dit filmpje is gemaakt door Thijs Tuijt waarin ik vertel waarom de echte reden achter mijn bedrijf eenzaamheid is geweest. En wat mijn dromen voor de toekomst zijn. Heel benieuwd of jij iets van jouw eigen reis erin herkent.

——–

Ps. Wil jij ook een leven op jouw voorwaarden bouwen, maar mis je kennis, skills en een groep die je support om dat te doen? Volg dan één van onze opleidingen. Of herken jij jezelf vooral in die ‘zoektocht’ naar je eigen Soul Tribe? Check dan het Make Love Work Festival, waar we drie dagen lang, met 150+ members uit de Make Love Work Community samen chillen, dansen en nieuwe ervaringen opdoen. 

A Dwight’s Tale: (Sl)echte vriend(en)

Ik vraag mezelf soms af welk beeld mijn vrienden van mij hebben. Oordelen zij mij op basis van wat ik slecht heb gedaan of zijn het de goede daden die doorslaggevend zijn. En hoe zwaar wegen de goede daden eigenlijk, aangezien die daden in het basis vriendenpakket zouden moeten zitten. Mijn slechte daden kunnen onaangenaam verassend zijn geweest, waardoor de wonden wellicht diep zijn. En alhoewel tijd alle wonden heelt, zijn de littekens misschien wel blijvend. Of geven die littekens onze vriendschap juist meer karakter. Er is een vierjarige koude oorlog geweest tussen mij en een aantal vrienden. Ik vraag me af of deze periode vooral nuttig of nutteloos was…

 

Mijn vrienden laten mij vliegen en houden mij tegelijkertijd met beide benen op de grond.

 Vierjarige droogte

Een aantal van mijn vriendschappen zijn ontstaan voordat ik secundaire geslachtskenmerken vertoonde. Sommige van mijn vriendschappen zijn zo diep, dat het woord ‘vriendschap’ een understatement is. Misschien zelfs een belediging. Mijn vrienden laten mij vliegen en houden mij tegelijkertijd met beide benen op de grond. Ik kan zonder gêne mijn meest gênante ervaringen delen, zonder daar afgestraft voor te worden. Maar ze zijn ook eerlijk en direct als ik fouten maak. Maar ik voel dat het vanuit een plek van liefde komt. Dat maakt het slikken van hun kritische woorden aanzienlijk makkelijker.

Het is een hechte mannencirkel waarin iedereen zich veilig kan voelen. Toch is het vier jaar geleden misgegaan. Ik merkte langzaamaan dat er dingen veranderde. We spraken minder af en als we een afspraak maakten, dan werden die vaak last minute gecanceld. Vriend #1 had een kindje gekregen en die wilde ik graag ontmoeten, maar elke keer kwam het hem ‘net niet goed uit’. Op een gegeven moment heb ik aan vriend #2 en vriend #3 gevraagd; boys, is er iets aan de hand? “Nee niks man, gewoon een beetje drukjes” kreeg ik te horen. Mijn trots nam de overhand, want ik vond dat ik er alles aan had gedaan om te achterhalen of er iets speelde. Mijn taak als vriend was volbracht vond ik. Blijkbaar is de koek gewoon op, dus ga ik verder.

Afgelopen november kreeg ik een appje van vriend #1 waarin stond: Hoe zag jij onze vriendschap eigenlijk? Op dat moment wist ik gelijk dat het afsterven van onze vriendschap, niet te maken had met een natuurlijke dood. Onze vriendschap was gestorven door verschillende ‘ziektes’. Miscommunicatie, gebrek aan kwetsbaarheid en trots waren de boosdoeners.

 

De angst die ik voelde was angst voor het onbekende, want ik had geen idee wat ik verkeerd had gedaan.

 Blote billen

We verplaatsen ons van Whatsapp naar een telefoongesprek. Vriend #1 sprak vanuit zijn hart. “Ik mis onze vriendschap en de gesprekken die wij voerden. Maar er is iets gebeurd waardoor ik twijfelde aan jouw oprechtheid over onze vriendschap. Het is doodzonde dat het vier jaar heeft geduurd om uit te spreken wat mij dwars zit. Maar ik hou van jou en we moeten dit uitpraten” Ik voelde mijn hart tot in mijn keel kloppen. De angst die ik voelde, was angst voor het onbekende. Ik had geen idee wat ik verkeerd had gedaan.

“Op mijn 30ste verjaardag vond ik het belangrijk dat mijn vrienden er waren. Iedereen was er en het was een mooi samenkomen van de belangrijkste mensen in mijn leven. Alleen vertrok jij halverwege naar de verjaardag van een ander. Dat raakte mij en ik snapte niet zo goed waarom, maar het raakte mij diep.” Vriend #1 is een van de meest flexibele personen die ik ken en dat vindt hij zelf ook. Maar juist daardoor vond hij, dat hij hierover niet moeilijk mocht doen. Het gevolg daarvan was, dat hij het al die tijd binnen heeft gehouden, in plaats van het naar mij uitsprak.

We spreken de waardering voor elkaar, naar elkaar uit. Op willekeurige momenten. Dan telt het dubbel vind ik.

Toen vriend #1 dit vertelde voelde ik opluchting, schuldgevoel en verdriet. Opluchting omdat ik die dag niet met verkeerde intenties handelde, schuldgevoel omdat ik zijn gevoel écht begreep en verdriet omdat we dit met één gesprek de volgende dag hadden kunnen oplossen. Ik bood mijn excuses aan en hij gaf mij de ruimte om uit te leggen waarom ik halverwege de avond vertrok. “Spelen er bij de andere boys ook dingen die uitgesproken moeten worden?” vroeg ik. “Ik denk dat je vriend #2 en vriend #3 even moet opbellen ja” zei hij. Wat uit de gesprekken vooral naar voren kwam, was dat er een periode is geweest waarin zij zich ondergewaardeerd hebben gevoeld. En zij een bepaalde mate van onverschilligheid constateerde bij mij.

Gek genoeg heb ik dat zelf nooit zo gezien en vond ik mezelf een echte vriend. Het is pijnlijk om te horen dat jouw vrienden jou anders hebben ervaren. Ik besef nu dat ik verschillende soorten rollen heb ingevuld. Ik ben een goede, slechte en echte vriend geweest. De perfecte vriend zijn is nooit mijn streven geweest, want ik ken mijn mankementen. Ik heb genoeg fouten gemaakt en er zullen waarschijnlijk nog een aantal fouten op de planning staan. Maar wat ik mezelf vooral kwalijk neem, is dat ik tekort ben geschoten in de communicatie, te trots ben geweest en niet heb laten horen en voelen wat zij voor mij betekenen. (Papa ik lijk steeds meer op jou…) De vraag die ik hun eigenlijk had moeten stellen is; “Boys ik mis onze vriendschap, waar is het misgegaan?”

We zijn gelukkig hechter dan ooit tevoren en de waardering voor elkaar is enorm. We spreken de waardering voor elkaar naar elkaar uit. Op willekeurige momenten. Dan telt het dubbel vind ik. Ik heb een onverwachte huilbui gehad in bijzijn van mijn vrienden, omdat ik over de kinderen van mijn zus sprak. Dat zou vroeger niet zo snel gebeuren. Blijkbaar worden we volwassen, krachtiger en zachter. Dankjewel boys.

_______________________________________________________________

Ps. Wil jij weten hoe jij de communicatie met je geliefdes kan verbeteren? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

 

 

 

Spraakmakende kunstenaars, corporate bedrijven, brute barbiers en Hans van der Togt

Binnen de opleiding Content Creation was een van de lessen die me het meest aansprak die over Copywriting en PR. Voor de koffiedate opdracht besloot ik dan ook mijn oud studiegenoot Floor Boogaart te benaderen. Floor timmert namelijk flink aan de weg als copywriter en auteur. We ontmoeten elkaar op een bizar warme februari dag op het balkon van haar nieuwe appartement. Een fles cava wordt ontkurkt. Het is wel even wennen voor Floor daar in het lieflijke Watergraafsmeer omringd door gezinnen met kleine kinderen. De geboren Friezin zoekt al haar hele carrière juist de rauwe randjes op.

 

Dat ze in een wereld vol rock ’n roll zou eindigen had Floor nooit kunnen vermoeden toen ze op haar 18e plaats nam in de collegebanken van de faculteit Kunstgeschiedenis. Een academische wereld waarin wollig taalgebruik eerder regel was dan uitzondering. ‘Daar heb ik zo’n hekel aan, dat je in kunstrecensies een zin wel drie keer moet lezen tot je begrijpt wat er staat.’ Het schrijven van kraakheldere toegankelijke teksten zou haar grootste drijfveer worden.

Ik wilde in Amsterdam gaan wonen, maar had daar nog geen baan. Dezelfde dag dat ik een huis ging kijken, belandde ik op een feestje. Daar raakte ik aan de praat met een gast en hij bood me spontaan een baan aan als copywriter op een reclamebureau.

Tijdens haar scriptie lonkte voor het eerst dat idee van schrijven. Voor haar afstuderen deed Floor onderzoek naar Atelier Van Lieshout, in 1995 opgericht door Joep van Lieshout. AVL maakt op internationaal niveau furore met spraakmakende handgemaakte polyester sculpturen en installaties die het midden houden tussen kunst, architectuur en design. Genoeg stof voor een boek dus, maar het ontbrak Floor nog aan de juiste skills op schrijfgebied. Met haar doctoraal op zak bleef ze in eerste instantie in de Groningse kunstwereld werken als docent en tentoonstellingsmaker tot ze geen weerstand meer kon bieden aan het avontuur in de hoofdstad. ‘Ik wilde in Amsterdam gaan wonen, maar had daar nog geen baan. Dezelfde dag dat ik een huis ging kijken, belandde ik op een feestje. Daar raakte ik aan de praat met een gast en hij bood me spontaan een baan aan als copywriter op een reclamebureau. Het was de tijd waarin elk bedrijf een website moest hebben. Wij maakten die voor kleine bedrijven die tot dan toe alleen in de Gouden Gids stonden.’

 

Gedreven als ze was, wilde Floor niet alleen goede copy schrijven, maar zich ontwikkelen tot een ware woordkunstenaar. In haar vrije tijd begaf ze zich regelmatig in de muziekwereld en schreef gratis recensies van optredens voor muziekbladen. De recensies publiceerde ze ook op haar eigen Facebookpagina. Dit leverde haar een baan op als nieuwsredacteur bij het toen ongekend populaire Hyves en uiteindelijk bij muziekgoeroe Eric Corton. ‘Zo oefende ik mijn schrijven. Tijdens de studie had ik natuurlijk ook al veel geschreven. Het is belangrijk jezelf uit te dagen en muziek vond ik leuk. Dat ik bij een reclamebureau kwam te werken was natuurlijk meer random, maar ik ben heel dankbaar dat dat is gebeurd. In de kunst verdien je weinig, nu werk ik in een business die goed betaalt.’

Ik loop altijd net een stapje harder, stap overal op af en pak alles aan. Echt een hands on mentaliteit om maar even in vacaturetaal te spreken.

Floor heeft inmiddels een flink portfolio (met namen als Tempo-Team, AkzoNobel, Nyenrode, Gemeente Amsterdam en BMW) en breed netwerk opgebouwd. Dat heeft ze te danken aan haar gedrevenheid. ‘Ik loop altijd net een stapje harder, stap overal op af en pak alles aan. Echt een hands on mentaliteit om maar even in vacaturetaal te spreken. Vaak krijg ik van mijn opdrachtgevers terug dat ze mijn heldere communicatie waarderen. En natuurlijk goede teksten. Ik word vaak gevraagd, omdat ik simpele copy kan schrijven.’ Floor raadt elke beginnende copywriter aan zich niet te laten afschrikken door vacatureteksten vol marketingjargon waarvan ook zij nog wel eens denkt ‘what the fuck?’. Het is een business waarin alles voortdurend verandert en je doet er goed aan je in te lezen en veel tutorials te blijven kijken. Zelfs bij een doorgewinterde copywriter als Floor breekt het zweet nog wel eens uit wanneer ze met een nieuw CMS-systeem aan de slag moet, maar op dag drie is het alsof ze nooit anders deed.

 

Uiteindelijk betaalt de copywriting vooral Floors echte passie: het schrijven van boeken. Vorig jaar debuteerde ze met ‘Schorem’, een biografie over Leen en Bertus uit Rotterdam die het barbiersvak in Europa hebben teruggebracht. Het boek leest volgens Floor haast als een businessbijbel. ‘Deze gasten zijn voor mij een grote inspiratiebron en het ultieme voorbeeld van succesvolle storytelling. In 2011 openden ze een klein winkeltje. Op het destijds relatief onbekende Facebook vertelden ze verhalen over de ouderwetse barbershop waar alles gericht was op mannelijkheid. Ze publiceerden aansprekende foto’s en goede verhalen, dat sprak enorm aan. Al snel veroorzaakte hun klein zaakje een rij van fans die de hele Rotterdamse Binnenweg blokkeerde. Hun eigen haarvet wordt inmiddels in 98 landen verkocht en ze hebben meer dan een miljoen volgers op de socials, zoveel heeft KLM er niet eens!’ De barbiers hebben volgens Floor als geen ander begrepen hoe marketing werkt. Hun verhalen en producten roepen emoties op waar mannen wereldwijd zich mee kunnen identificeren.

Floor schrijft namelijk alleen over onderwerpen die haar echt na aan het hart liggen. Wanneer ze vertelt dat dat op dit moment Hans van der Togt is, vermoed ik dat de cava mijn luistervaardigheid inmiddels heeft vertroebeld.

Van het succes van ‘Schorem’ heeft Floor door de hele Corona misère maar nauwelijks kunnen genieten. Dat zij weer een biografie wil schrijven staat echter buiten kijf. Ik vraag de nuchtere Friezin met de rauwe randjes wat het onderwerp van haar dromen zou zijn. Floor schrijft namelijk alleen over onderwerpen die haar echt na aan het hart liggen. Wanneer ze vertelt dat dat op dit moment Hans van der Togt is, vermoed ik dat de cava mijn luistervaardigheid inmiddels heeft vertroebeld. Niets blijkt minder waar. De voormalige presentator van het Rad van Fortuin stortte in een diep dal van eenzaamheid toen de spelshow stopte. Juist dit thema van eenzaamheid spreekt Floor aan en met haar vele anderen schat de debutante in. Er is alleen één probleem. Floor heeft Hans meerdere keren benaderd, maar hij wil niet meer in de spotlight staan.

Hans, neem van mij aan, een betrouwbaardere, integerdere schrijver dan Floor ga je niet vinden!

Ontdek het goudmijntje in je eigen geest

De manier waarop we naar de wereld kijken bepaald in wat voor soort realiteit we leven. Ik (Mariette) ben daarom van jongs af aan al nieuwsgierig geweest naar de belevingswereld van de mensen om mij heen. Omdat ik voelde dat deze gesprekken mijn wereld groter maakten. Een wereld waarin ik nog meer overvloed ervaar in geluk, gezondheid, verbinding en vermogen.

 

Je kunt dus op elk moment een soort ‘goudmijntje’ in je eigen geest ontdekken. Door jezelf een nieuw perspectief eigen te maken. Wanneer je een nieuwe gedachte ‘adopteert’, heeft dit alleen effect wanneer je ook echt gelooft en voelt dat hij waar is. Daarom helpt het mij om mensen te ontmoeten die in door mijn gewenste realiteit al leven. In mijn vorige artikel legde ik al uit dat de koppeling tussen gedachte (elektrisch) en gevoel (magnetisch) een elektromagnetisch veld oproept. Je zendt via dit veld een frequentie uit, die op dezelfde golflengte bij je terugkomt.

 

Gun jezelf tijd 

Mijn perspectief op de wereld m.b.t het realiseren van een carrière vanuit passie en purpose, heeft zich in mijn leven als volgt ontwikkelt:

  1. Leeftijd 13-18 jaar: De checklist
    Als ik voldoe aan de checklist die de maatschappij van me vraagt dan krijg ik een goed betaalde baan waar ik ook mijn purpose (mensen helpen groeien) in kwijt kan.
  2. Leeftijd 19-25 jaar: Hybride werken
    Als ik kies voor een hybride vorm van werk dan kan ik naast mijn huidige baan (als filosofiedocent) ook werk maken van mijn passie (coachen & trainen) zodat ik meer van mijzelf kwijt kan in mijn werk. 
  3. Leeftijd 26-31 jaar: Autonoom
    Als ik nieuwe skills leer en hard werk dan kan ik mijzelf autonoom maken, zodat ik helemaal vrij ben om een leven te leiden dat in lijn is met mijzelf.
  4. Leeftijd 31-32 jaar: Meer verdienen met minder doen
    Ik mag mijn eigen regels schrijven en goed geld verdienen met waar ik het meest gelukkig van wordt. Zonder dat ik hier hard voor hoef te werken.
  5. Leeftijd 33-x jaar: Ontvangen
    Alles wat ik nodig heb en wens voor mijn groei en levensgeluk is al aanwezig. Dat wat ik wens kan ik zelf manifesteren, maar dat hoeft niet. Het is er namelijk al, ik hoef het slechts te ontvangen.

Je ziet dat ik steeds een fase in mijn leven nodig heb gehad om te groeien naar een nieuwe gedachte toe. Dat is heel normaal. Geloof heeft tijd nodig om te groeien. En kun je vergelijken met een spier die je traint. Het groeit niet vanzelf. Het vraagt van je om situaties in je leven op te zoeken waardoor jouw geloof en vertrouwen groeit. Het vraagt van je om nieuwe dingen te proberen waarvan je van te voren dacht dat je het niet kon. 

Het heeft bij mij zo’n 20 jaar geduurd, maar nu leef ik een wereld waarin ik mag ontvangen wat ik nodig heb om te groeien. Door te putten uit mijn eigen schatkamer, door te leren van anderen en door te delen in de rijkdommen die er al zijn. Hoe meer ik ontvang, hoe meer ik mag en kan doorgeven. Een prachtige gedachte waarvan ik oprecht voel dat het waar is! 

 

In welke overtuiging (1 tot 5) kun jij jezelf het meest vinden? En heb jij nog een mindset die ik bij nummer 6 zou kunnen invullen? 

—————————————————————————————————————————

Wil jij deze principes uit de quantumfysica toepassen op je eigen bedrijf? Check dan ons programma Manifesteren vanuit Flow. We geven je het eerste hoofdstuk van het E-book bij deze cursus cadeau. Het is onze missie om jou te helpen een betekenisvol werk leven te realiseren. Om je autonoom te maken, zodat je de vrijheid hebt om te bouwen aan een leven dat in lijn is met jezelf.

A Dwight’s Tale: A wise woman once told me…

Goedbedoelde, maar toxische adviezen van onze vrouwelijke vertrouwelingen.

“Ja ik ben héél trots op Merredith, want ze geeft ons geen schande. Ze zorgt niet voor dyugudyugu (onrust in het Surinaams)” Dit was het gesprek tussen mijn moeder en ik toen ik een jaar of 16 was en zij vol bewondering over mijn zus sprak. Ondanks dat ik het met mijn moeder eens was, kon ik soms jaloers zijn op alle lof die zij ontving van mijn ouders. Mijn zus was en is nou eenmaal een vrouw om trots op te zijn. Jaren later hebben mijn zus en ik een gesprek over de druk die zij soms ervoer om de perfecte vrouw te zijn. En dat ze die druk soms nog steeds ervaart. Ik besefte dat de toxische, maar goedbedoelde adviezen wederom hadden gezegevierd. 

 

Als je als vrouw zijnde niet te vaak je mond en benen opendeed, dan scoorde als snel veel punten.

“Ik haatte het dat mij het gevoel werd aangepraat, dat de eer van onze hele familie in mijn handen lag.” Waar ik vroeger weleens jaloers op mijn zus kon zijn, kon zij jaloers zijn op de vrijheid die ik had. Er werd van mij niet zoveel verwacht wat betreft de eer van de familie want: “Dwight is een jongen”. Als je bij ons in de familie als vrouw zijnde niet te vaak je mond en benen opendeed, dan werd je al snel verheerlijkt tot heilige. Mijn zus voldeed aan de criteria. Het hebben van een ‘mooi figuur’ was ook een terugkerend thema waarmee mijn zus te maken kreeg. Een van de dingen die ik mooi vind aan de Surinaamse cultuur is, dat zij van vrouwelijke rondingen houden. Het probleem is alleen dat het soms moeilijk te achterhalen is, wat een ‘mooi figuur’ inhoudt. De opmerkingen “Ben je aangekomen?” kon binnen een week worden afgewisseld voor “Ben je afgevallen?”. Beide uitspraken met een blik waarvan je niet weet of het nou goed- of afkeurend bedoeld is.

 

Jij bent ook vrijwel plat hè? Dat vonden mannen vroeger bij mij altijd heel erg.

Emma over haar ervaring met goedbedoelde, maar toxische adviezen

Hoe zorg je ervoor dat als moeder je eigen trauma’s niet doorgeeft aan jouw dochter. Trauma’s doorgeven gebeurt namelijk vaak onbewust. Zo ook bij Emma. “Ik heb een moeder die narcistisch is en altijd in het middelpunt van de aandacht wilde staan. Mijn moeder vond dat zij kleine borsten had en is daar vroeger mee gepest. Ik denk dat zij mij onbewust met bepaalde opmerkingen wilde behoeden voor het leed dat zij heeft ervaren. Mijn moeder zag er altijd op een bepaalde manier uit en ze slikte pillen om haar borsten te laten groeien. Dat zijn beelden die bij mij ingeprent zijn.  Ze maakte soms opmerkingen zoals: “Jij bent ook vrijwel plat hè? Dat vonden mannen vroeger altijd heel erg bij mij. Grote borsten en grote billen zijn het enige waar mannen aan denken”. Ze zei daarmee niet dat ik mijn borsten moest vergroten, maar ik creëerde natuurlijk een negatief zelfbeeld over mijn eigen borsten. Zodanig dat ik op een gegeven moment zelfs op het punt stond om mijn borsten te vergroten.

Ik geloof dat er geen kwade bedoelingen zaten achter de woorden van mijn moeder, maar het heeft wel wat schade aangericht. Ik zit nu in een hele fijne relatie met een man die mij waardeert om mijn geest én lichaam. Hiervoor had ik een toxische relaties waarin het alleen maar om het uiterlijk draaide. Ik trok dat blijkbaar aan, omdat ik dacht dat het dé manier was om aandacht van mannen te krijgen. Nu ik het vanuit een ander perspectief bekijk, zie ik waar het vandaan komt bij mijn moeder en waarom ze is zoals ze is. En dat mijn negatieve gedachtes, eigenlijk niet mijn eigen gedachtes waren. Maar voordat ik dat punt bereikt had, kreeg ik te maken met verschillende soort goedbedoelde, maar toxische opmerkingen die in het algemeen werden gezegd, maar duidelijk bestemd waren voor mijn oren.”

Een aantal andere goedbedoelde, maar toxische adviezen:

  • Het is jouw taak om een man seks te geven.
  • Mannen willen geen vrouw die niet kan koken of netjes is.
  • Als je zo onafhankelijk bent, dan krijg je nooit een man.
  • Een man is nou eenmaal een man.
  • Probeer zo weinig mogelijk te zeuren, mannen vinden dat vervelend.
  • Zorg dat je er altijd goed uitziet voor een man.
  • Jij moet de kinderen opvoeden.
  • Je hebt geen man nodig, je kan alles zelf.

 

Hoe kan jij je vertrouwelingen duidelijk maken dat hun goedbedoelde woorden, toxisch waren en jij misschien zelfs wel hebben getekend? Vaak krijg je als reactie: “Ja ik bedoelde het goed” of “Ik probeerde je alleen maar te beschermen”. Two things can be true en daarom mag jij best zeggen dat je inziet dat het goedbedoeld was, maar ook kwetsend. Het kwaad is al geschied, maar erkenning kan een groot onderdeel van jouw helingsproces zijn. Dus ga vooral het gesprek aan.

Ik wil alle mannen en vrouwen bedanken voor hun openheid.

Liefs,

Dwight

_____________________________________________________________________

Ps. Wil je weten welke toxische overtuigingen jij hebt meegekregen en hoe je die kan veranderen? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.

Content creation alumna Milène van der Smissen: “Corona bracht me nieuwe inspiratie: van het volgen van een cursus en een stage tot het starten van een nieuw muzikaal concept: kofferbakconcert.”

12 maart 2020 staat voor velen in het geheugen gegrift. Ook voor mij -Milène van der Smissen- is er een hoop veranderd sindsdien. Ik ben zangeres & actrice en laat de entertainment branche nou net die branche zijn die als eerste het loodje legde. Ik ging van fulltime zingend op een schip naar maximaal zingen onder de douche. Maar als je hart sneller klopt van contact maken met muziek, wat doe je dan? Ik zat op de fiets toen het idee me te binnen schoot: op afstand concertjes geven vanuit mijn kofferbak. Een kofferbakconcert dus.

Zo gezegd zo gedaan en na een eerste tourdag volgden er meerdere. Mijn eigen missie: een glimlach (of traan) op het gezicht toveren van mijn publiek. En juist in tijden van thuisblijven, zieke mensen en eenzaamheid blijft dan de kracht van muziek zo waardevol. ‘Maar wat nu’, dacht ik? Corona zou nog wel even duren en ik wilde zowel mezelf als mijn nieuwe liedjes service laten groeien.

 

Ik dacht ‘dit lijkt me een fijn vervolg voor de ontwikkeling van mijn marketingkennis, PR skills en ondernemerschap.’ Ik koos voor de fulltime variant, inclusief stageplek.

Na een lang onderzoek stuitte ik op de cursussen van de Upstarter. Ik dacht ‘dit lijkt me een fijn vervolg voor de ontwikkeling van mijn marketingkennis, PR skills en ondernemerschap.’ Ik koos voor de fulltime variant, inclusief stageplek. Al tijdens de cursus mocht ik proeven aan het vak content creation, maar pas tijdens mijn stage zou ik de echte kneepjes van het vak leren en kunnen toepassen in de praktijk.

Tijdens mijn stage-speeddate met Johnny Wonder was ik meteen enthousiast. Johnny Wonder is een communicatiebureau dat voor merken als NS, UWV en Prorail waardevolle (online) content creëert. Gelukkig was de liefde tussen Johnny en mij wederzijds en begon ik begin november in mijn nieuwe rol als redacteur.

 

So the road started a bit bumpy… Maar na een paar weken draaide ik lekker mee op de redactie. Interviewen, schrijven, researchen, productiewerk: het kwam allemaal langs.

Een compleet nieuwe wereld ging er voor me open, want met mijn achtergrond in de muziek was ik niet per se meteen de beste schrijver of online specialist. De combinatie van thuiswerken, digitale meetings en nieuwe informatie was ook niet ideaal bij het starten van een nieuwe uitdaging. So the road started a bit bumpy… Maar na een paar weken draaide ik lekker mee op de redactie. Interviewen, schrijven, researchen, productiewerk: het kwam allemaal langs. Mijn te gekke collega’s op de redactie hebben me zoveel geleerd en ikzelf heb mijn rugzakje ook aardig weten te vullen. Wat ik allemaal heb mogen doen? Ik maakte fotoverhalen, schreef Linkedin-posts, artikelen en bedacht concepten. Mijn hoogtepunt? Een videoproductie van NS die ik produceerde en co-regisseerde.

 

Dankjewel Johnny Wonder, jullie hebben me onwijs veel geleerd. En dankjewel de Upstarter, jullie hebben me net dat extra zetje in de rug gegeven, dat ik nodig had.

Dit alles smaakt naar meer, dus ik ga ook voor meer. Komende periode begin ik als producer voor zusterbedrijf Sally Bright én ga ik mezelf nog meer vastbijten in mijn eigen onderneming. Want al deze opgedane kennis wil ik natuurlijk ook kunnen implementeren in www.kofferbakconcert.nl. Ik zal altijd zangeres blijven, corona of geen corona. En nu mag ik daar een titel aan toevoegen: creative producer. Dankjewel Johnny Wonder, jullie hebben me onwijs veel geleerd. En dankjewel de Upstarter, jullie hebben me net dat extra zetje in de rug gegeven, dat ik nodig had.

Door achter te laten wat je niet meer nodig hebt, creëer je ruimte om te vinden wat je vooruitbrengt

De opleiding tot content creator is voor mij op een heel fijn moment gekomen. Ik kreeg er gelijk energie van, deels omdat mijn werk was opgehouden door Corona en omdat dit weleens dé opleiding zou kunnen zijn om mij echt de juiste richting op te duwen. Mijn interesses, bezigheden en studies zijn heel gevarieerd, dus ik verlangde er wel naar om een bepaalde focus en doel te gaan krijgen. Want hoe kan ik mijn interesse voor interieurstyling, kunst maken, sporten en toerisme ooit tot één beroep krijgen? Door content te creëren voor bedrijven die in deze branche werkzaam zijn of door een eigen bedrijf op te richten waar ik leuke content voor kan gaan maken natuurlijk!

Ik bleef maar surfen en surfen. De Upstarter heeft me dat extra zetje gegeven om op het strand aan te komen.

De Upstarter heeft me hier echt bij geholpen. De opleiding heeft mij namelijk doen inzien dat er meer jongvolwassenen zijn zoals ik, die ook graag nog door willen leren en allemaal vanwege hun eigen unieke reden nét dat extra zetje nodig hadden wat de opleiding tot content creator ons kon geven. Ook heb ik ontdekt dat het helemaal niet erg is om meerdere passies te hebben. Waar het om gaat is dat je je openstelt om je kracht te ontdekken en dit kun je vervolgens benutten in je werkzaamheden. Ook al plak je daar dan niet gelijk een label aan vast. Tijdens de opleiding krijg je les in verschillende aspecten van marketing om bedrijven te kunnen helpen in hun content strategie. Daarnaast wordt er dus ook aandacht besteed aan zelfontwikkeling en het vinden van je kracht. Die combinatie is echt super.

Groeien is springen in het onbekende, telkens weer

Ik heb voor het fulltime programma gekozen om voor een optimale, nieuwe ervaring te kunnen gaan. Je krijgt dan zes weken lang twee keer in de week les en tijdens of na het lesprogramma ga je zes maanden stage lopen bij een leuk bedrijf. De Upstarter heeft connecties met bedrijven die met name in Amsterdam zitten. Ik woon zelf in Rotterdam en ben daarom in mijn omgeving opzoek gegaan naar een geschikt stagebedrijf. Ik vond het belangrijk om een bepaalde connectie met het bedrijf te voelen met betrekking tot mijn eigen interesses en de missie van het bedrijf. Ik ben een fanatieke sporter en heb daarom gesolliciteerd bij: Sportbedrijf Rotterdam. En wat was ik blij toen ik hoorde dat ik er stage mocht lopen! En nu nog steeds. Ik vertel graag meer over mijn stage ervaringen.

 

Wat is Sportbedrijf Rotterdam en welke functie vervul ik binnen mijn stage?
Sportbedrijf Rotterdam maakt sport en bewegen in Rotterdam mogelijk. Aan de ene kant door zelf sport aan te bieden zoals zwemmen, aquasport en squash maar er worden ook evenementen georganiseerd waar je kennismaakt met sport zoals schoolsport en buurtsport. Ook worden sportclubs in Rotterdam geholpen met het bereiken van de juiste doelgroep. Bij Sportbedrijf Rotterdam vinden ieders sportambities een thuis. Van gymzalen en sporthallen tot atletiekbanen, hockeyvelden en zwembaden.

Het kantoor van Sportbedrijf Rotterdam zit om de hoek bij mij in Rotterdam-Zuid. Hartstikke fijn natuurlijk, alleen heb ik jammer genoeg maar één keer op kantoor kunnen werken en dat was tijdens het kennismakingsdagje op 2 November. Daarna ben ik thuis gaan werken. Het was in het begin nog wel lastig om te wennen aan dit nieuwe werkleven, vooral vanwege de thuissetting, en als ‘content maker groentje’ met (nog) weinig kennis over het bedrijf en over het begrip ‘content maker’. Gelukkig ben ik in een leuk marketingteam beland en heeft een van mijn collega’s (met wie ik het meest samenwerk) mij goed begeleid.

Ik schrijf nu met name artikelen voor de website of posts voor social media. Deze gaan over sport-aanbieders, sporters en collega’s met als doel om anderen te inspireren dat er nog altijd opties zijn voor sporten, ondanks de situatie waarin we zitten. Geef jezelf even een moment van ‘rust en nergens aan denken’ of ga sporten zodat je je even niet hoeft te vervelen thuis. En zoals we allemaal weten is het nog altijd super belangrijk om je lichaam goed te verzorgen.

Wat ik heel prettig vind, is dat ik word vrij gelaten in het schrijven en vormgeven van deze artikelen. Wel werk ik samen met een freelance tekstschrijver die mijn teksten controleert voordat deze worden gepubliceerd. Heel relaxt want zo is deze stage voor mij een blijvend leer proces. Met die insteek ben ik er natuurlijk aan begonnen: om te leren door te doen en ik vind het heel goed dat het sportbedrijf mij daar ook in steunt. Naast het schrijfwerk help ik ook bij het maken en bedenken van content strategieën voor een nieuwe Instagram pagina: lekkerlopentebewegen. Deze is speciaal opgezet voor de doelgroep van twijfelende Rotterdamse jong werkenden en studenten.

 

Wat heb ik persoonlijk geleerd bij het bedrijf en welke kennis heb ik meegenomen vanuit de studie?
Wat De Upstarter communiceert over wat je leert wanneer je de content creation opleiding doet, pas ik nu ook daadwerkelijk toe met mijn stage. Ik schrijf als een journalist, denk als een digitale marketeer en bouw als een storyteller aan een sterke merkbeleving voor het bedrijf. Ook merk ik echt goed aan mezelf dat ik een ontwikkeling heb doorgemaakt. Ik heb geleerd hoe je content strategieën bedenkt en toepast, heb een van mijn krachten gevonden: schrijven. Ook laat ik meer van mezelf zien. Ik was eerst wat terughoudend. Ik denk dat dat vooral kwam omdat dit werk nieuw voor me was en door het thuiswerken had ik niet direct contact met mijn collega’s. Ook moest ik leren hoe ik om moest gaan met momenten waarbij er niet direct iets werd gedaan met het werk dat ik had geleverd. Dat raakte mij persoonlijk en ik kon daar best wel over inzitten omdat ik het altijd ‘goed’ wil doen. Nu snap ik dat dit soort dingen gebeuren in het bedrijfsleven, dat het niet persoonlijk bedoeld is en dat je niet vanaf de start (of überhaupt niet) helemaal perfect kunt zijn.

Ik kijk er ontzettend naar uit om nog veel meer te doen en te leren op het gebied van content maken, zowel voor mijn eigen persoonlijke creatieve werkzaamheden maar ook door de opgedane kennis toe te passen om te werken voor inspirerende bedrijven zoals Sportbedrijf Rotterdam. Upstarter bedankt voor de toffe lessen en de kans om andere content toppers te mogen ontmoeten.

Drie stappen om jouw droomleven te manifesteren vanuit flow

Ik (Mariette) ‘dwing’ mijzelf aan het begin van elk jaar om zo concreet mogelijk te zijn over mijn ideale jaar/leven, en de eerste stapjes daarnaartoe. Ik visualiseer mijn ideale werksituatie, startende met al mijn vakantiedagen (16 weken in totaal), werkdagen, projecten en alle processen die bij mijn job als ondernemer horen, van marketing, finance tot mijn klantcontact. Waarom? Twee redenen.

  1. Als ik geen prioriteiten stel dan word ik geleefd door de agenda’s van anderen.
  2. Als ik iets wil manifesteren vanuit flow, dan begint dit met het mijzelf toe-eigenen van de energie/vibe die ik wil realiseren.

 

Stap 1: Activeer je electromagnetische veld

Pas als je jouw ideale leven voor je ziet, als je het kunt voelen, proeven, ruiken, horen en bijna aanraken dan maak jezelf de energie die jij wil manifesteren. Onze vriend Albert Einstein zegt: 

“everything is energy and that’s all there is to it. Match the frequency of the reality you want and you cannot help but get that reality. It can be no other way. This is not philosophy. This is physics.”

Tegenwoordig wordt dit principe ook in de kwantumfysica besproken. Als je een heldere intentie hebt (electro) en je stelt jezelf voor dat deze droom al werkelijkheid is, door te voelen alsof je daar al bent (magnetisch), creëer je een elektromagnetisch veld. Waarmee je datgene aantrekt wat je nodig hebt om je droom te realiseren.

 

Stap 2: Vertrouw op het proces en laat het resultaat los

Sommige mensen denken dat als je een intentie zet, je precies moet weten wat je wilt bereiken. Dat hoeft niet. Het gaat om een stip op de horizon, die bij aankomst er heel anders uit kan zien dan je van te voren denkt. Het is wel belangrijk om een richting te kiezen. En goed te doorvoelen wat het voor je betekent, als je dat symbolische punt hebt bereikt.

Zodra je jouw intentie hebt gezet en hebt gevoeld wat dit voor jou betekent, begint de reis. Bij elke kleine stap die je zet, groeit je geloof. Je ervaart steeds beter wat je wel en niet prettig vindt, wat je graag wil manifesteren. Kortom, het wordt steeds duidelijker wat je wil, en dat je het kan, daarmee maak je jezelf steeds meer die energie eigen die je graag wil manifesteren. Niet alleen door te visualiseren, maar ook door het steeds meer te leven. 

 

Stap 3: Vind nieuwe mogelijkheden voor groei

Train je hersenen om nieuwe mogelijkheden te vinden voor groei. Bedenk niet: dit werkt niet voor me, want ik weet niet precies wat ik wil. Vraag je af: hoe zou dit voor mij kunnen werken? Je hoeft namelijk niet vanaf de start exact te weten wat je wil manifesteren. Begin met visualiseren, met doen, met voelen wat bij jou past. Zo word je stapje voor stapje steeds concreter in wat je wilt.

Onthoud dat de weerstand die je voelt bij bepaalde stappen die je zet richting jouw ideale bedrijf of (werk)leven, betekent dat je aan het groeien bent. Of kortweg: weerstand = groei. Veranderen is altijd lastig en oncomfortabel. Als we groeien dan ontstaat er als tegenreactie weerstand. Zie dit als een teken dat je op de juiste weg bent en nu juist dat extra stapje mag doen en vertrouw op de reis.

 

—–

 

Wil jij een werkleven waarin je betekenis ervaart maar weet je nog niet precies wat dit voor jou zou kunnen zijn? Check dan het ‘ontdek je purpose-traject’. En investeer in een werkleven dat jou blijvend uitdaagt en vervult. We starten op 22 april!

A Dwight’s Tale: A wise man once told me…

Goedbedoelde, maar toxische adviezen van onze mannelijke vertrouwelingen.

“Wanneer ga je een kind met haar maken?” vroeg mijn oom aan mij. Ik was 22 jaar oud, had net een vriendinnetje, thuiswonend, studerend en als ik geld had deed ik er alles aan om het zo snel mogelijk uit te geven. Tegen de tijd dat ik mijn laatste euro naderde, beloofde ik plechtig dat ik het de volgende maand allemaal anders zou aanpakken. Niks was minder waar. Ik kon mezelf bij wijze van net in leven houden, dus een gezin runnen behoorde niet tot mijn korte termijn plannen. Mijn oom dacht daar duidelijk anders over want: “Ze is een goede vrouw, daar moet je een kind mee krijgen”.

 

Op jonge leeftijd kijk je op en luister je naar je vader, stoere oom of oudere broer. Ik had vroeger bewondering voor mijn ooms, omdat zij veel kinderen hadden bij verschillende vrouwen en dat koppelde ik onbewust aan mannelijkheid. In mijn tienerjaren zag ik gelukkig de keerzijde daarvan en wist ik dat ik dit niet wilde. Toen mijn oom mij die vraag stelde, besefte ik dat hij besloot of hij een kind wilde hebben van een vrouw op basis van haar kwaliteiten. Dat is naar mijn idee een hele rationele manier van inschatten of zij een goede moeder zal worden. Het probleem is alleen dat het lijkt alsof hij een ander belangrijk element vergeet: zijn eigen kwaliteiten als vader.

Hij vertelde mij ook dat als ik een buitenvrouw had, ik het haar duidelijk moest maken wat haar positie was.

Tijdens de gesprekken die ik voerde met mijn ooms over vrouwen en kinderen, gaven zij mij soms goedbedoelde maar achteraf gezien toxische adviezen. Ik moest bijvoorbeeld genoeg geld verdienen, zodat ik voor mijn kinderen kon zorgen als het zover was. Over er fysiek of emotioneel aanwezig zijn, werd niet gesproken. Ze vertelden mij ook dat als ik een buitenvrouw had, ik het haar duidelijk moest maken wat haar positie was. “Als je daar eerlijk en duidelijk over bent, dan zorgt ze niet voor problemen tussen jou en je vrouw”. Wat ook een belangrijk punt was dat ik een vrouw moest mijden die mondig was. Dat zou namelijk alleen maar voor problemen zorgen. “Rustige vrouwen zoeken geen problemen en bemoeien zich niet met jouw zaken”, luidden hun advies.

Kies een vrouw die niet veel bedpartners heeft gehad, anders word je als sukkel gezien.

Mijn ooms handelen vanuit de overtuigingen die zij op jonge leeftijd van hun eigen mannelijke vertrouwelingen hebben meegekregen, dus ik begrijp waar ze vandaan komen. Ik weet hoe krachtig inprenting kan zijn en hoe moeilijk het is om te beseffen dat het eigenlijk niet alleen jouw overtuigingen zijn. Ik vroeg aan een aantal andere  mannen naar welke goedbedoelde, maar toxische adviezen zij hebben meegekregen. Ik heb er een aantal op een rijtje geplaatst.

  • Als je geslagen wordt, sla je eerst terug. Daarna stel je pas vragen of ga je naar de meester of juffrouw. (ben ik het (helaas) niet helemaal mee oneens).
  • Een man die veel vrouwen kan versieren, is een echte man.
  • Kies een vrouw die niet veel bedpartners heeft gehad, anders word je als sukkel gezien.
  • Niet huilen in bijzijn van andere mensen.
  • Nooit een teken van zwakte tonen.
  • Jongens huilen niet.

Het was interessant om te zien dat een aantal van die overtuigingen zo diepgeworteld in ons zitten, dat we niet rationeel kunnen onderbouwen waarom we ze naleven. Pas nadat je het inzicht hebt gekregen over waar ze vandaan komen en of het je dient, is het mogelijk om die overtuigingen los te laten.

Ga daarom bij jezelf na welke goedbedoelde, maar toxische adviezen jij hebt meegekregen en analyseer hoe dat zich uit in jouw leven.

(In de volgende Dwight’s Tale zal ik een stuk schrijven over de goedbedoelde, maar toxische adviezen die vrouwen krijgen van hun vrouwelijke vertrouwelingen.)

_____________________________________________________________________

Ps. Wil je weten welke toxische overtuigingen jij hebt meegekregen en hoe je die kan veranderen? Neem dan een kijkje op onze Relatie & Systeem Coach opleiding.